Σαν παλιό σινεμά: Το αίμα των παλικαριών που έβαφε το χιόνι μετά που κάθε πτώση τους…

ΣΚΙΤΣΟ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ




Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Ποτέ δεν έπαψε να με εντυπωσιάζει, όμως ποτέ, εκείνο το χαρακτηριστικό σκηνικό που προβαλλόταν κάθε εικοστή ογδόη του Οκτώβρη μήνα στα δελτία ειδήσεων. Μαυρόασπρο, γυρισμένο σε 8 mm φιλμ (ίσως), αλλά και έγχρωμο πάλι ασπρόμαυρο θα ήταν.

Βλέπετε, η Πίνδος ήταν χιονισμένη και οι σκουρόχρωμες χλαίνες με τις οποίες ήταν ντυμένοι οι φαντάροι θα αφαιρούσαν το χρώμα. Με μοναδική εξαίρεση το αίμα. Το αίμα των παλικαριών που έβαφε το χιόνι μετά που κάθε πτώση. Η σκηνή που στιγμάτισε την μνήμη μου ήταν η σκηνή που εφορμούσε ο ελληνικός στρατός, με τα παλικαριά να πηδούν το συρματοπλέγματα.

Φαντάζομαι τις διαταγές:

Εφ’ όπλου λόγχη… για τον θεό και την πατρίδα!

Μετά κάποιος κτυπήθηκε και μετά κάποιος άλλος και μετά κάποιος άλλος. Κάποιος κουνιόταν τραυματισμένος στο χιόνι. Κάποιος κουνιότανε μετά τίποτα. Και οι υπόλοιποι τρέχανε. Μπροστά …μπροστά μόνο μπροστά σε ένα σουρεαλιστικό συλλογισμό με τον θάνατο τους θα κέρδιζαν την αθανασία, κάποιοι την κέρδισαν εκείνη την μέρα, οι υπόλοιποι την λευτεριά.

  • Κάποιοι ακόμα και σήμερα, ελάχιστοι, ενενηντάρηδες ίσως εάν τους στηρίζουν τα πόδια τους ίσως να παρελάσουν. Θα κινήσουν πάλι για ακόμη μία φορά μπροστά. Μπροστά  όμως από τι και από ποίους. Θα περάσουν μπροστά από κορδωμένους επισήμους οι οποίοι την μόνη λόγχη που χρησιμοποιούν είναι την γλώσσα τους.
  • Θα παρελάσουν ξανά και ξανά στο μαυρόασπρο φιλμ. Να μας θυμίζουν γιατί χαράμισαν τα νιάτα τους. Για μία χούφτα άγιο χώμα που το λέμε πατρίδα. Γιατί άκουγαν τις φωνές των προγόνων, των μανάδων των παιδιών τους.

Πόσο τους προδώσαμε. Τους αφήσαμε εκεί στην Πίνδο, άλλους στο Ελ Αλαμέιν και δεν ξέρω πού. Τους αφήσαμε για να καταστραφούμε βουτηγμένοι στην διαφθορά καπηλευόμενοι την δόξα τους, τα ιερά τους και τα όσια τους. Μία ζωή με την ουρά στα σκέλια. Αυτοί καταντήσαμε!!!!

ΟΧΙ! Το δικό μου όχι. Δεν γιορτάζω την ημέρα αυτή! Δεν είναι γιορτή. Είναι η ημέρα που μας φωνάζει ότι πρέπει να σηκώσουμε σαν Ελληνισμός το κεφάλι και όχι να πούμε ότι είναι μία ακόμη αργία για να μην δουλέψουμε.

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

Πόσο σικέ ήταν τελικά η προδοσία των Κούρδων; Τι θα πράξει ο Τραμπ για Ελλάδα και Κύπρο…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: