Παίζουν ζουρνά οι ισλαμιστές της Άγκυρας και οι πολιτικοί μας χορεύουν! Κύπρος και Αιγαίο στο παζάρι;

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης (Α) και ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης (Δ) στις εργασίες της έκτακτης συνόδου κορυφής των ηγετών των χωρών μελών της ΕΕ για τον επόμενο επταετή προϋπολογισμό της Ένωσης. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Μα είναι πολιτικό σκηνικό αυτό; Είναι πολιτικό προσωπικό μίας σοβαρής χώρας; Παίζουν ζουρνά οι ισλαμιστές της Τουρκίας και χορεύουν οι πολιτικοί, αλλά και οι δημοσιογράφοι στην Κύπρο; Δεν ντρέπονται καθόλου πια;

Μα μήπως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι καλύτερη; Τους κυριαρχούν τα φοβικά τους σύνδρομα έναντι της Τουρκίας. Η αθηναϊκή ελίτ είναι απίστευτα προβληματική. Αν επιχειρήσει την μεγάλη πρόκληση η Τουρκία, ποια θα είναι η συμβουλή αυτής της υποχωρητικής ελίτ στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη; Μα να υποχωρήσει προφανώς…

Ελπίζω ότι ΔΕΝ θα τους ακούσει. Αποδείχθηκε τον Οκτώβριο του 2018, ότι οι Τούρκοι υποχωρούν όταν νιώσουν αποφασιστικότητα:. Όταν βρέθηκαν απέναντι στο Μπαρμπαρός τα ελληνικά πολεμικά, θυμόμαστε όλοι τι συνέβη… Έφυγε.

Με την επαναφορά του ερωτήματος, αν χάθηκε η λύση του Κυπριακού στο Κραν Μοντανά της Ελβετίας, αποπροσανατολίστηκαν όλοι, αλληλοκατηγορούνται και παίζουν έτσι το παιγνίδι της κατοχικής δύναμης, και του όποιου Μουσταφά Ακιντζί, που κινείται αριστοτεχνικά ως αριστερό …«εξτρέμ» της τουρκικής ομάδας κρούσης. Τον βάζουν μπροστά, λέει και πέντε μαλαγανιές, και γίνεται παινικός:

  • Στις ελεύθερες περιοχές και στην Αθήνα χειροκροτούν ως να βάζει γκολ ο ΑΠΟΕΛ ή η Ομόνοια, ο ΠΑΟΚ και ο Ολυμπιακός, και όλα γίνονται όπως τα επιθυμεί η Άγκυρα.

Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι όλη αυτή η ιστορία για τη λύση που χάθηκε στο Κραν Μοντανά είναι ένα τουρκικό εφεύρημα. Την πάτησαν πρώτα το ΑΚΕΛ και ο γενικός του γραμματέας, όταν πίστεψαν τον φιλότουρκο Νορβηγό, Έσπερ Άιντε και στη συνέχεια παρουσιάστηκε ένα βρώμικο αφήγημα, το οποίο φεύγει και επανέρχεται όταν πρέπει να πιεστεί και να εκβιαστεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης.

Βεβαίως, ευθύνεται ο ίδιος που δεν ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Και το χειρότερο είναι ότι δέχεται αυτή την επίθεση, που ιδιωτικά ο ίδιος χαρακτηρίζει άθλια «προδοσία», από ανθρώπους με τους οποίους σκέφτεται το ίδιο στο Κυπριακό: τους ακελικούς, που είναι συνέταιροι του στη φιλοτουρκική διευθέτηση της ρατσιστικής διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.

Απέναντί του βρίσκονται και «παράγοντες», με τους οποίους συνεργάστηκε εναντίον μας, από την εποχή της προεδρίας του ΔΗΣΥ. Με λίγα λόγια, όλος ο συρφετός του 2004, του οποίου ηγήθηκε τότε στο δημοψήφισμα ο κ. Αναστασιάδης, τον καθυβρίζει και του προσάπτει μία τρομερή κατηγορία: ότι η λύση είχε σχεδόν επιτευχθεί στο Κραν Μοντανά και ο ίδιος την κλώτσησε και την απέρριψε. Καλά να του κάνουν. Τα θέλει και τα παθαίνει…

  • Εάν οι σημερινοί κατήγοροι του -και …χθεσινοί υποστηρικτές του- λένε την αλήθεια, τότε πρέπει να απολογηθεί στον κυπριακό λαό. Εάν είναι ψεύτες -όπως ο ίδιος υποστηρίζει ιδιωτικά- επίσης να το ανακοινώσει στο λαό. Διότι στο τέλος η σιωπή του μπορεί να σημαίνει και ενοχή. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι όλη τούτη η υπόθεση είναι ένα προπαγανδιστικό εργαλείο των Τούρκων. Θυμάμαι τότε στο Κραν Μοντανά, ότι το απόγευμα πριν την κατάρρευση, έπαιξε ένα απαίσιο παιγνίδι η μουσίτσα ο Έιντε. Ο εκπρόσωπός του, ο οποίος ζούσε σε ένα …παράλληλο σύμπαν, έδωσε σε φιλικούς δημοσιογράφους φωτοτυπία ενός κειμένου, το οποίο υποτίθεται πως ήταν το τελικό ανακοινωθέν.

Δημιουργήθηκε μία ατμόσφαιρα «πανηγυρική» ότι η λύση έρχεται… Μόνο που δεν ήρθε ποτέ, διότι η Τουρκία απαιτούσε αυτό που αναφέρει η τελευταία ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών. Δεν δέχεται την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων, δεν δέχεται την αποχώρηση του κατοχικού στρατού, απορρίπτει και την κατάργηση των επεμβατικών δικαιωμάτων.

Είχαμε συζητήσει τότε τις πληροφορίες με μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας, η οποία συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις του Κραν Μοντανά, υπό την ηγεσία του τότε υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Κοτζιά, για τον οποίο υπογραμμίζω ότι έσωσε την Κύπρο. Ότι άλλο λέγεται είναι απέραντη βλακεία…

Τα μέλη της ελληνικής αντιπροσωπείας κατηγορητικά απέρριψαν ότι βρεθήκαμε κοντά σε λύση. Αντίθετα μας είχαν πει την αλήθεια, χωρίς μα και μου… Η Τουρκία επέμενε στις πάγιες θέσεις της, και δεν δεχόταν τίποτα στα θέματα της ασφάλειας. Πρόκειται για μία πολιτική απάτη. Και είναι λυπηρό ότι συμμετέχουν στο παιγνίδι αυτό, εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και Ελληνοκύπριοι πολιτικοί. Διότι δεν είναι μόνο το ΑΚΕΛ που άθελά(;) ελπίζω γίνεται όχημα για την παρουσίαση αυτού του άθλιου ψέματος. Είναι και αρκετοί νεοφιλελεύθεροι του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗΣΥ), που άλωσαν το κόμμα της «εθνικοφροσύνης», και το μετέτρεψαν σε ένα μείγμα οπαδών της «όποιας λύσης» και εθνικιστών, που ακόμα ονειρεύονται να πάν στην …Πόλη!

  • Ο κ. Αναστασιάδης κατάφερε το αδιανόητο: Να «τρώει» ξύλο απ’ όλους. Διότι αποφεύγει να αδειάσει τους συνεταίρους του στο Κυπριακό, αλλά και για ένα άλλο λόγο:
  • Οι υποθέσεις διαφθοράς αγγίζουν και τον ίδιο, όσο και να το αρνείται και να μην το παραδέχεται. Και δυστυχώς για τον Πρόεδρο της Κύπρου, η διαφθορά χρησιμοποιείται για να εκβιάζεται. Και είναι ένα θέμα που πρέπει να ξαναδεί όσο και να τον ενοχλεί. Διότι δεν μπορεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να πάει σε καμία διαπραγμάτευση υπό εκβιασμό.
  • Η κοινωνία στην Κύπρο έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται. Η διαφθορά την ενοχλεί και λόγω αυτής ο πολιτικός κόσμος είναι απαξιωμένος στα μάτια των πολιτών.

Αντιλαμβάνομαι από αυτά που λέγονται και ακούγονται ότι ο κ. Αναστασιάδης αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή μία άνευ προηγουμένου πολεμική από ανθρώπους με τους οποίους συνεργάστηκε για να επιβάλουν το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν στον κυπριακό Ελληνισμό. Απέτυχαν τότε και έφαγαν μία καραμπινάτη ήττα από τους πολίτες. Η συνεργασία του Προέδρου της Κύπρου με τους «φιλοανανιστές» συνεχίστηκε μέχρι και τις αρχές της πρώτης του προεδρικής θητείας. Τι συνέβη μεταξύ τους, ουδείς γνωρίζει.

Στην πορεία ευεργέτησε τους σημερινούς πολέμιούς του. Με θέσεις και πολλά χρήματα -εννοώ μέσω των διορισμών τους, για να μην παρεξηγηθώ. Άλλοι στη θέση τους θα τον υμνούσαν και θα τον υποστήριζαν με νύχια και με δόντια. Που χάλασε η δουλειά δεν το γνωρίζω.

Αλλά οι πολίτες που βλέπουν αυτά τα χάλια αναρωτιούνται δικαιολογημένα: Γιατί ο κ. Αναστασιάδης δεν τους αποκηρύσσει; Γιατί δεν ομολογεί στο λαό ότι είναι υπό εκβιασμό; Σε άλλες, σοβαρές χώρες, δεν θα μπορούσε να κυβερνήσει ούτε μέρα. Είναι αδιανόητο αυτό που συμβαίνει…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Το Αιγαίο δεν είναι, και δεν θα γίνει, Βόρεια Συρία: Καθολική ανησυχία για την επόμενη κίνηση του Ερντογάν

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: