Μαζική λαϊκή απάντηση από το ΚΚΕ στην ελληνική εμπλοκή στον Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκό σχεδιασμό
File Photo: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αλέξανδρος Μπελτές
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ και διευθυντής του «Ριζοσπάστη» σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων αναφέρει σχετικά με το ταξίδι του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, ότι «επιβεβαιώθηκε η πρόθεση της κυβέρνησης της ΝΔ, συνεχίζοντας το δρόμο που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, να προχωρήσει στην εμβάθυνση της ελληνικής εμπλοκής στον Αμερικο-ΝΑΤΟϊκό ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια».
Και επισημαίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την εμπλοκή αυτή για αρνητικές εξελίξεις «με το παραπέρα γκριζάρισμα του Αιγαίου και την πλήρη διχοτόμηση της Κύπρου».
Ο Κ. Παπασταύρου υπογραμμίζει ότι όλα αυτά πρέπει να βρουν απέναντί τους τη μαζική λαϊκή αντίδραση και επισημαίνει τη μεγάλη σημασία της μαζικής ανταπόκρισης στις πρωτοβουλίες της ΕΕΔΥΕ και των φορέων του εργατικού-λαϊκού κινήματος και στη συγκέντρωση υπογραφών εναντίωσης στη νέα συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, και «στις συγκεντρώσεις καταδίκης της που πραγματοποιούν τις ημέρες της επίσκεψης του Πομπέο στην χώρα». Υπενθυμίζει επιπλέον ότι το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή ερώτηση σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας Ελλάδας – ΗΠΑ καλώντας σε ακύρωσή της και σε αγώνα για να κλείσουν οι βάσεις.
Χαρακτηρίζει αισιόδοξο και ελπιδοφόρο στοιχείο την απεργία της 24ης Σεπτεμβρίου, σημειώνει ότι η νέα απεργία στις 2 Οκτωβρίου μπορεί να δώσει νέα δυναμική, και υπογραμμίζει τη σημασία που έχει «να δοθεί απάντηση στην προσπάθεια που γίνεται από την κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία να περάσει ένα κλίμα ανοχής και αναμονής μέσα στους εργαζόμενους, στο λαό, με την προσδοκία της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που βεβαίως δεν είναι για όλους όπως λέει η ΝΔ, ούτε μπορεί να γίνει δίκαιη όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ».
Αναφερόμενος στα ζητήματα του κλεισίματος του ΧΥΤΑ Φυλής, καθώς και στα μέτρα αντιπυρικής-αντιπλημμυρικής προστασίας επισημαίνει ότι το ζήτημα της προστασίας της ζωής του λαού «δεν είναι προτεραιότητα για ένα κράτος που δίνει φοροαπαλλαγές, δωράκια σε επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος, το κράτος δεν είναι «ανίκανο». Είναι ταξικό, είναι κράτος για τους λίγους». Προσθέτει ότι το ΚΚΕ τονίζει πως ο αγώνας, η αγανάκτηση η διαμαρτυρία, η αγωνία για όλα αυτά τα ζητήματα πρέπει «να μπολιαστεί με την ανάγκη ενός πιο συνολικού αγώνα που βάζει στο στόχαστρο τις αναπτυξιακές προτεραιότητες και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, του κράτους».
Ο Κ. Παπασταύρου αναφέρεται στην συνέντευξή του στο Πρακτορείο στην τοποθέτηση του ΚΚΕ σε ό,τι αφορά στη διαρκή και παγκοσμίου ενδιαφέροντος συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, τονίζοντας, ότι όσο η σχετική συζήτηση ξεκινά «αφήνοντας απείραχτα το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, το σκληρό μονοπωλιακό ανταγωνισμό, την αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής και τον σχεδιασμό που γίνεται με κριτήριο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων είναι από τη φύση της υποκρισία».
Τέλος, μιλώντας για το «κανόνι» της βρετανικής ταξιδιωτικής εταιρείας «Thomas Cook» αναφέρει ότι αυτό επιβεβαιώνει ότι «την ανάπτυξη και τη μεγάλη κερδοφορία, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, πολύ συχνά διαδέχονται τα «κανόνια» και οι «κρίσεις» που δεν αφήνουν ανέγγιχτα μεγαθήρια και που τα πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι και στην προκειμένη περίπτωση και οι πελάτες (κατά κανόνα μεσαία και λαϊκά στρώματα) της επιχείρησης». Επιπλέον, «οι επιπτώσεις στον ελληνικό τουριστικό κλάδο δείχνουν πόσο εκτεθειμένη είναι η οικονομία της χώρας μας στα σκαμπανεβάσματα της διεθνούς οικονομίας, εξαιτίας της «εξωστρέφειας» κλάδων, όπως ο τουρισμός, που μάλιστα θεωρείται «ατμομηχανή» της ανάπτυξης, κάτι που το ΚΚΕ έχει ήδη επισημάνει», υπογραμμίζει στην συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κ. Παπασταύρου.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του μέλους του Π.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ και διευθυντή του «Ριζοσπάστη», Κύριλλου Παπασταύρου, στον Γιώργο Μηλιώνη για το Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
- Ερ.: Τι βγήκε από το ταξίδι και τις συναντήσεις του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ;
Απ.: Το περιεχόμενο του ταξιδιού του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ήταν αναμενόμενο. Επιβεβαιώθηκε η πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης της ΝΔ, συνεχίζοντας το δρόμο που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ με τον λεγόμενο Στρατηγικό Διάλογο Ελλάδας – ΗΠΑ, να πάει πιο πέρα, να προχωρήσει στην εμβάθυνση της ελληνικής εμπλοκής στον Αμερικο-ΝΑΤΟϊκό ιμπεριαλιστικό σχεδιασμό στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Η Ελλάδα γίνεται χώρα πρώτης γραμμής αυτών των σχεδιασμών. Όλα τα στοιχεία της νέας συμφωνίας Ελλάδας-ΗΠΑ για τις βάσεις δείχνουν μια μεγάλη αναβάθμιση της βάσης της Σούδας ως πολεμικό ορμητήριο. Επίσης είναι ζήτημα το γεγονός ότι η συμφωνία ανανεώνεται επ» αόριστον, χωρίς δηλαδή ημερομηνία λήξης. Όλα αυτά πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκι για το λαό. Όσο η χώρα μας γίνεται ορμητήριο πολεμικών σχεδιασμών, γίνεται ταυτόχρονα και μαγνήτης κινδύνων, στο φόντο των οξυμένων ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και από την άλλη Ρωσία, Ιράν κ.ά. Τέλος, όσον αφορά τα περί ασφάλειας και υπεράσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων, ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Η βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς μετατρέπει τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό ως μέρη ενός ευρύτερου παζαριού ανάμεσα στο ΝΑΤΟ, την ΕΕ και την Τουρκία, όπου είναι σίγουρο ότι στο όνομα της διατήρησης της Τουρκίας εντός ΝΑΤΟϊκού στρατοπέδου θα έχουμε αρνητικές εξελίξεις, με το παραπέρα γκριζάρισμα του Αιγαίου και την πλήρη διχοτόμηση της Κύπρου. Αυτό άλλωστε επιβεβαίωσε η ομιλία Ερντογάν, αλλά και η συνάντηση με τον Κυρ. Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη παρά την προσπάθεια αποπροσανατολισμού και το κλίμα εφησυχασμού που φτιάχνει η κυβέρνηση.
- Ερ.: Η ΕΕΔΥΕ, τα σωματεία, οι φορείς, προετοιμάζουν συγκέντρωση εναντίον της στρατιωτικής συμφωνίας Ελλάδας-ΗΠΑ, τις ημέρες επίσκεψης Πομπέο στην Ελλάδα..
Απ.: Τα όσα σημειώσαμε παραπάνω φανερώνουν την ανάγκη αυτή η προσπάθεια της κυβέρνησης, που έχει άλλωστε και την ουσιαστική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλων των άλλων αστικών κομμάτων, όπως φάνηκε και σε πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, να βρει απέναντι της τη μαζική δυναμική λαϊκή αντίδραση. Το σύνθημα «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών» πρέπει να ακουστεί απ» άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα σε κάθε πόλη, γειτονιά, σε κάθε χώρο δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές. Με αυτή την έννοια έχει μεγάλη σημασία να βρουν μαζική ανταπόκριση οι πρωτοβουλίες που παίρνει η ΕΕΔΥΕ και οι φορείς του εργατικού – λαϊκού κινήματος για μάζεμα υπογραφών εναντίωσης στη νέα συμφωνία Ελλάδας-ΗΠΑ, αλλά και οι συγκεντρώσεις καταδίκης της που πραγματοποιούν τις ημέρες της επίσκεψης του Πομπέο στην χώρα. Οι πρωτοβουλίες αυτές οφείλουν να αγκαλιαστούν από κάθε εργαζόμενο, κάθε νέο, κάθε άνθρωπο που εναντιώνεται στην προοπτική η Ελλάδα να αποτελέσει πολεμικό ορμητήριο. «Αλλωστε το ΚΚΕ, την περασμένη Πέμπτη, κατάθεσε στη βουλή ερώτηση σχετικά με το περιεχόμενο της συμφωνίας Ελλάδας – ΗΠΑ καλώντας σε ακύρωση της και σε αγώνα για να κλείσουν οι βάσεις.
- Ερ.: Ταυτόχρονα όμως έχουμε και εργατικές κινητοποιήσεις απεργία την περασμένη βδομάδα και νέα απεργία στις 2 Οκτώβρη.
Απ.: Η απεργιακή μάχη που έδωσαν σωματεία, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες, εργατικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ την προηγούμενη βδομάδα -παρά τα εμπόδια και την λυσσασμένη επίθεση της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ- αποτελεί ένα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο στοιχείο. Η νέα απεργία στις 2 Οκτώβρη μπορεί να αξιοποιήσει την πείρα και να δώσει και νέα δυναμική. Έχει σημασία να δοθεί απάντηση στην προσπάθεια που γίνεται από την κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία να περάσει ένα κλίμα ανοχής και αναμονής μέσα στους εργαζόμενους, στο λαό, με την προσδοκία της καπιταλιστικής ανάπτυξης, που βεβαίως δεν είναι για όλους όπως λέει η ΝΔ, ούτε μπορεί να γίνει δίκαιη όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κυβέρνησε διατηρώντας όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα, τα επέκτεινε, τα ενίσχυσε, παραδίνοντας ένα πλούσιο έργο και μια βάση για τη νέα αντιλαϊκή πορεία της ΝΔ. Η ανάπτυξη αυτή, που έχει ως στόχο τη διεύρυνση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, σημαίνει μια ζωή χωρίς δικαιώματα, με ένταση της εκμετάλλευσης, σημαίνει να εκπαιδευτούμε να ζούμε με τα ελάχιστα, να γίνουν «ατομική υπόθεση» η υγεία, η πρόνοια, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλιση. Γι» αυτό άλλωστε το νέο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης περιλαμβάνει, μαζί με τα προνόμια προς το κεφάλαιο, νέο χτύπημα στις Συλλογικές Συμβάσεις και βέβαια βάζει στο στόχαστρο το συνδικαλιστικό κίνημα, τη συλλογική οργάνωσή του, τις μαζικές διαδικασίες του, με στόχο να μετατραπούν τα συνδικάτα σε πραγματικούς στυλοβάτες των στόχων του κεφαλαίου, της ανάπτυξης για τα κέρδη του.
- Ερ.: Τόσο το αίτημα για κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής, όσο και ζητήματα που αφορούν την αντιπλημμυρική-αντιπυρική προστασία και την αποζημίωση παραγωγών από φυσικές καταστροφές είναι ψηλά στην ατζέντα του ΚΚΕ..
Απ.: Είναι δίκαιο το αίτημα και ο αγώνας των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής να κλείσει επιτέλους ο ΧΥΤΑ, που μολύνει τον αέρα και το υπέδαφος της περιοχής. Είναι ζήτημα επιλογής η παραμονή και η επέκταση της χωματερής στη Φυλή. Δεν είναι αποσπασμένο από το συνολικό ζήτημα της ανάπτυξης, από το ερώτημα «ανάπτυξη για ποιον;». Δεν είναι τεχνοκρατικό – διαχειριστικό ζητήματα. Συνδέεται με έναν ευρύτερο χωροταξικό σχεδιασμό της Αττικής, που λέει ότι η Δυτική Αττική θα είναι μια επιβαρυμένη περιοχή, με βιομηχανίες, χωματερές, δίπλα στον οικιστικό ιστό. Ταυτόχρονα σχετίζεται με το μεγάλο ζήτημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της διαχείρισης απορριμμάτων.
Από την ίδια οπτική πρέπει να δούμε και τα ζητήματα της αντιπλημμυρικής -που τους επόμενους μήνες μπορεί να γίνει τραγικά επίκαιρη- προστασίας, αντισεισμικής και αντιπυρικής. Η έλλειψη σχεδιασμού μέτρων και έργων δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας του κράτους, αλλά αποτέλεσμα επιλογής. Τέτοιες δράσεις δεν είναι επιλέξιμες, γιατί δεν θεωρούνται κερδοφόρες για επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ επίσης θεωρούνται σπατάλη από το κράτος, την ΕΕ που δεν τις χρηματοδοτούν. Το ζήτημα δηλαδή της προστασίας της ζωής του λαού δεν είναι προτεραιότητα για ένα κράτος που δίνει φοροαπαλλαγές, δωράκια σε επιχειρηματικούς ομίλους. Αυτή είναι η ουσία του ζητήματος, το κράτος δεν είναι «ανίκανο». Είναι ταξικό, είναι κράτος για τους λίγους. Γι» αυτό έχει σημασία -λέμε εμείς, ως κόμμα – ο αγώνας, η αγανάκτηση η διαμαρτυρία, η αγωνία για όλα αυτά τα ζητήματα να μπολιαστεί με την ανάγκη να παλέψουμε, να διεξάγουμε έναν πιο συνολικό αγώνα που βάζει στο στόχαστρο τις αναπτυξιακές προτεραιότητες και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, του κράτους.
- Ερ.: Η κλιματική αλλαγή ήταν το κύριο ζήτημα της φετινής 74ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Πώς τοποθετείται το ΚΚΕ σε αυτή τη διαρκή και παγκοσμίου ενδιαφέροντος συζήτηση;
Απ.: Η επίδραση της οικονομικής και παραγωγικής δραστηριότητας στο περιβάλλον και το πώς αυτή έχει το δικό της ρόλο στην κλιματική αλλαγή, είναι ζήτημα που δικαίως προκαλεί ανησυχία, προβληματισμό και αγωνία σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο το πλανήτη, ιδιαίτερα στους ηλικιακά νεότερους. Όμως πρέπει να σημειώσουμε ότι η όλη συζήτηση που γίνεται από καπιταλιστικά κράτη, μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, είναι υποκριτική και ταυτόχρονα έχει άλλες επιδιώξεις και όχι την ευαισθησία για το περιβάλλον. Πρώτα απ» όλα αφήνει απ» έξω το ζήτημα το ποια είναι η βαθύτερη αιτία για την καταστροφή στο περιβάλλον και τα οικοσυστήματα. Αυτή η αιτία συνδέεται άμεσα με μια παραγωγή που δεν μπορεί να παίρνει σχεδιασμένα υπόψη της την προστασία του περιβάλλοντος, γιατί αυτό δεν το επιτρέπει το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους, ο σκληρός μονοπωλιακός ανταγωνισμός, η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, ο σχεδιασμός που γίνεται με κριτήριο τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Όσο αυτά μένουν απείραχτα, είναι αδύνατον να μπορέσει να υπάρξει πολιτική που θα συνδυάζει σταθερά και ολοκληρωμένα την οικονομική ανάπτυξη με την προστασία της ανθρώπινης ζωής και του περιβάλλοντος. «Αρα λοιπόν μια συζήτηση που δεν ξεκινά απ» αυτό είναι από τη φύση της υποκρισία.
Όμως το ζήτημα δεν μένει μόνο εκεί. Ουσιαστικά πίσω από το όψιμο ενδιαφέρον και τις ευαισθησίες διάφορων -που δεν διστάζουν να αιματοκυλούν λαούς για τα κέρδη τους- υπάρχει ο μονοπωλιακός ανταγωνισμός ανάμεσα σε κράτη και επιχειρήσεις που προτάσσουν τα σχέδια της «πράσινης ανάπτυξης», με χρήση δηλαδή εναλλακτικών των παραδοσιακών μορφών ενέργειας σε σχέση με κράτη και μονοπώλια που στηρίζονται στο πετρέλαιο, το λιγνίτη κλπ. Για τους πρώτους η αξιοποίηση αυτών των μορφών είναι ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε βάρος των δεύτερων. Δεν είναι από μόνη της η μορφή ενέργειας που αντιμετωπίζει το πρόβλημα της περιβαλλοντικής καταστροφής, αλλά το πλαίσιο, το ποιο είναι το κίνητρο ο σκοπός της παραγωγής. Για παράδειγμα στη χώρα μας έχουμε την εμπειρία ότι σε καμένες δασικές και αγροτικές εκτάσεις ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά -που κατατάσσονται στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας- είναι αυτό άραγε ένας σχεδιασμός που περιλαμβάνει την «προστασία του περιβάλλοντος»; Για αυτό έχει σημασία η ανησυχία και η αγωνία να μην αξιοποιηθεί στους μεταξύ τους ανταγωνισμούς και να στραφεί απέναντι στον πραγματικό ένοχο, στην καπιταλιστική ανάπτυξη.
- Ερ.: Παγκόσμιο ενδιαφέρον προκαλούν και οι επιπτώσεις από το «κανόνι» της βρετανικής ταξιδιωτικής εταιρείας «Thomas Cook»..
Απ.: Το «κανόνι» της «Thomas Cook» επιβεβαιώνει ότι την ανάπτυξη και τη μεγάλη κερδοφορία, στο πλαίσιο του καπιταλισμού, πολύ συχνά διαδέχονται τα «κανόνια» και οι «κρίσεις». «Κανόνια» που δεν αφήνουν ανέγγιχτα μεγαθήρια και που τα πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι και στην προκειμένη περίπτωση και οι πελάτες (κατά κανόνα μεσαία και λαϊκά στρώματα) της επιχείρησης. Εργαζόμενοι, που και στο εξωτερικό, αλλά και στην Ελλάδα, υποχρεώνονται σε βαριές θυσίες για το καλό του κλάδου του τουρισμού και της ανάπτυξής του. Στο όνομα αυτής της ανάπτυξης οι αστικές κυβερνήσεις έδωσαν «όπλα» στην εργοδοσία για φτηνότερο εργατικό δυναμικό στα ξενοδοχεία και τις τουριστικές επιχειρήσεις, κατάντησαν άπιαστο όνειρο την ανάγκη των λαϊκών στρωμάτων για ποιοτική και φτηνή ξεκούραση και αναψυχή.
Οι επιπτώσεις στον ελληνικό τουριστικό κλάδο δείχνουν πόσο εκτεθειμένη είναι η οικονομία της χώρας μας στα σκαμπανεβάσματα της διεθνούς οικονομίας, εξαιτίας της «εξωστρέφειας» κλάδων, όπως ο τουρισμός, που μάλιστα θεωρείται «ατμομηχανή» της ανάπτυξης, κάτι που το ΚΚΕ έχει ήδη επισημάνει. Αφού ο τουριστικός κλάδος έχει συνδεθεί άρρηκτα με τη δράση τέτοιων επιχειρηματικών ομίλων, που προσφέρουν «φθηνά» τουριστικά πακέτα πατώντας πάνω στη στυγνή εκμετάλλευση των δικών τους εργαζομένων, αλλά και των εργαζομένων στις χώρες προορισμού. Με τα «σύννεφα» της επόμενης καπιταλιστικής κρίσης να μαζεύονται στον ορίζοντα της καπιταλιστικής οικονομίας, πρόκειται για ένα ακόμα παράδειγμα που δείχνει πόσο «κοντά ποδάρια» έχουν τα κυβερνητικά παραμύθια για την απρόσκοπτη καπιταλιστική ανάπτυξη που βρίσκεται μπροστά, όσο και για το τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα.
Η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων απαιτεί πράξεις από την Άγκυρα, είπε ο Πέτσας