Photo Credit: Ο Γκρέκ, σε πλάνο για τις ανάγκες του βιντεοκλίπ του τραγουδιού “Σινεμά”, που ερμήνευσε ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας σε στίχους και μουσική του Νίκου Αντωνιάδη. https://youtu.be/rQ-KMHI37mA
Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ (*) – ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
2015: Κάθε πρωί περνούσα από το ίδιο σημείο. Κάθε πρωί και κάθε απόγευμα. Δυστυχώς, τα χίλια που συνόδευαν τις καθημερινές μου σκέψεις και προβλήματα, δεν μου επέτρεπαν να γυρίσω λίγο παραπάνω το κεφάλι. Είναι ωραία να βλέπεις μόνο μπροστά, αλλά κάποτε χρειάζεται να δεις και λίγο δίπλα, ενώ βαδίζεις μπροστά.
Τότε, είχε προκύψει η ανάγκη για τη δημιουργία κινηματογραφικών γυρισμάτων ενός θέματος που αφορούσε την σημερινή κοινωνία, την ανεργία αλλά και την φτώχεια. Και αναγκαστικά, το κεφάλι μου γύρισε, ή μάλλον «αναγκάστηκε» να γυρίσει (πάνω στον Γκρέκ).
Ο Γκρέκ (Gregory) ή Γρηγόρης στη δική μας γλώσσα κατάγεται από το Φοίνιξ των Ηνωμένων Πολιτειών και η αλήθεια είναι ότι, πριν σου μιλήσει, δεν μπορείς να καταλάβεις αν είναι Έλληνας ή Αμερικανός!
«Γκρεκ θα μπορούσαμε να γυρίσουμε λίγα πλάνα ενώ μιλάμε»; Και με το κουρασμένο, αξύριστο, πονεμένο του πρόσωπο, μας απάντησε καταφατικά ρουφώντας ένα τσιγάρο.
Κι ενώ το γύρισμα είχε λάβει τέλος, αρχίζουμε μια συνομιλία (στα αγγλικά).
Και δίπλα του, ένα πλαστικό δοχείο με μικρά σοκολατάκια, τα οποία μπορούσε ο κόσμος να πάρει αφήνοντας (στο άλλο πλαστικό δοχείο) ότι μπορούσε. Την στιγμή που το είδα, είχε μέσα 6-7 δολάρια και κάτι ψηλά.
Και το βλέμμα του τσάκισε, χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τα δάκρυα του. Κι εγώ αμήχανος, δεν ήξερα τι να του πω. Πήρα ανάσα, κοίταξα το αντίσκηνο του και του λέω:
«Γκρέκ, κι εγώ χώρισα, κι εγώ έχω ένα παιδί που μένει χιλιάδες μίλια μακριά μου, ένα δεκαπεντάχρονο (τότε) αγόρι».
Χαμογέλασε και μου λέει : «Ναι, αλλά σου μιλάει»!
Πάγωσα! Μου πήρε λίγα δευτερόλεπτα για να συνέλθω, έχοντας στο μυαλό μου την φράση του Σωκράτη «Ἓν οἶδα ὅτι οὐδὲν οἶδα» (ένα ξέρω, ότι τίποτα δεν ξέρω).
Πριν φύγω, του έδωσα την υπόσχεση ότι θα περάσω να τον δω ξανά.
Η αλήθεια είναι ότι, από εκείνη τη μέρα βλέπω δεξιά και αριστερά πολύ πιο συχνά αλλά ο Γκρεκ δεν είναι εκεί πια. Ίσως πήγε σε άλλη γειτονιά. Ίσως και να του μίλησε η κόρη του και να επέστρεψε στην οικογένεια του. Μακάρι! Δεν ξέρω. Δεν τον βλέπω πια. Βλέπω μόνο μια κοινωνία άδεια, σε ένα πεζοδρόμιο γεμάτο πόνο. Ένα καταπονεμένο πεζοδρόμιο και απέναντι του… ένα κοστούμι, μια λιμουζίνα, ένα άρωμα που φτάνει μέχρι το τέρμα της 5ης Λεωφόρου.
Τι να πω! Δεν ξέρω…!
Πρώτη δημοσίευση: LA Voice, 12/2015. Αναπροσαρμογή για HellasJournal, 07/2020.
(*) Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Βοηθός Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής και Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com και LA Voice
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
Ακολουθήστε το Hellas Journal στο NEWS GOOGLE
1974, μια Πραγματική ιστορία: Ένας “γυμνός” χαρταετός, συσσίτιο, σειρήνες κι ένα “Ε” που χάνεται!