Στα Γιαννιτσά το Κράτος Δικαίου πήγε περίπατο για χάρη του παντός …καιρού κ. Φώτη Κουβέλη




Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ

Δυσάρεστη, αλλά καθόλου απρόσμενη δεν είναι η διαπίστωση, για την ευκολία με την οποία η κοινή γνώμη και η ελληνική κοινωνία δείχνουν  έτοιμες να καταπιούν μια από τις πιο απροκάλυπτες και κυνικές παραβιάσεις βασικών δημοκρατικών δικαιωμάτων και αρχών.

Δείγμα και αυτό, του πως η κρίση της δεκαετίας αυτής άμβλυνε ακόμη περισσότερο τις ευαισθησίες απέναντί σε δημοκρατικά δικαιώματα αλλά και σε αυτόν ακόμη τον αυτοσεβασμό και τον σεβασμό των δικαιωμάτων του Αλλου. Επέβαλε την λογική του «ο Σώζων εαυτόν σωθήτω» και του «δεν βαριέσαι βρε αδελφέ, κρίση έχουμε όλα δικαιολογούνται».

  • Αυτό που συνέβη με την προληπτική προσαγωγή πολίτων πριν από την εκδήλωση με ομιλητές υπουργούς της κυβέρνησης, είναι  μια πρωτοφανής για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα πρακτική που θα έπρεπε να είχε προκαλέσει κύμα αντιδράσεων και ύψωμα ενός πάνδημου αναχώματος σε τέτοιες πρακτικές που προσβάλουν το Δημοκρατικό φρόνημα και το Κράτος Δίκαιου.

Αποφεύγω να αναρωτηθώ στο γιατί αυτή η πρακτική δεν εφαρμόζεται στους κουκουλοφορους που πιάνονται και αφήνονται κατόπιν ελεύθεροι όταν καίνε την Αθηνα, ούτε στα μέλη του Ρουβίκωνα. Ούτε φυσικά θα αναφερθώ στο ότι τέτοιες πρακτικές δε διανοήθηκαν να εφαρμόσουν τα προηγούμενα χρόνια οι πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης για μέλη ή στελέχη κομμάτων ή συλλογικοτήτων της αντιπολίτευσης, την εποχή που κάθε μέρα η βουλή γίνονταν στόχος επιθέσεων, που τα τοτε κυβερνητικά στελέχη εμποδίζονταν οχι απλώς να μιλήσουν αλλά και να ασκήσουν τα καθήκοντα τους.

Προφανώς η Αστυνομία και οι τοπικοί παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ γνώριζαν ότι θα υπήρχαν αντιδράσεις από όσους αντιτίθενται στην Συμφωνία των Πρεσπών, από κάποιους πολίτες των Γιαννιτσών. Και αυτό ούτε απαιτεί σπουδαία ευφυΐα, ούτε φυσικά να παρακολουθείς τα social media των συγκεκριμένων πολιτών.

  • Το ερώτημα που ανακύπτει είναι από πότε στην Ελλάδα και με βαση ποια διάταξη νόμου αποτελεί ποινικό αδίκημα η άσκηση κριτικής, η δημόσια έστω αποδοκιμασία με πολιτικό περιεχόμενο και κίνητρο;

Πολλές φορές η ελεύθερη έκφραση ακόμη και αν αυτό ενοχλεί τις κυβερνήσεις κινείται στα όρια της νομιμότητας και της ανεκτικότητας της κοινωνίας μας. Αλλά το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση, εφόσον, δεν διαπράττεται αδίκημα (χειροδικία, προσβολή, εξύβριση απειλής σωματικής βίας, βίαιης παρεμπόδισης οργάνωσης εκδήλωσης), δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτο.

Δίκη προθέσεων δεν μπορεί να γίνεται και η προληπτική προσαγωγή, όταν δεν γίνεται προσωποιημένα και βάσει συγκεκριμένων στοιχείων για πρόθεση τέλεσης αξιόποινου αδικήματος, συνιστά κατάφωρη παραβίαση του Κράτους Δικαίου.

  • Η αστειότητα, ότι εντοπίσθηκαν συνομιλίες των προσαχθέντων στο Facebook μάλλον ως ανόητη προσπάθεια ανακάλυψης άλλοθι πρόκειται, καθώς δημόσιες συζητήσεις στο FB που προφανώς εκφράζονται ακόμη και με ακραίο τρόπο εναντίον της παρουσίας κυβερνητικών στελεχών στην συγκέντρωση στα Γιαννιτσά, δεν συνιστά αξιόποινο αδίκημα. Και θα έχει ενδιαφέρον να κατατεθεί στην ακροαματική διαδικασία εάν υπηρχε λίστα με συγκεκριμένους πολίτες που είχαν εκφράσει την πρόθεση να διαμαρτυρηθούν ή εάν οι προσαγωγές έγιναν, με μοναδικό κριτήριο το εάν οι αστυνομικοί θεώρησαν κάποιους περαστικούς ως «υπόπτους».

Η προληπτική προσαγωγή π.χ. υπότροπου χούλιγκαν πριν από κρίσιμο αγώνα της ομάδας του, είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση και πρέπει να εντάσσεται στο  πλαίσιο των προληπτικών δράσεων της Αστυνομίας. Όμως η υπόθεση των Γιαννιτσών ηταν εντελως διαφορετική.

Οι νομικές πτυχές της υπόθεσης θα αναζητηθούν στα δικαστήρια που θα προσφύγουν οι προσαχθέντες πολίτες.

Το πολιτικό ζήτημα παραμένει… Οι μνήμες από τις εποχές συγκέντρωσης αντιφρονούντων πολιτών σε στάδια και προαύλια σχολείων, η κλήση πολιτών στα Αστυνομικά τμήματα για «υπόθεσίν τους» έχουν ξεθωριάσει, αλλα δεν έχουν σβήσει.

Ας το ξανασκεφθούν λοιπόν όσοι συνέβαλαν σε αυτόν τον βιασμό βασικών δημοκρατικών αρχών και ελευθεριών…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας

Πικρές αλήθειες που πονάνε: Η φτώχεια πλάθει ανθρώπους, ο πλούτος τέρατα είπε ο Σωκράτης

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: