Την προσοχή της έχει στρέψει η Άγκυρα και πάλι στην Αν. Μεσόγειο τόσο στην Κυπριακή ΑΟΖ όσο και στη Λιβύη.
Μέσω «διαφόρων» διαύλων, σύμφωνα με πληροφορίες, η Άγκυρα φέρεται να επιχειρεί μια προσέγγιση με την Αθήνα αφού βέβαια έχει πράξει ότι είναι δυνατό ώστε να τορπιλίσει οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης ώστε να πέσουν οι τόνοι.
Μια σειρά απανωτών γεγονότων- κυρίως ύστερα από την περιβόητη με τον τρόπο που τελικά έγινε συνάντηση των αντιπροσωπειών για τα ΜΟΕ- έδειξαν ξανά ότι για να καταφέρει η Τουρκία κάτι αρέσκεται στην προσαρμογή του καλού της προσωπείου και στη συνέχεια φροντίζει να κάνει ότι είναι δυνατό ώστε ο συνομιλητής της να συνειδητοποιήσει ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο με το οποίο είχε κάτσει στο τραπέζι των συζητήσεων.
Όμως απέναντι στη ξαφνική διάθεση αυτής της προσέγγισης η οποία, όπως λένε οι ίδιες πηγές, είχε να κάνει με την κλιμάκωση άνευ προηγουμένου του τελευταίου διαστήματος, η Αθήνα έχει αντιτάξει την σαφή πρόθεσή διατήρησης της σθεναρής στάσης, παρόμοια με εκείνη που επέδειξαν τα Σώματα Ασφαλείας και οι Ένοπλες Δυνάμεις κατά της ασύμμετρης απειλής του μεταναστευτικού, ύστερα από την κυβερνητική εντολή.
Οι πληροφορίες μάλιστα ανέφεραν ότι η Αθήνα στηριζόμενη στην πάγια τακτική της, που συμβαδίσει με τους διεθνείς κανονισμούς του δικαίου, δεν έχει να συζητήσει κάτι εκ νέου κυρίως από την στιγμή όπου οι προκλήσεις δεν σταματούν στον αέρα, την θάλασσα, με το μεταναστευτικό, με το Τουρκο-Λιβυκό παράνομο μνημόνιο συνεργασίας, με την ρητορική και τις απαιτήσεις αποστρατιωτικοποίησης νησιών την ώρα που καθημερινά απειλούνται αλλά και τις νέες πειρατικές κινήσεις της γείτονος στην Κυπριακή ΑΟΖ.
Πάντως αυτή η κίνηση της τελευταίας στιγμής ήρθε λίγες μέρες πριν την υποτιθέμενη ημερομηνία ενάρξεως της αεροναυτικής άσκησης «Mavi Vatan» η οποία, τουλάχιστον έως τώρα δεν φαίνεται να έχει τη δυναμική των δυο προηγούμενων χρόνων.
Αν για την έως τώρα εξέλιξη της άσκησης φταίει ο Κορωνοϊός ή τα οικονομικά δεδομένα της γείτονος αυτή την περίοδο, είναι κάτι που εξετάζεται από τις Ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας διότι παρουσιάζει ενδιαφέρον ενώ από την άλλη πλευρά, τουλάχιστον τις Ένοπλες Δυνάμεις δεν τις αγγίζει καθώς οποιαδήποτε στιγμή έχουν αναδείξει τη δυναμική τους απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις.
Βέβαια σε κάθε πεδίο η Άγκυρα δεν έχει υποχωρήσει, αντιθέτως διατηρεί με οποιοδήποτε κόστος παράνομα στην Κυπριακή ΑΟΖ γεωτρύπανα, ερευνητικά πλοία και μονάδες επιφανείας του Πολεμικού της Ναυτικού.
Παράλληλα, στη Λιβύη παίζει πλέον και επιχειρησιακό ρόλο υποστήριξης στο πλευρό του Σάραντζ, με πέντε φρεγάτες και ένα πλοίο γενικής χρήσης πετρελαιοφόρο, ενώ όπως όλα δείχνουν έχει στρέψει την προσοχή της για το πως θα σχεδιάσει ακόμη και αεροπορικές επιχειρήσεις κατά των δυνάμεων του Στρατηγού Χαφτάρ.
Συμπερασματικά με αυτά τα δεδομένα, ουδείς θα μπορούσε να συζητήσει κάτι περισσότερο εκτός της πλήρους απόσυρσης όλων αυτών των επικίνδυνων για ολόκληρη την περιοχή κινήσεων από την Άγκυρα.
Επιπροσθέτως τέτοιου είδους κινήσεις «καλής θέλησης» για κύκλους του Ελληνικού Επιτελείου περισσότερο θυμίζουν προσπάθειες ηθελημένου και κατευθυνόμενου κατευνασμού παρά μια κίνηση ουσίας που θα παραμέριζε τις πάγιες επεκτατικές θέσεις της γείτονος.