Επαγγελματίες υγείας με προστατευτικά κοστούμια περιμένουν να λάβουν πληροφορίες από ανθρώπους σε ένα νέο κέντρο δοκιμών κινητής τηλεφωνίας COVID-19 στη Νέα Rochelle. EPA, JUSTIN LANE
Ο νέος κορονοϊός επεκτείνει κάθε ημέρα τη ζώνη της μόλυνσής του. Προκαλεί την κατάρρευση των αγορών και κακοποιεί την παγκόσμια οικονομία. Θέτει σε δοκιμασία τα συστήματα υγείας.
Ο Covid-19, όμως, δοκιμάζει και τα πολιτικά συστήματα. Για να καταπολεμηθεί μια προελαύνουσα επιδημία, τι είναι πιο αποτελεσματικό: ο αυταρχισμός ή η δημοκρατία;
Το ερώτημα τίθεται σε μια σημαντική στιγμή για τη φιλελεύθερη δημοκρατία.
Κι όμως, αυτό που ο κορονοϊός έχει αποδείξει είναι η ακαταλληλότητα ενός καθεστώτος που καταστέλλει την ελευθερία της έκφρασης. Μπορεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας να επαινεί την απόφαση των κινεζικών αρχών να βάλουν σε καραντίνα εκατομμύρια ανθρώπους, αλλά πολλοί Κινέζοι προβληματίζονται για τις πέντε εβδομάδες που χάθηκαν από τότε που πρωτοεμφανίστηκε ο ιός.
Σε καλύτερη κατάσταση δεν βρίσκεται ούτε ο ναρκισσιστικός λαϊκισμός τον οποίο ασκεί ο Ντόναλντ Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Αμερικανός πρόεδρος αρχικά υποτίμησε τον ιό, λέγοντας ότι θα τα λύσει όλα η ζέστη. Ύστερα κατηγόρησε τους Δημοκρατικούς ότι διογκώνουν το πρόβλημα για να προκαλέσουν ύφεση και να πλήξουν την εκστρατεία επανεκλογής του. Και στη συνέχεια τα έβαλε με την Ευρώπη. Στη διάρκεια όλης αυτής της κρίσης, έδειξε ανίκανος να εμπνεύσει εμπιστοσύνη.
Απέναντι σε μια τέτοια κρίση, είναι λογικό οι πλούσιες χώρες να τα πηγαίνουν καλύτερα από τις φτωχές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, πάλι, δοκιμάζεται διπλά. Πρώτον, πρέπει να δείξει την πίστη της σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος που τη διαχωρίζει από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεύτερον, πρέπει να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο μιας ύφεσης που δεν θα γνωρίζει σύνορα. Η Γερμανία δεν μπορεί σε αυτές τις συνθήκες να μιλάει πλέον για λιτότητα.
Το 2008, το χειρότερο αποφεύχθηκε. Μια μείζων ύφεση αποτράπηκε χάρις στη συντονισμένη δράση όλων των μεγάλων οικονομιών, δημοκρατικών ή μη. Ο κίνδυνος ήταν παγκόσμιος, η απάντηση πολυμερής. Αλλά η πολυμέρεια δεν είναι πια της μόδας.
(*) Ο Αλέν Φρασόν είναι αρθρογράφος της Monde-Πηγή: Le Monde, μέσω ΑΠΕ-ΜΠΕ