Οι Καρδινάλιοι της Ε.Ε., η Ούρσουλα το “παπαδοπαίδι” της Μέρκελ και ο εξαπατημένος Βέμπερ
Η υπουργός Άμυνας της Γερμανίας Ursula von der Leyen στο αμερικανικό Πεντάγωνο. Την είχε υποδεχθεί ο τότε υπουργός Άμυνας Τζιμ Μάτις. EPA, PETE MAROVICH
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πολλοί Καρδινάλιοι συγκεντρώθηκαν στο Κονκλάβιο, αλλά η Ursula von der Leyen δεν ήταν εκεί. Δεν φαινόταν ούτε σαν παπαδοπαίδι, γράφει ο Stefan Kornelius της γερμανικής SZ.
Και συνεχίζει:
«Το ότι τώρα θα μπορούσε να γίνει Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτικό θαύμα. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση συμβαίνουν πράγματι θαύματα, αλλά μόνο όταν οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Πάντως, κατά την αναζήτηση των κορυφαίων αξιωματούχων καταστράφηκαν πολλοί δρόμοι και ελπίδες και σταθεροποιήθηκαν συνθήκες, που στο τέλος θα μπορούσε να ισχύσει μόνο ένα παλιό γνωμικό από τις ευρωπαϊκές δοσοληψίες: Μακάριοι όλοι όσοι το όνομά τους δεν ακούστηκε ποτέ.
Αν η Ursula von der Leyen είναι ο κοινός παρονομαστής όλων των διαφορετικών συμφερόντων, θα φανεί πρώτα στην ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο. Αυτό που μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά είναι ότι είναι μια υποψήφια συμβιβασμού. Ικανοποιεί την αξίωση του ΕΛΚ για κορυφαίο αξίωμα και την γερμανική αξίωση για αποζημίωση για τον εξαπατημένο Μάνφρεντ Βέμπερ. Λειτουργεί σε συνδυασμό με την πιθανή Πρόεδρο της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία ζει από την υποστήριξη του Γάλλου Προέδρου, Εμανουέλ Μακρόν. Και σταθεροποιεί τη γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, η οποία ταλαντεύτηκε ισχυρά τις τελευταίες ημέρες.
Το μεγαλύτερο λάθος κατά τη διαδικασία αναζήτησης το έκανε το ΕΛΚ, όταν εξέλεξε τον Νοέμβριο τον Βέμπερ ως Spitzenkandidat – γνωρίζοντας, βεβαίως, τι λένε οι συνθήκες: Ορίζεται ότι οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων προτείνουν τους υποψηφίους.
Το δεύτερο λάθος το έκανε ο Πρόεδρος της Γαλλίας. Χωρίς πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο χρησίμευσε πολλές φορές σαν πολιορκητικός κριός: ενάντια στους Spitzenkandidaten, ενάντια στους Γερμανούς, ενάντια στο Κοινοβούλιο. Χωρίς τις πρόωρες επιθέσεις του Μακρόν, δε θα ήταν τόσο σφοδρή η αντίθεση του Κοινοβουλίου στην αυταρέσκεια του Συμβουλίου.
Ο Μακρόν αγνόησε την άλλη πλευρά της πραγματικότητας των Συνθηκών: Συμβούλιο και Κοινοβούλιο πρέπει να συναποφασίσουν.
Το τρίτο λάθος το έκανε η Άγγελα Μέρκελ επειδή εμπιστεύτηκε την εξουσία των αρχηγών των κυβερνήσεων και υποτίμησε την οργή του κόμματός της. Με το θαύμα της von der Leyen θα μπορούσε να μετριάσει αυτήν την αναστάτωση.
Όταν τα πρακτορεία Reuters και ΤΑΣΣ αντιγράφουν την ιστοσελίδα μας Hellas Journal