Ο αγωγός East Med. Από το Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας στην Ιταλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Φωτογραφία via The Weekly Standard
Του Δρ. ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει αναπτυχθεί το επιχείρημα ότι ο αγωγός φυσικού αερίου East Med ο οποίος θα ενώνει το Ισραήλ, την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ιταλία είναι ένα πανάκριβο, φαραωνικού τύπου έργο.
Αυτό το επιχείρημα διατρέχει εδώ και πολύ καιρό (άνω των δύο ετών) σε διάφορες Ελληνικές ιστοσελίδες και συστημικά ΜΜΕ εντός και εκτός Ελλάδας, [1].
Δηλαδή, το κόστος του Power of Siberia θα είναι 7,85 φορές πιο υψηλό από το κόστος του East Med (ή 685.7% πιο υψηλό).
Δηλαδή το κόστος κατασκευής του Power of Siberia ανά μίλι είναι 4,7 φορές πιο υψηλό από το αντίστοιχο του East Med (ή 377,5% πιο υψηλό).
Οι παραπάνω συγκριτικές πληροφορίες δίνονται συνοπτικά στον Πίνακα 1.
Δεν μπορεί να αναρωτηθεί κανείς ποια θα είναι η άποψη από εδώ και στο εξής όσων προσπαθούν εδώ και πάρα πολύ καιρό να πείσουν την κοινή γνώμη σε Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ και Ιταλία ότι ο αγωγός East Med έχει υψηλό κόστος. Εάν ο αγωγός East Med έχει υψηλό κόστος, τότε τι να πει κανείς για τον αγωγό Power of Siberia που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο;
Σημείωση: αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατό το Κράτος του Ισραήλ να τα έχει βρει με Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τρεις κατεξοχήν μουσουλμανικές χώρες, ενώ η Τουρκία να μη μπορεί να τα βρει όχι μόνο με την Ελλάδα αλλά και με τις τρεις προαναφερόμενες μουσουλμανικές χώρες;
Η απάντηση κρύβεται πίσω από το γεγονός ότι η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλλει το μαξιμαλιστικό νεο-οθωμανικό σενάριο στο παίγνιο της Ανατολικής Μεσογείου και να μετατραπεί σε «Δικτάτορα ενός Εκφυλισμένου Παίγνιου», [4]. Η Τουρκία προσπαθεί να καταστεί ο ηγεμόνας της Μεσογείου. Αναρωτιέται επίσης κανείς, η Αίγυπτος των σημερινών 100 εκατομμυρίων κατοίκων (και των 150+ εκατ. κατοίκων το 2050) δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει παρόμοιο ρόλο;
Κι όμως, η Αίγυπτος σέβεται το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας. Η Τουρκία όχι. Μέχρι σήμερα, η Τουρκία ποτέ δεν είχε απευθείας στρατιωτικό μέτωπο απέναντι από την Ευρώπη, καθώς η Ελλάδα, γεωγραφικά σκεπτόμενοι, λειτουργούσε ως μαξιλάρι ασφαλείας μεταξύ Ευρώπης-Τουρκίας. Εάν ο Ερντογάν αφεθεί να αποκτήσει στρατιωτική μόνιμη παρουσία στη Λιβύη τότε θα είναι η πρώτη φορά κατά την οποία η Τουρκία θα αποκτήσει στρατιωτικό μέτωπο απέναντι-αντικρυστά από το νότιο υπογάστριο της Ευρώπης.
Ας το έχουν αυτό υπόψιν τους οι Ευρωπαίοι κοιτώντας την Εικόνα 1 η οποία περιγράφει το τόξο περικύκλωσης της Μεσογείου το οποίο προσπαθεί να εγκαθιδρύσει ο Ερντογάν.
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
(*) PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης
Επιστολή στον κ. Πρωθυπουργό από τη Χαλέπα Χανίων: Οι πολίτες δεν φοβούνται την Τουρκία