Ο Νετανιάχου σχεδιάζει τις νέες συμμαχίες της Αμερικής: Η θέση της Ελλάδας και της Κύπρου




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Η νίκη του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου στις εκλογές της περασμένης Δευτέρας, είναι εξαιρετικά σημαντική όταν κανείς βλέπει τα πράγματα ΜΟΝΟ μέσα από τον φακό του εθνικού συμφέροντος.

  • Διότι, κατά τα άλλα, ηγείται ενός καθεστώτος που σέβεται μεν τη Δημοκρατία στο εσωτερικό, αλλά είναι φωτιά και ατσάλι για τους εχθρούς του Εβραϊκού Κράτους. Ιδιαίτερα τους Παλαιστίνιους, οι οποίοι με τα σημερινά δεδομένα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, αφού πίστεψαν τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν και τάχθηκαν αναφανδόν με τις βλακώδεις υποσχέσεις του.

Είναι καλό για την Ελλάδα και την Κύπρο, ότι ο κ. Νετανιάχου παραμένει πάντα προσωπικός εχθρός του προέδρου της Τουρκίας. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι ΔΕΝ πρόκειται να συμμαχήσουν ξανά. Στις σχέσεις τους κυριαρχεί το μίσος. Η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς, με αποτέλεσμα να φαίνεται από τις αντιδράσεις των συγγενικών τους προσώπων η σφοδρή αντιπάθεια του ενός για τον άλλο.

Βέβαια, να μην λέμε τη λέξη ΠΟΤΕ στη διπλωματία. Ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με αυταρχικούς ανθρώπους. Από χθες αρκετοί στην Ουάσιγκτον δεν αποκλείουν την μεγάλη κολοτούμπα του Ερντογάν, αφού έχει τρομοκρατηθεί από τα μηνύματα των αγορών τα οποία εισέπραξε ο γαμπρός του, ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ.

  • Μέλος του κινήματος του Ιμάμη Γκιουλέν στην Αμερική μας έλεγε ότι ο Νετανιάχου έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη ζημία στον Ερντογάν και ότι είναι στο τελικό στάδιο να πείσει τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να πάρει την απόφαση, που μέχρι πρόσφατα θεωρείτο αδιανόητη. Υπό την έννοια ότι ουδείς μπορούσε να φανταστεί την Τουρκία εκτός της Δύσης. Αυτή τη στιγμή συνεχίζω να πιστεύω ότι οι Αμερικανοί ΔΕΝ θέλουν να χάσουν την Τουρκία και θα συνεχίσουν την προσπάθεια.

Είναι εξαιρετικά θετικό να έχουν η Ελλάδα και η Κύπρος ένα ισχυρό σύμμαχο, όπως το Εβραϊκό Κράτος. Απλά θα πρέπει να υπάρξει ιδιαίτερη προσοχή ώστε να μην ταυτίζονται και με κάποιες ενέργειές του, οι οποίες ομοιάζουν με αυτές του τουρκικού Αττίλα.

Βεβαίως, οι στρατηγικές συμμαχίες απαιτούν και θυσίες, αλλά ο κ. Αναστασιάδης και ο κ. Τσίπρας δεν πιέστηκαν ποτέ από τους Ισραηλινούς για να διακόψουν σχέσεις με τους εχθρούς του, που βασικά είναι η πλειοψηφία των αραβικών χωρών, αν και ο Νετανιάχου άρχισε να τα βρίσκει με χώρες όπως η Σαουδική Αραβία.

  • Επίσης η Αθήνα και η Λευκωσία δεν πρέπει να συρθούν την πολεμική της Ιερουσαλήμ εναντίον της Τεχεράνης, άσχετα αν αυτό αποτελεί και πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών. Πριν ανέβουν στο τρένο των νέων συμμαχιών, πρέπει να εξασφαλίσουν κέρδη για την Ελλάδα και την Κύπρο.

Ο κ. Νετανιάχου θέλει να επεκταθούν οι τριμερείς σε τετραμερείς με τη συμμετοχή χωριστά των Ηνωμένων Πολιτειών και της Γαλλίας. Και ως γνωστόν, όταν θέλει κάτι το πραγματοποιεί. Οπότε δεν θα αποκλείσω στο σύντομο μέλλον τη σύγκλιση τετραμερούς με τη συμμετοχή της Αμερικής, στην Ουάσιγκτον. Αν το επιθυμεί ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, θα γίνει…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Οι κυρώσεις είναι μονόδρομος εάν ο Ερντογάν δεν αλλάξει γνώμη: Όλα παίζονται πια…

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: