File Photo: Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χαιρετάει τον κόσμο μετά την ομιλία του σε προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ, στο Πασαλιμάνι, στον Πειραιά. ΑΠΕ-ΜΠΕ , Αλέξανδρος Μπελτές
Είναι απογοητευτικό το θέαμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα να προσπαθεί πλέον να μπαλώσει τα αμπάλωτα, βλέποντας ότι η «εποχή του Μίδα» τελειώνει. Ότι η εποχή που ότι χαρτί και να τράβαγε θα ήταν νικητής, πέρασε.
Είχε με το παραπάνω τις ευκαιρίες του. Τον βοήθησε η συγκυρία, το πολιτικό θράσος αλλά και οι αναμφισβήτητες πολιτικές και ρητορικές ικανότητες του. Ένας καλός συνδυασμός για να θρέψουν (όχι δρέψουν) την αλαζονεία που αργά η γρήγορα καταλαμβάνει τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου.
«Δεν θα χάσω τις εκλογές ούτε μια στο εκατομμύριο» κόμπασε τις προάλλες και απλώς δεν θυμήθηκε ότι η προηγούμενη φορά που έβαζε στοίχημα «μια στο εκατομμύριο δεν θα μας πει όχι η Μερκελ…» κατέληξε με ένα Μνημονιο στο κεφάλι μας.
Ο κ. Τσίπρας σε μια εβδομάδα παρουσίασε όλες τις εκδοχές: οι ευρωεκλογές είναι ψήφος εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση, οι ευρωεκλογές είναι δημοψήφισμα, για να καταλήξουμε στην τελευταία δήλωση ότι οι ευρωεκλογές είναι δημοσκόπηση…
Βάζω στοίχημα ότι η πρώτη δήλωση μετά την κάλπη θα είναι ότι «οι ευρωεκλογές είναι για να στείλει ο λαος το μήνυμα».
Η αλήθεια είναι ότι τρώγοντας ανοίγει η όρεξη και βλέποντας ότι ο αντίπαλος του αντιμετωπίζει προβλήματα στρατηγικής και αδυναμίες που είναι προφανείς, άρχισαν να μπαίνουν στο μυαλό και τρελές ιδέες.
Ότι με πόλωση, διχασμό, και επιστρέφοντας στην παλιά γνωστή συνταγή να μοιράζει το αντίτιμο για κάθε ψήφο, θα μπορούσε να γυρίσει το κλίμα, να κλείσει η δημοσκοπική ψαλίδα και γιατι όχι ακόμη και να κάνει την μεγάλη ανατροπή.
Ως και ο κ. Σπιρτζης επιστρατεύθηκε να μοιράζει τσάμπα διόδια…
Για να βρεθεί και πάλι σύντομα σε ακόμη πιο επικίνδυνη κατάσταση από εκείνη του 2015. Γιατι τότε με το τίμημα του Γ΄ Μνημονίου αποφεύχθηκε η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη. Τωρα πια είναι αμφίβολο εαν θα μας προσφερθεί Μνημόνιο και η κρίση απλώς θα ξεσπάσει στις πλάτες των πολιτών που είναι ήδη εξοντωμένοι.
Γιατί προφανώς το αναπτυξιακό όραμα για την χώρα δεν μπορεί να εξαντλείται στην διανομή του βαμμένου με αίμα πλεονάσματος, στην πιο ευάλωτη σε ψηφοθηρικές επιθέσεις ομάδα, αυτή των συνταξιούχων. Οπως ειπώθηκε από τον πρωθυπουργό, είναι αυτοί που έχασαν εισόδημα τα τελευταία χρόνια… Οι μακροχρόνια άνεργοι, οι εργαζόμενοι των 300 και ευρω, οι μερικώς απασχολούμενοι, με την λογική του κ. Τσίπρα δεν είχαν προτεραιότητα έναντι των συνταξιούχων που πράγματι υπέστησαν απώλειες, αλλά τουλάχιστον παίρνουν σύνταξη κάθε μήνα… Απλώς, οι συνταξιούχοι ως πιο συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας μπορεί να αποτελέσει μια σωτήρια για το κόμμα του «δεξαμενή ψήφων». Και γι αυτό μοίρασε σε αυτούς….
Σε διαφορετική περίπτωση ολες αυτές οι παροχές και κυρίως οι «δεσμεύσεις» για νέες παροχές στο μέλλον, θα υπονομεύσουν εκτος από την εθνική οικονομία και την επόμενη κυβέρνηση. Με την ελπίδα της «παρένθεσης Μητσοτάκη»…
Ο “Δουκάκης” της ελληνικής πολιτικής σκηνής: Λάθη, γκάφες, σαρδάμ και φυσικά η …ήττα