File Photo: Ο Μπέρνι Σάντερς. EPA, JIM LO SCALZO
Η προεκλογική περίοδος στην Αμερική, που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, δείχνει πόσο προβληματικό είναι το πολιτικό σύστημα της υπερδύναμης. Δεν είναι η πολυπλοκότητά του που ενοχλεί, όσο ότι επιτρέπει στον κάθε πικραμένο πολιτικό να θέτει υποψηφιότητα για την προεδρία, έτσι για την πλάκα του.
Μας τα χάλασε με το φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν, όταν πείστηκε από την τότε ρεπουμπλικανική κυβέρνηση του Τζόρτζ Μπους και του Ντικ Τσέινι ότι είναι η καλύτερη λύση για την Κύπρο, ενώ στην πραγματικότητα εκείνο το άθλιο κείμενο γράφτηκε για να ικανοποιήσει την κατοχική δύναμη Τουρκία. Όμως θεωρώ ότι σύντομα κατάλαβε το σφάλμα του, παρά το γεγονός ότι δεν είπε την αναγκαία συγνώμη, ως όφειλε.
Σας γερουσιαστής ήταν γενικά άψογος. Σαν αντιπρόεδρος -από τη μία στιγμή στην άλλη- έγινε φίλος του Ταγίπ Ερντογάν. Και αυτή του η στάση έδειξε έλλειψη σοβαρότητας.
Συμφέρει, λοιπόν, στην Αμερική η παραμονή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία; Και θα αντέξει η χώρα μία δεύτερη τετραετία του απρόβλεπτου σημερινού προέδρου, ο οποίος μπορεί να λάβει αλλοπρόσαλλες αποφάσεις μέσα σε δευτερόλεπτα.
Η Αμερική χρειάζεται να ξαναβρεί την ηρεμία της, και να κυβερνηθεί με σοβαρότητα και όχι μέσω του Twitter. Δεν βλέπω, με τα σημερινά δεδομένα, να τολμούν οι σοβαροί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος να εμπλακούν σε μία βρώμικη εκστρατεία εναντίον του κ. Τραμπ, ο οποίος όπως όλα δείχνουν θα είναι ξανά υποψήφιος της συντηρητικής και της ακραίας Δεξιάς. Αυτόματα έχει ένα προβάδισμα.
Ο Τραμπ, λοιπόν, δεν θα νικηθεί με μία νέα Χίλαρι, που φοβάμαι πως θα είναι ο κ. Μπάιντεν. Ένα ακροδεξιό στην Αμερική, τον κερδίζει μόνο ένας αριστερός. Υπομονή μέχρι τον Νοέμβριο του 2020…
Στο σημείο μηδέν η αναμέτρηση στη Μεσόγειο: Η Τουρκία εναντίον όλων, όχι μόνο της Κύπρου