“Πολιτικά Σκουπίδια”: Σπιλώνουν και οδηγούν στην παρακμή ένα πολιτισμό αξιών…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ήταν μία μεγάλη στρατηγική επιτυχία του Ελληνισμού, αν και η Κύπρος παραμένει ακόμα υπό κατοχή: Είκοσι χρόνια από την ένταξη της Μεγαλονήσου στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Το μεταναστευτικό, ως τρίτος Αττίλας, απειλεί την εθνική και βιολογική επιβίωση της Κύπρου: Τους εγκληματίες, οι Κύπριοι δικαστές τούς χαϊδεύουν με φυλάκιση 18 ή 24 μηνών!

Μα πόση κοροϊδία τέλος πάντων; Πόσα ψέματα; Πενήντα χρόνια από την τουρκική εισβολή και πενήντα από την κατοχή… Η Κύπρος παραμένει υπό τουρκικό κλοιό… (video)

Του ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΚΟΥΜΑ

Κάποιος κάποτε μου ζήτησε να περιγράψω το πολιτικό τοπίο της Κύπρου σε συντομία. Ήθελε λεει να ήμουν λακωνικός. Δεν ξέρω και εγώ πώς μου ήλθε η ιδέα και του είπα μια σκέψη που είχα για μία γελοιογραφία που σκεφτόμουν να σχεδιάσω και του είπα:

• “φαντάσου ένα ναυαγό που αφού βυθιστεί το πλοίο του κολυμπά προς την ακτή. Μην ξέροντας που βρίσκεται αρχίζει την περιπλάνηση του. Μετά από μέρες πεζοπορίας και ταλαιπωρίας φτάνει σε ένα σκυβαλότοπο όπου ενθουσιασμένος αναφωνεί: επιτέλους πολιτισμός! Ήξερε ότι για να υπάρχουν σκουπίδια έπρεπε να υπάρχουν και άνθρωποι”.

Λοιπόν, κάτι που μπορεί να δείξει την ποιότητα ενός πολιτισμού και των ανθρώπων που τον έφτιαξαν (ακόμη και το τι τους χαρακτηρίζει) είναι ακριβώς αυτά τα ίδια τους τα σκουπίδια, η ποσότητα και το είδος τους.

Καθημερινά από τα πάνελ της Τηλεόρασης και τα μικρόφωνα των ραδιοφωνικών σταθμών παρελαύνουν πολιτικοί και πολιτικάντηδες. Ο καθένας με την δική του ατζέντα (αποσύρω το “δική τους ατζέντα” …την κομματική ατζέντα κουβαλούν). Φυσικά σε λογικά πλαίσια κάθε συζήτηση θα έπρεπε να εξελίσσεται σε λόγο και αντίλογο. Αντί αυτού νικά ο μονόλογος.

Η δημιουργική σκέψη κατά κάποιο περίεργο τρόπο πάει περίπατο. Η ταξινόμηση ιεράρχηση και σύνδεση σκέψεων και ιδεών που θα μπορούσαν να αναλυθούν με τρόπο απλό και κατανοητό χάνονται σε ένα λαβύρινθο φράσεων αποφεύγοντας το κύριο ερώτημα και την προσδοκούμενη απάντηση.

• Απλουστεύοντας το ζήτημα ο λόγος ίσως να είναι απλός. Τα θέματα πολιτικής είναι πολύ σύνθετα για ένα άτομο να τα κατανοήσει πλήρως. Ειδικά εάν το θέμα είναι το Κυπριακό. Δηλαδή πώς κάποιος με απλότητα μπορεί να περιγράψει ένα πολιτειακό σύστημα, ειδικά εάν αυτό ονομάζεται Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία όταν δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο όμοιο της. Αλλά και να υπήρχε θα έμπαινε κανείς στον κόπο να εξηγήσει γιατί θα «δουλέψει» το σύστημα και πώς θα εφαρμοστεί (ακόμα και με ιδανικές συνθήκες);

Εάν κάποιος έθετε το ερώτημα εάν ο Κύπριος δεχόταν την επανένωση του νησιού κάτω από το «άγρυπνο βλέμμα» της Τουρκίας, ποια νομίζετε πως θα ήταν η απάντηση; Εγώ πάντως θα ρωτούσα πρώτα: ποιος Κύπριος; Ο Έλληνας Κύπριος; Ο Τούρκος Κύπριος; ο Αρμένιος, ο Λατίνος; Μετά θα ρωτούσα ο «απορριπτικός;» ο «ενδοτικός»;

Το πιο σίγουρο ότι εγώ θα απαντούσα ότι προβλήματα τέτοιου μεγέθους δεν λύνονται στη βάση γενικής ισχύος που μπορεί να έχει η μία πλευρά. Διαιωνίζονται! Ο πολιτικός ή οι πολιτικοί πρέπει να λαμβάνουν στα υπόψη τους πολλούς παράγοντες.  Τα ασαφή -υποτίθεται- τα οποία στηρίζονται σε κατασκευασμένα κριτήρια προς χάριν μίας πρόσκαιρης επιτυχίας δεν πρόκειται να επιφέρουν τα επιθυμητά (και δεν τα έφεραν ποτέ και πουθενά) αποτελέσματα.

Αυτό διότι υπάρχει η ιστορική μνήμη όπως και οι αξίες οι οποίες είναι πλέον πανανθρώπινες. Όπως π.χ. η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των Ηνωμένων πολιτειών με την διαπίστωση ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιόνται με ίσα δικαιώματα. Φυσικά μία ματιά στην γειτονία μας είναι αρκετή για να διαπιστώσει κάποιος ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι είδος προς εξαφάνιση. Το ανθρώπινο δικαίωμα καταλήγει στη μετάλλαξη του που ονομάζεται δικαίωμα προς την επιβίωση.

Λοιπόν, σε αυτό το «δικαίωμα», το δικαίωμα της επιβίωσης μας κατάντησαν αυτοί που κατά καιρούς μας «κυβερνούν». Της επιβίωσης μας σαν οντότητα, σαν κράτος που παρά τις αδυναμίες του μας προσφέρει μία ομπρέλα προστασίας, ένα διαβατήριο στον κόσμο.

• Ένα κράτος όμως που κάποιοι προσπαθούν μετά μανίας να αλλάξουν σε κάτι που δεν είναι πολιτειακά καλύτερο αλλά σε κάτι που επιβάλλει η ισχύς των όπλων. Διότι περί αυτού πρόκειται τελικά. Η στρατιωτική αδυναμία μας και ο μηδενισμός στην ικανότητα μας να υπερασπίσουμε ότι έχουμε ποιο ιερό μας οδηγεί στην λάθος οδό. Δύναμη μπορεί να αποτελέσει όμως και η Ενέργεια και τα συμφέροντα που μπορούμε να ικανοποιήσουμε μέσω της, συμμάχων και γειτόνων (που ειδικά τώρα είναι δυσαρεστημένοι από την Τουρκία…).

Για αυτό πρέπει μετρήσουμε τις κινήσεις μας και πραγματικά να κινήσουμε τις δυνατότητες που μας προσφέρουν οι ενεργειακοί πόροι, η Ευρωπαϊκή Ένωση (επιτέλους είμαστε μέλος της ας την χρησιμοποιήσουμε συμφεροντολογικά όπως κάνουν και οι εταίροι μας) και ας χρησιμοποιήσουμε επιτέλους το ανθρώπινο δυναμικό μας στο σύνολο του και όχι μόνο το κομματικό!!!

Με λίγα λόγια πρέπει να παραμερίσουμε τα ανθρώπινα σκουπίδια που κυκλοφορούν ανάμεσα μας και σπιλώνουν και οδηγούν στην παρακμή ένα πολιτισμό αξιών με σκάνδαλα, ανευθυνότητα και την ιδέα ότι τίποτε και κανένας δεν τους αγγίζει.

• Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Κύριε Πρόεδρε, μια κατεχόμενη χώρα φωνάζει: “Χτυπά” το χέρι στο τραπέζι, δεν “χαϊδεύει”!