Η νίκη του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου στις εκλογές της περασμένης Δευτέρας, είναι εξαιρετικά σημαντική όταν κανείς βλέπει τα πράγματα ΜΟΝΟ μέσα από τον φακό του εθνικού συμφέροντος.
Είναι καλό για την Ελλάδα και την Κύπρο, ότι ο κ. Νετανιάχου παραμένει πάντα προσωπικός εχθρός του προέδρου της Τουρκίας. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι ΔΕΝ πρόκειται να συμμαχήσουν ξανά. Στις σχέσεις τους κυριαρχεί το μίσος. Η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς, με αποτέλεσμα να φαίνεται από τις αντιδράσεις των συγγενικών τους προσώπων η σφοδρή αντιπάθεια του ενός για τον άλλο.
Βέβαια, να μην λέμε τη λέξη ΠΟΤΕ στη διπλωματία. Ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με αυταρχικούς ανθρώπους. Από χθες αρκετοί στην Ουάσιγκτον δεν αποκλείουν την μεγάλη κολοτούμπα του Ερντογάν, αφού έχει τρομοκρατηθεί από τα μηνύματα των αγορών τα οποία εισέπραξε ο γαμπρός του, ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ.
Είναι εξαιρετικά θετικό να έχουν η Ελλάδα και η Κύπρος ένα ισχυρό σύμμαχο, όπως το Εβραϊκό Κράτος. Απλά θα πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην ταυτίζονται και με κάποιες ενέργειές του, οι οποίες ομοιάζουν με αυτές του τουρκικού Αττίλα.
Βεβαίως, οι στρατηγικές συμμαχίες απαιτούν και θυσίες, αλλά ο κ. Αναστασιάδης και ο κ. Τσίπρας δεν πιέστηκαν ποτέ από τους Ισραηλινούς για να διακόψουν σχέσεις με τους εχθρούς του, που βασικά είναι η πλειοψηφία των αραβικών χωρών, αν και ο Νετανιάχου άρχισε να τα βρίσκει με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία.
Ο κ. Νετανιάχου θέλει να επεκταθούν οι τριμερείς σε τετραμερείς με τη συμμετοχή χωριστά των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας. Και ως γνωστόν, όταν θέλει κάτι το πραγματοποιεί. Οπότε δεν θα αποκλείσω στο σύντομο μέλλον τη σύγκλιση τετραμερούς με τη συμμετοχή της Αμερικής, στην Ουάσιγκτον. Αν το επιθυμεί ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, θα γίνει…
Οι κυρώσεις είναι μονόδρομος εάν ο Ερντογάν δεν αλλάξει γνώμη: Όλα παίζονται πια…