File Photo: Φωτογραφία εικονίζει την Αμμόχωστο, από έκθεση φωτογραφιών στο Πολυθεματικό Μουσείο «ΑΧΑΙΩΝ ΑΚΤΗ», με τίτλο «Αμμόχωστος, Αύγουστος 2019, ΚΥΠΕ, Κάτια Χριστοδούλου, Χάρης Χατζηϊορδάνης, Ηλίας Παντελίδης.
Υπάρχει μια διάχυτη παραμυθολογία, ότι η σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου των τελευταίων 60 ετών είναι μια συνεχής απόρριψη λύσεων, προσφορών και προτάσεων, που αποτελούν κατά τους συντάκτες των παραμυθολογιών, χαμένες ευκαιρίες για το κυπριακό.
Ο καθηγητής Κουφουδάκης διατύπωσε μιαν άποψη, την οποία ενστερνίζομαι και αποδέχομαι πλήρως. «Χαμένες ευκαιρίες υπήρξαν για την Τουρκία», όχι για την Κ.Δ. ή την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Στις προτάσεις ή τα σχέδια αυτά κάποιοι τονίζουν τα πλεονεκτήματα ή τα κέρδη που διατείνονται ότι πρόσφεραν οι «χαμένες ευκαιρίες».
Αυτά τα πλεονεκτήματα φαίνεται να ήταν το δέλεαρ να αποδεχτούμε μια διευθέτηση ή μια λύση, που θα ήταν συμφέρουσα στην Τουρκία και τις επιδιώξεις της. Αλλά οι εραστές των χαμένων ευκαιριών απομονώνουν τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα και κέρδη για την πλευρά μας και αποσιωπούν τα μειονεκτήματα ή τις υποχωρήσεις που θα έπρεπε να αποδεχτεί η πλευρά μας και που θα ήταν καθοριστικά για το μέλλον της Κ.Δ., αλλά και της τελικής λύσης. Για τούτο αποτελούν χαμένες ευκαιρίες για την Τουρκία και όχι για την πλευρά μας.
Μας λένε ότι οι Αμερικάνοι μας πρόσφεραν την ένωση στο πιάτο και την απέρριψε ο Μακάριος. Μας λένε ότι μας πρόσφεραν τη χωρίς όρους επιστροφή στην Αμμόχωστο κι εμείς απορρίψαμε το σχέδιο που την περιείχε. Μας λένε πως απορρίψαμε δελεαστικές προτάσεις λύσης και σήμερα ούτε στο όνειρό μας δεν μπορούμε να τις απολαύσουμε.
Όσοι πιστεύουν στις «χαμένες ευκαιρίες» βλέπουν μόνο το δέλεαρ ενός κομματιού τυριού που καλεί τα ποντίκια σε θεσπέσιο γεύμα. Δεν βλέπουν όμως τη φάκα, μέσα στην οποία είναι τοποθετημένο το πιάτο με το δελεαστικό τυρί. Δεν κατανοούν, όπως τα ποντίκια στη φάκα, ότι πριν γευτούν αυτό το θαυμάσιο δέλεαρ, το ττέλι της φάκας θα πέσει στο κεφάλι και θα τους στείλει νηστικούς στον άλλο κόσμο.
Όλες οι προτάσεις για λύση προέρχονταν από τον αμερικανικό και τον βρετανικό παράγοντα. Και κύρια επιδίωξή τους ήταν η ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων διχοτόμησης, δύο κρατών, αναγνώρισης της κατοχής και των αποτελεσμάτων της. Έτσι η «ένωση» του σχεδίου Άντσεσον έκρυβε τη διχοτόμηση, όπως διαπίστωσε και ο Γ. Παπανδρέου, τα τουρκοκυπριακά καντόνια και την τουρκική παρουσία σε βάση στην Κύπρο.
Αντίθετα η ρεαλιστική πραγματικότητα και η μελέτη των προτάσεων με δέλεαρ την Αμμόχωστο δείχνει, ότι το δέλεαρ του Βαρωσιού χρησιμοποιήθηκε για να τοποθετηθεί η ταφόπλακα του Κυπριακού και της Κ.Δ. Σήμερα φυσικά με τις ολέθριες υποχωρήσεις και παραχωρήσεις των τελευταίων δέκα ετών, φτάσαμε να διαπραγματευόμαστε λύση χειρότερη από αυτή που προνοούσε το απαράδεκτο αμερικανικό σχέδιο. Και δυστυχώς υπάρχει μια μερίδα ηγετών, που βιάζονται να συνεχίσουμε απ’ εκεί που μείναμε για να υπογράψουμε λύση που θα λύσει τα προβλήματα της τουρκικής πειρατείας και επεκτασιμότητας.
Κύριος στόχος όλων των «δελεαστικών» προτάσεων ήταν η κατάργηση της Κ.Δ., που ήταν ο κύριος στόχος της Τουρκίας από το 1964 και που ως σήμερα δεν κατάφερε την επίτευξή του. Αυτόν τον τουρκικό στόχο δεν τον είχαμε συνειδητοποιήσει τα πρώτα σαράντα χρόνια της κατοχής. Τα τελευταία όμως χρόνια, ιδίως μετά την ένταξή μας στην Ε.Ε., έγινε ολοκάθαρος. Και τα τελευταία συμβάντα τον αποδεικνύουν.
Σήμερα η Τουρκία έχει πετύχει την ντε φάκτο αναγνώριση της κατοχής και των δυο κρατών. Έχει πετύχει την ντε φάκτο κατάργηση της Κ.Δ. Στις πενταμερείς συνομιλίες είναι απούσα η Κ.Δ. και συμμετέχουν οι δύο κοινότητες και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις.
Η Τουρκία όμως επιδιώκει την ντε γιούρε αναγνώριση των πιο πάνω.
Η Κ.Δ. είναι το τελευταίο ανάχωμα και έπαλξη της αντίστασής μας. Ας μην την εγκαταλείψουμε ποτέ για να μείνουν τα σχέδιά τους απραγματοποίητα.
(*) Έφεδρος Υπολοχαγός 201 ΤΠ, Δημοτικός Σύμβουλος Αμμοχώστου
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Για τη μεγάλη προδοσία δυστυχώς δεν δικάστηκε κανένας: Ύμνος και θρήνος για την Αμμόχωστο