File Photo: Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας (Δ) κάνει δηλώσεις με τον ομόλογό του της Κύπρου Νίκο Χριστοδουλίδη (Α), μετά από παλαιότερη συνάντησή τους στην Αθήνα. ΑΠΕ- ΜΠΕ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΒΛΑΧΟΣ
H Eλλάδα κατά κύριο λόγο και η Κύπρος κατά δεύτερον, όπως είχε προβλεφθεί από αρκετούς τρέχουν εκ των υστέρων να αποκρούσουν από τη μια τις εχθρικές ενέργειες της Τουρκίας και από την άλλη να αποκτήσουν λόγο και ρόλο, στα διαδραματιζόμενα στην Κεντρική Μεσόγειο αναφορικά με την κρίση στη Λιβύη.
Πριν λίγες μέρες ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ανακοίνωσε ότι αν τυχόν και δεν καταργηθεί το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο η Ελλάδα θα ασκήσει βέτο. Διερωτήθηκα αμέσως, που θα ασκήσει βέτο για να ακούσω την απάντηση, στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση. Δηλαδή αν ορθά καταλάβω η όποια ενδεχόμενη συμφωνία στο Βερολίνο θα επικυρωθεί από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης; Διότι μόνο σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να ασκηθεί βέτο επί του αποτελέσματος της ενδεχόμενης συμφωνίας στο Βερολίνο.
Εκτός και αν αυτό το οποίο υπονοείται είναι ότι αν δεν καταργηθεί το παράνομο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο, ως αποτέλεσμα μιας ενδεχόμενης συμφωνίας των μερών στο Βερολίνο, τότε η Ελλάδα θα ασκήσει βέτο σε άλλα ζητήματα τα οποία αφορούν τις σχέσεις Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης και Τουρκίας.
Πως και που θα ασκηθεί το βέτο;
Εκτός αν, επαναλαμβάνω, αφορά τις ευρύτερες σχέσεις Τουρκίας και Ευρωπαϊκής ΄Ένωσης. Από την άλλη μόλις πρόσφατα, πολύ πρόσφατα θυμάμαι τους ΥΠΕΞ Κύπρου και Ελλάδας να δηλώνουν ότι επιθυμία μας είναι όπως η Τουρκία ακολουθήσει ευρωπαϊκό δρόμο και ότι στηρίζουμε την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκία. Υπο προϋποθέσεις φυσικά.
Βέβαια τα ερωτήματα παραμένουν.
Τι κάνουν Ελλάδα και Κύπρος αν αποτύχει η Βερολινέζικη διάσκεψη ή τι κάνουν αν επέλθει κάποια συμφωνία χωρίς να περιέχει κατάργηση του τουρκο-λιβυκού συμφώνου. Γι΄ αυτό πρέπει να προετοιμάζονται οι δύο χώρες μακάρι να είναι αχρείαστη προετοιμασία. Μακάρι ως αποτέλεσμα της επιμονής του Στρατάρχη Χαφτάρ, καταργηθεί το παράνομο μνημόνιο. Γιατί εκτός από τον Χαφτάρ δεν βλέπω άλλον να είναι έτοιμος να ναυαγήσει τη διάσκεψη μόνο και μόνο για το εν λόγω σύμφωνο.
Τα πράγματα άρχισαν να ξεφεύγουν.
Διεξάγουμε ατέλειωτο, ανένδοτο και εξοντωτικό αγώνα στο εσωτερικό και όποιος αντέξει. Η εσωτερική πολιτική ζωή βέβαια δεν θα καταργηθεί επειδή υπάρχουν εθνικά προβλήματα. Τα τελευταία όμως πρέπει να είναι προτεραιότητα. Να απασχολούν μόνιμα και σταθερά και όχι μόνο όταν αρνητικές εξελίξεις το καθιστούν αναγκαίο. Να ενεργήσουμε επιτέλους εκ των προτέρων.
Να προσέχεις τι ζητάς από τους επίγειους… Θεούς: Η Κύπρος και ο “πόλεμος” ΗΠΑ και Ρωσίας