File Photo: Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον. EPA,VICKIE FLORES
Η Βρετανία ηγείται και πάλι. Τον Ιούνιο του 2016, το δημοψήφισμα για το Brexit αποτέλεσε ασφαλή ένδειξη για τη νίκη όχι μόνο του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και άλλων δεξιών λαϊκιστών, από τον Ματέο Σαλβίνι στην Ιταλία μέχρι τον Ζαϊρ Μπολσονάρο στη Βραζιλία. Πέρασα ένα μεγάλο μέρος της περασμένης εβδομάδας αγωνιώντας μήπως η Βρετανία ηγηθεί ξανά προς την αντίθετη ακριβώς κατεύθυνση.
Δεν ανησυχούσα μόνο εγώ.
Την Πέμπτη το βράδυ ήμουν σε ένα κατάμεστο εστιατόριο του Λονδίνου με πολλούς Συντηρητικούς. Τρελές φήμες κυκλοφορούσαν. Ο Μπόρις Τζόνσον θα έχανε την έδρα του, ο Κόρμπιν θα γινόταν πρωθυπουργός, λίγο ακόμη και θα ακούγαμε ότι η Βασίλισσα εγκατέλειψε τη χώρα. Καθώς πλησίαζε η ώρα των έξιτ πολ, κρατούσαμε την ανάσα μας.
Κι ύστερα, η ανακούφιση.
Αυτό είναι αλήθεια με την έννοια ότι η λιτότητα (την οποία ακολούθησε ο Τσόρτσιλ ως πρωθυπουργός) είναι νεκρή. Περισσότερο όμως κι από νίκη του «Ενός Εθνους», αυτό που θριάμβευσε στη Βρετανία ήταν κάτι καινούργιο: ο εθνικός συντηρητισμός που παρουσιάστηκε στις αρχές του χρόνου σε μια σημαντική σύνοδο στην Ουάσιγκτον.
Το όνομα-κλειδί εδώ είναι Γιοράμ Χαζόνι: ένας ισραηλινός φιλόσοφος και πολιτικός επιστήμονας που το βιβλίο του «Η αρετή του εθνικισμού» (2018) εντάσσει τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας σε μια παγκόσμια ιστορική προοπτική.
Ορισμένοι πιστεύουν ότι το Brexit αποτελεί μια έκφραση νοσταλγίας για τη Βρετανική Αυτοκρατορία, αν όχι μια καταπιεσμένη επιθυμία αποκατάστασής της. Τίποτα δεν είναι πιο λάθος, εξηγεί ο Χαζόνι.
Είναι αλήθεια ότι δεν είναι όλοι οι συντηρητικοί κοινωνικά φιλελεύθεροι όπως ο Τζόνσον.
Όπως έγραψε όμως ο Αντριου Σάλιβαν στο περιοδικό New York, «ο Τζόνσον έκανε κάτι που δεν έχει κάνει κανείς άλλος συντηρητικός ηγέτης στη Δύση: απορρόφησε, και έτσι εξουδετέρωσε, την άκρα Δεξιά. Το εθνικιστικό κόμμα Brexit έχει σχεδόν καταρρεύσει από τότε που ανέλαβε ο Μπόρις. Η υστερία κατά των μεταναστών έχει υποχωρήσει. Οι Τόρις έχουν μετακινηθεί προς το οικονομικό και κοινωνικό κέντρο.
Η άνοδος του εθνικού συντηρητισμού και η απόδειξη ότι μπορεί να δουλέψει στη Βρετανία κηρύσσουν τον θάνατο του σοσιαλισμού σε όλο τον κόσμο. Όπως το Brexit έφερε τον Τραμπ, έτσι και η νίκη του Τζόνσον εγγυάται ότι οι Δημοκρατικοί θα αποδεκατιστούν τον ερχόμενο Νοέμβριο αν έχουν αρχηγό τον Μπέρνι Σάντερς ή την Ελίζαμπεθ Γουόρεν.
(*) Ο Νάιλ Φέργκιουσον είναι Βρετανός ιστορικός – Πηγή: Sunday Times via ΑΠΕ-ΜΠΕ
Είναι έτοιμη η Ισπανία για αριστερή κυβέρνηση; Η σοσιαλδημοκρατία με “κεϊνσιανό χρώμα”