Γιατί ο Τραμπ δεν επιδεικνύει αποφασιστικότητα έναντι του Ερντογάν, όπως για τον Μαδούρο;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Κοιτάξτε τι γίνεται πάλι για ένα σοβαρό ζήτημα που συνδέεται άμεσα με την ασφάλεια του Ελληνισμού της Κύπρου και, δυστυχώς, η αμερικανική κυβέρνηση δεν το αντιμετωπίζει με φιλική διάθεση.
- Ενώ η Λευκωσία και η Αθήνα εξυπηρετούν με προθυμία τις απαιτήσεις των ΗΠΑ για την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή και ειδικότερα για την τρομοκρατία (κι αυτό καταγράφεται στις σχετικές εκθέσεις του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και σε αναφορές Αμερικανών αξιωματούχων), η Ουάσινγκτον επιμένει, κατά έναν πολύ περίεργο τρόπο, σε μια θέση που εξυπηρετεί τις τουρκικές μεθοδεύσεις στο νησί.
Μέσα στα πλαίσια της πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ απέναντι στα Ηνωμένα Έθνη συμπεριλαμβάνεται και το ζήτημα των ειρηνευτικών επιχειρήσεων. Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής είναι: δικαιότερος διαμερισμός των οικονομικών βαρών του κόστους, στρατηγική αναθεώρηση των ειρηνευτικών δυνάμεων, οικονομικές περικοπές, περιορισμός ή κατάργηση αποστολών ανάλογα με τις εξελίξεις επί του εδάφους και διασύνδεση της χρονικής διάρκειας της αποστολής τους με τις πολιτικές διαδικασίες που στοχεύουν στη επίλυση των προβλημάτων, τα οποία αποτέλεσαν τις αιτίες ώστε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να εγκρίνει τους όρους εντολής τους.
Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσε να σημειωθεί ότι πρόκειται για πολύ σωστές θέσεις ανάπτυξης διαλογικών επιχειρημάτων.
- «Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα επωμιστούν πλέον περισσότερο από το ένα τέταρτο του κόστους πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων των ειρηνευτικών επιχειρήσεων των Ηνωμένων Εθνών» τόνισε ενδεικτικά σε συνεδρίαση του ΣΑ, τον Μάρτιο της περασμένης χρονιάς, η τότε μόνιμη αντιπρόσωπος των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Νίκι Χέιλι, προσθέτοντας εύστοχα ότι «η διατήρηση της ειρήνης αποτελεί κοινή ευθύνη».
Αξίζει να επισημανθεί ότι οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος συνεισφέρων στις ειρηνευτικές επιχειρήσεις, καλύπτοντας περίπου το 28,5% του συνολικού κόστους των 7,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων (προϋπολογισμός 2018).
Τόσο η κ. Χέιλι, όσο και ο εκτελών σήμερα καθήκοντα μονίμου αντιπροσώπου των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Τζόναθαν Κόεν, μέσα στα πλαίσια της συγκεκριμένης πολιτικής της κυβέρνησης Τραμπ, δημιούργησαν πρόβλημα στις τελευταίες ανά εξάμηνο διαδικασίες για την ανανέωση της θητείας της Ειρηνευτικής Δύναμης στην Κύπρο (ΟΥΝΦΙΚΥΠ).
- Στην ουσία είναι σαν να λένε: είτε θα λυθεί το Κυπριακό το συντομότερο, είτε δεν θα υπάρχει πια Ειρηνευτική Δύναμη στην Κύπρο. Είτε θα αποφασίσετε τι θα κάνετε μεταξύ σας οι δυο κοινότητες και πώς θέλετε να ζήσετε, είτε θα αποφασίσουμε εμείς ότι δεν μπορούν να υπάρχουν επ’ αόριστον στρατεύματα του ΟΗΕ στην Κύπρο.
Ένας τρίτος παρατηρητής, χωρίς να ξέρει ή χωρίς να θέλει να μάθει τους λόγους της παρουσίας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και την πραγματική κατάσταση στο νησί, ενδεχομένως να πει ότι «είναι πολύ λογικά αυτά που λένε οι Αμερικανοί».
Σ’ αυτό το σημείο, θα πρέπει να επισημανθεί επίσης ότι ειδικά ο Τζόναθαν Κόεν, ως υφυπουργός Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, ήταν από τους λίγους Αμερικανούς αξιωματούχους που διαχειρίστηκε τα θέματα της Κύπρου και της Ελλάδας με συμμαχική διάθεση, κυρίως στα ενεργειακά, αναγνωρίζοντας ιδιαίτερα το ρόλο της Λευκωσίας ως «πυλώνα ασφάλειας» στην Ανατολική Μεσόγειο.
- Μετά την έγκριση του ψηφίσματος -κατά την ανοιχτή συνεδρίαση του ΣΑ την Τετάρτη- με το οποίο ανανεώνεται για άλλους έξι μήνες η θητεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, ο κ. Κόεν υπογράμμισε ότι «οι διαιωνιζόμενες ειρηνευτικές αποστολές είναι απαράδεκτες», προσθέτοντας ότι ««είμαστε ικανοποιημένοι που το νέο ψήφισμα αντικατοπτρίζει αυτή την άποψη και ότι ο Γενικός Γραμματέας θα εξετάσει τον τρόπο με τον οποίο οι πολλές δραστηριότητες των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο μπορούν να διαμορφωθούν καλύτερα στο σημερινό περιβάλλον».
Σύμφωνα με τους όρους εντολής της Δύναμης, οι οποίοι παρατίθενται στο ψήφισμα 186 (1964) του Συμβουλίου Ασφαλείας και στα μετέπειτα ψηφίσματα για την Κύπρο, τα κύρια καθήκοντα της ΟΥΝΦΙΚΥΠ είναι: η αποτροπή επανάληψης των συγκρούσεων, η διατήρηση της κατάπαυσης του πυρός και η συμβολή της στα ανθρωπιστικά ζητήματα.
- Όπως εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι στην έδρα του ΟΗΕ, παρά το γεγονός ότι κι αυτή τη φορά ανανεώθηκε η θητεία της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και με κύριο επιχείρημα ότι συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις της Τζέιν Χολ Λουτ στην περιοχή για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, αναμένεται ότι την επόμενη φορά (τον Ιούλιο) τα πράγματα θα είναι χειρότερα για τη Λευκωσία, με βάση την αμερικανική θέση και ανάλογα φυσικά με τις έως τότε εξελίξεις στο Κυπριακό.
Είναι ηλίου φαεινότερον ότι στην περίπτωση της Κύπρου, η συρρίκνωση ή η κατάργηση ή η μετατροπή της Ειρηνευτικής Δύναμης σε αστυνομική θα δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό στην ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων, λόγω της παρουσίας των σαράντα και πλέον χιλιάδων τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι με ανακοίνωσή του το Υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας επικρίνει την απόφαση του ΣΑ για ανανέωση της παρουσίας της ΟΥΝΦΙΚΥΠ.
Το βασικό λοιπόν ερώτημα που προκύπτει μέσα απ’ όλα αυτά είναι:
Γιατί η Ουάσινγκτον επιμένει να κρατάει αυτή τη μη φιλική στάση έναντι της Κύπρου;
- Για οικονομικούς λόγους;
Σύμφωνα με την αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ, ο προϋπολογισμός της UNFICYP για την περίοδο από 1 Ιουλίου 2018 έως 30 Ιουνίου 2019 ανέρχεται σε 55,152,000 δολάρια. Το ένα τρίτο του προϋπολογισμού της Δύναμης χρηματοδοτείται από την Κυβέρνηση της Κύπρου, ενώ η Κυβέρνηση της Ελλάδας συνεισφέρει 6,5 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Το υπόλοιπο ποσό καλύπτεται από συνεισφορές των κρατών-μελών του ΟΗΕ.
Επομένως, αν από τα 55,152,000 αφαιρεθεί το ένα τρίτο που δίνει η Κυπριακή Δημοκρατία και τα 6,5 εκατομμύρια που δίνει η Ελλάδα, το ποσό που απομένει θεωρείται πολύ μικρό σε σχέση με το συνολικό κόστος των ειρηνευτικών επιχειρήσεων του ΟΗΕ που ανέρχεται σε 7,3 δισεκατομμύρια δολάρια (σ.σ. ο εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Στεφάν Ντούζαρικ, ανέφερε πρόσφατα ότι η Κύπρος έγινε η 33η χώρα από τα 193 κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών, που έχει καταβάλει για φέτος, ολόκληρη την ετήσια συνεισφορά της στον τακτικό προϋπολογισμό του ΟΗΕ).
- Για πολιτικούς λόγους;
Τον περασμένο Νοέμβριο, κατά την επίσκεψή του στην αμερικανική πρωτεύουσα και τη συνάντησή του με τον ομόλογό του των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Χριστοδουλίδης, είχε υπογράψει μαζί με τον υφυπουργό Εξωτερικών, Γουές Μίτσελ, «δήλωση προθέσεων» για την περαιτέρω ενίσχυση των κυπροαμερικανικών σχέσεων.
Επιπλέον, Αμερικανοί αξιωματούχοι και μέλη του Κογκρέσου έχουν δηλώσει επανειλημμένα ότι η πολιτική της Λευκωσίας, οι συνεργασίες της στην περιοχή (ειδικά με το Ισραήλ) και οι σχέσεις της Κύπρου με τις ΗΠΑ είναι προς τη «σωστή κατεύθυνση» για την υπεράσπιση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή και ευρύτερα στη Μέση Ανατολή.
- Πειστική λοιπόν απάντηση δεν φαίνεται να υπάρχει.
Η «περίεργη» επιμονή της κυβέρνησης Τραμπ στο θέμα της ΟΥΝΦΙΚΥΠ μάς θυμίζει τη γνωστή ρήση: «Όποιος δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να βαρέσει το γαϊδούρι (την Τουρκία) βαράει το σαμάρι (την Κύπρο).
Αν η Ουάσινγκτον αποφασίσει να εφαρμόσει, χωρίς δυο μέτρα και δυο σταθμά, την διακηρυγμένη πολιτική της για τις ειρηνευτικές επιχειρήσεις και αποστολές των Ηνωμένων Εθνών, εάν θέλει να διαδραματίσει ρόλο «έντιμου μεσολαβητή» για την επίλυση του Κυπριακού, ώστε να μη χρειάζεται η ΟΥΝΦΙΚΥΠ και να μη διαιωνίζεται το απαράδεκτο στάτους κβο, τότε είναι απλά τα πράγματα:
Να φροντίσει για να αποχωρήσουν το συντομότερο τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της Κύπρου το διεθνές δίκαιο και να τηρηθούν οι αρχές του κράτους δικαίου που διέπουν το Αμερικανικό Σύνταγμα.
- Και κάτι τελευταίο:
Γιατί ο πρόεδρος Τραμπ δεν επιδεικνύει την ίδια αποφασιστικότητα, όπως για τον Μαδούρο, έναντι του ισλαμοφασίστα Ερντογάν, ο οποίος συστηματικά ενεργεί κατά των Ηνωμένων Πολιτειών;
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας
Στην Ελλάδα και την Κύπρο είμαστε υπεράνω: Να αφήσουμε τον Ταγίπ να κάνει γεωτρήσεις!