Διαδηλωτές για την κλιματική αλλαγή διαμαρτύρονται στο φεστιβάλ Glastonbury στο Πίλτον Σόμερσετ, στη Βρετανία. EPA, NEIL HALL
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί πλέον βασικό θέμα συζήτησης στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2020. Η εκδήλωση ακραίων καιρικών φαινομένων με καταστροφικές συνέπειες για αρκετές περιοχές των ΗΠΑ, καθώς και τα εφιαλτικά σενάρια, όπως καταγράφονται σε νέες επιστημονικές μελέτες, έχουν δημιουργήσει μια νέα κατάσταση πραγμάτων στην πολιτική ζωή της χώρας.
Και ανάμεσα σ’ αυτά, κυκλοφορούν μύθοι και κινδυνολογίες, με αποτέλεσμα μεγάλη μερίδα πολιτών να μη μπορεί να ξεχωρίσει τις αλήθειες και τα ψέματα για την κλιματική αλλαγή.
Άλλωστε, πανίσχυρα λόμπι προώθησης επιχειρηματικών, γεωπολιτικών και ενεργειακών συμφερόντων εργάζονται συστηματικά και προς τις δυο κατευθύνσεις, τόσο για την στήριξη ιδεών, νομοσχεδίων και αποφάσεων για την κλιματική αλλαγή, όσο και απόψεων ή συνωμοσιολογικών θεωριών περί «κατασκευασμένης προπαγάνδας» για το κλίμα.
Τον Ιούνιο του 2017, λίγους μήνες μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων του, ο Ντόναλντ Τραμπ, τηρώντας την προεκλογική υπόσχεσή του, είχε ανακοινώσει την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα.
Ο Ρεπουμπλικανός ένοικος του Λευκού Οίκου έκανε λόγο για μία συμφωνία οικονομικά επιζήμια, ιδιαίτερα για την τσιμεντοβιομηχανία, τον άνθρακα, τον χάλυβα, το χαρτί, με συνολικές απώλειες σε θέσεις εργασίας της τάξης των 3 εκατομμυρίων αφού θα έκλειναν εργοστάσια και θα χάνονταν θέσεις εργασίας στην Αμερική προς όφελος άλλων χωρών, όπως υποστήριξε, λέγοντας ότι θα επαναδιαπραγματευτεί για μια «πιο δίκαιη συμφωνία».
Ο Μπάιντεν, ο οποίος μέχρι στιγμής προηγείται στις δημοσκοπήσεις ανάμεσα σε 23 υποψηφίους για το χρίσμα των Δημοκρατικών, σκοπεύει να βρει «μετριοπαθή προσέγγιση», όπως δήλωσε εκπρόσωπός του. Από τη μια να ικανοποιήσει την «αριστερή πτέρυγα» του κόμματός του και τους οικολόγους που τον επικρίνουν ότι ασπάζεται «ρεπουμπλικανικές απόψεις» για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και από την άλλη να βρει τρόπους για να μην χάσει τις ψήφους των εργατών στη βιομηχανία του άνθρακα και του χάλυβα που συνέβαλαν, όπως εκτιμάται, στην εκλογή του Τραμπ το 2016.
Πέρα όμως από τις ισορροπίες που προσπαθούν να κρατήσουν υποψήφιοι για την προεδρία των ΗΠΑ, η αίσθηση της επείγουσας ανάγκης, που αισθάνονται οι περισσότεροι Αμερικανοί για λήψη άμεσων μέτρων με σκοπό να προληφθούν χειρότερες καταστροφές, αναβαθμίζει το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής στην προεκλογική περίοδο.
Οι υποψήφιοι νιώθουν «πιεσμένοι» για να παρουσιάσουν ξεκάθαρες απόψεις. Ακόμα και στο ρεπουμπλικανικό χώρο εμφανίζονται φωνές ενάντια στην πολιτική Τραμπ, με την οποία προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η κλιματική αλλαγή «είναι ψέμα και απάτη».
Οι απώλειες χιλιάδων ανθρώπινων ζωών και η δημιουργία στρατιών αστέγων από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, το ανυπολόγιστο κόστος στην αμερικανική οικονομία και οι τεράστιες ζημιές στις υποδομές δεν αφήνουν πια περιθώρια για πολιτικές υπεκφυγές και θεωρίες περί ανύπαρκτης κλιματικής αλλαγής.
Κατά την προεκλογική περίοδο το 2016, τα θέματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη συζητήθηκαν ελάχιστα μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και της Χίλαρι Κλίντον. Οι εμπειρογνώμονες στον τομέα του κλίματος αποδίδουν το έντονο ενδιαφέρον που παρατηρείται σήμερα, εν όψει των εκλογών του 2020, σε διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων και η επίσημη έκθεση του Διακυβερνητικού Συνασπισμού για την Κλιματική Αλλαγή (τον περασμένο Οκτώβριο), σύμφωνα με την οποία προβλέπονται καταστροφικές επιπτώσεις πολύ ταχύτερα από ό, τι είχε προβλεφθεί προηγουμένως.
Ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι αν στις προεδρικές εκλογές του 2016 το αποτέλεσμα καθορίστηκε από τη «ρωσική παρέμβαση», στις εκλογές του 2020 το αποτέλεσμα ενδέχεται να καθοριστεί από την «απειλή της φύσης».
Ούτε υποταγή, ούτε δυο κράτη: Απαράδεκτες “λύσεις”, οδηγούν στην τουρκοποίηση της Κύπρου