Ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία: Ο θάνατος ενός εκατομμυρίου ανθρώπων είναι στατιστική…
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ώπα, κτυπούν …χαρμόσυνα οι καμπάνες… Ξύπνησε ο Ελπιδοφόρος: Αντέδρασε για την μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί, με μία χλιαρή ανακοίνωση… (video)
Τι σημαίνει τελικά η φράση «άξιος εἴη ο μισθός τους»; Δυστυχώς μερικοί άνθρωποι πρέπει επειγόντως να φρεσκάρουν τα ελληνικά τους για να μην γελοιοποιούνται…
Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ
Πράγματι, εκατομμύρια πεθαίνουν κάθε μέρα. Όμως γιατί ο θάνατος του ενός είναι πάντα τόσο σημαντικός; Ειδικά εάν στην καθημερινότητα του ήταν ένας «ασήμαντος»; (όλοι είμαστε σημαντικοί)… Ένας άγνωστος ανάμεσα στο πλήθος.
Έλα όμως που η όχι τυχαία καταδίκη του σε θάνατο έμελλε να αναδείξει τα αισθήματα της δικής του φυλής και κατ’επέκταση της ανθρώπινης φυλής για τον ρατσισμό. Και για ακόμη μια φορά να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση ότι το τέρας μπορεί να νικηθεί.
Η Αμερική βίωσε ξανά το ίδιο αίσθημα. Ένα παράδειγμα ήταν ο θάνατος του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ. Οι ταραχές ήταν βίαιες. Τι άλλαξε; Έγιναν και άλλες δολοφονίες από την αστυνομία και πάλι ταραχές ζητώντας τα αυτονόητα.
Όμως, σαν αντιπαράδειγμα, η άρνηση μίας γυναίκας, που για κάποιους ήταν απλώς μια μαύρη, να παραχωρήσει την θέση της στο λεωφορείο σε ένα λευκό (οι μαύροι έπρεπε να κάθονται στα πίσω κάθισμα…) άλλαξε αυτό. Το άλλαξε γιατί ξαφνικά η γυναίκα αυτή έγινε σύμβολο! Κάποτε μία φωνή είναι αρκετή για να ακουστεί πάνω από όλες τις άλλες:
- Η φωνή της λογικής…
Μία φωνή που κάποτε είναι αδύναμη ή κάποτε απευθύνεται σε κωφούς.
Σκεφτείτε ότι ο πόθος της ελευθερίας του να κυκλοφορεί κάποιος σαν ίσος μεταξύ ίσων για κάποιον που νοιώθει την καταπίεση από τα γεννοφάσκια του να επιστρέφει πίσω σαν ρατσισμός.
Σκεφτήκατε ποτέ ότι ένας λευκός δεν μπορεί να περπατήσει εύκολα και με ασφάλεια σε ένα γκέτο μαύρων; Τι ειρωνεία να νοιώθει κάποιος ρατσισμό ή να εκφράζει ρατσισμό στην ύψιστη έκφραση του ρατσισμού: Το γκέτο!
Αυτό το «γκέτο» που υπάρχει στον κάθε ρατσιστή. Διότι ο ρατσισμός κατά την άποψη μου δεν είναι τίποτε άλλο από ένα γκέτο ιδεών το οποίο ζει στο μυαλό κάποιου.
Τι είναι αυτό που πού κάνει κάποιον ρατσιστή πραγματικά; Είναι όντως το χρώμα;
Για παράδειγμα βλέπει ένας ρατσιστής ένα μαύρο άλογο ένα άσπρο και ένα καφέ. Νομίζετε ότι πιστεύει ότι το άσπρο άλογο είναι καλύτερο λόγο χρώματος εάν είναι λευκός ή το μαύρο είναι καλύτερο εάν είναι μαύρος;
Υπάρχει φυσικά και η πιο ενδιαφέρουσα περίπτωση κατά την οποία ένας λευκός επιλέγει μαύρο άλογο και αντίθετα ένας μαύρος επιλέγει άσπρο. Τότε στην περίπτωση αυτή θα τους βαπτίσουμε αντιρατσιστές; Η απάντηση φυσικά είναι όχι. Πρόκειται για άλογα!
Άρα γιατί στον άνθρωπο να παίζει ρόλο; Η απάντηση ίσως να κρύβεται στις καταβολές του ανθρώπινου είδους.
Ο άνθρωπος πάντα πολεμούσε. Πάντα έθετε τα γεωγραφικά (και όχι μόνο) όρια της δικής του κοινωνίας. Έπαιρνε σκλάβους, έκανε αποικίες έπαιρνε λάφυρα και ανθρώπινες ζωές. Άρα ο νικητής θα έπρεπε να νοιώθει ανώτερος διαφορετικά δεν θα είχε την ηθική (ανήθικη καλύτερα) λογική να εκμεταλλεύεται τον άλλο.
- Στις Η.Π.Α άρα και σε πολλές χώρες του κόσμου , ίσως σε όλες αυτό που παίζει ρόλο στην ύπαρξη του φυλετικού ρατσισμού είναι η αίσθηση της ανωτερότητας που απειλείται να απωλεσθεί και ταυτοχρόνως στην αντίθετη περίπτωση η διαχρονική αδικία που υπάρχει και αιωρείται (ίσως) να είναι η αιτία.
Αυτό είναι κάτι που διδάσκεται. Όταν βάλεις μικρά παιδιά να παίξουν μαζί δεν τα νοιάζει το χρώμα. Όταν μεγαλώσουν είναι το πρόβλημα. Καθοδόν γίνεται η ζημιά.
Είναι τελικά ένα κράμα παιδείας και ανθρώπινης φύσης.
Το βασικό ερώτημα είναι εάν αυτές οι μορφές κινητοποίησης που συμβαίνουν είναι αρκετές και ικανές να ευαισθητοποιήσουν τον άνθρωπο του 2020 ώστε να υπερβεί την φύση του και να ξεφύγει από τις ιδεοληψίες του; Πολύ φοβάμαι πως όχι!
ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΔΩ
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός.
Ούτε εγώ αναπνέω, George Floyd! Παιδιά της προσφυγιάς! Περιμένοντας το συσσίτιο, στοιβαγμένοι!