Το άλλοθι στην κατοχική Τουρκία από Γκουτέρες και Μέι: Βιάζονται για «στρατηγική συμφωνία»




Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ

Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, στις τελευταίες εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν επέρριψε καμία ευθύνη στην Τουρκία. Αντίθετα, την συνεχάρη για την στάση της στις διαπραγματεύσεις στο Κραν Μοντάνα, κάνοντας λόγο για «θετική προσέγγιση» των τριών εγγυητριών δυνάμεων. Δηλαδή, εξίσωσε την κατοχική δύναμη με την Ελλάδα και την Βρετανία.

Η Βρετανή πρωθυπουργός, Τερέζα Μέι, σε πρόσφατη απαντητική επιστολή προς συμπατριώτες της βουλευτές, ανέφερε ότι «πέρσι το καλοκαίρι, στο Κραν Μοντάνα, οι δύο Κύπριοι ηγέτες και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, με την υποστήριξη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, βρέθηκαν πιο κοντά από ποτέ στην επίτευξη λύσης». Επίσης, διατύπωσε τον ισχυρισμό ότι «όλες οι πλευρές επέδειξαν αξιοσημείωτο θάρρος και δέσμευση και όλες οι πλευρές εργάστηκαν σοβαρά για την επίτευξη συμφωνίας».

Στο περιθώριο της 73ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, μέσα στην τελευταία εβδομάδα του επόμενου μήνα, αναμένεται να διαφανεί τι μέλλει γενέσθαι σε σχέση με την εμπλοκή του Γκουτέρες στο Κυπριακό.

Η Τζέιν Χολ Λουτ δεν έχει ολοκληρώσει τις επαφές της, έχοντας σκοπό να διερευνήσει τις πιθανότητες επανέναρξης των συνομιλιών. Εκκρεμούν οι συναντήσεις της με τους υπουργούς Εξωτερικών της Ελλάδας και της Βρετανίας στις πρωτεύουσες των δυο χωρών, καθώς και με την επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Περί τα μέσα Σεπτεμβρίου, θα παραδώσει έκθεση στον Γ.Γ. του διεθνούς οργανισμού.

Διπλωματικές πηγές στην έδρα του ΟΗΕ εκτιμούν ότι ακόμα τίποτα δεν είναι σίγουρο για το τι θα πράξει στη συνέχεια ο Γκουτέρες, ο οποίος εκτός από τις καθιερωμένες, χωριστές συναντήσεις που θα έχει με τον πρόεδρο Αναστασιάδη και τον Ακιντζί (στο περιθώριο των εργασιών της Γ.Σ.), ενδέχεται να τους καλέσει και σε κοινή συνάντηση (πιθανόν μέσα στο Σαββατοκύριακο 29 με 30 Σεπτεμβρίου). Μπορεί να τους πει ότι, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει δυνατότητα επανέναρξης των συνομιλιών και να τούς ζητήσει να προτείνουν οι ίδιοι τι πρέπει να γίνει ή θα συζητήσει μαζί τους συγκεκριμένα βήματα έως την πραγματοποίηση μιας νέας διάσκεψης. Στα μέσα Οκτωβρίου θα πρέπει να ενημερώσει με έκθεσή του το Συμβούλιο Ασφαλείας για τα αποτελέσματα της αποστολής Λουτ και για τις έως τότε εξελίξεις.

Η Λευκωσία περιμένει την απόφαση του Γενικού Γραμματέα. Μερικοί μάλιστα βιάζονται λες και η Τουρκία είναι έτοιμη να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο, υποστηρίζοντας ότι είναι εφικτή η υπογραφή μιας «στρατηγικής συμφωνίας» με βάση το πλαίσιο Γκουτέρες, που είχε παρουσιαστεί προφορικά στη διάσκεψη του Κραν Μοντάνα.

Για το πολυσυζητημένο αυτό πλαίσιο δεν υπάρχουν μόνο διαφορετικές απόψεις και ερμηνείες μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής πλευράς, αλλά και μεταξύ Ελληνοκυπρίων πολιτικών αρχηγών και μεταξύ μελών της ελληνοκυπριακής διαπραγματευτικής ομάδας. Αν είναι δυνατόν!

Σε τελική όμως ανάλυση, αυτός ήταν πάντα ο στόχος του ΟΗΕ, των μεσολαβητών και κυρίως των Βρετανών. Κάθε κοινή ανακοίνωση, συμφωνία, σχέδιο λύσης περιέχει μεγάλες ασάφειες και προκαλεί διαφορετικές ερμηνείες ώστε να δημιουργείται σύγχυση και συνάμα να δημιουργούνται ψευτοδιλήμματα και φαντασιακές ψευδαισθήσεις.

Όταν λοιπόν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ και η πρωθυπουργός της Βρετανίας παραγνωρίζουν την αδιαλλαξία της Τουρκίας και κυρίως τον βασικό στόχο της για να πετύχει συμφωνημένο έλεγχο της Κύπρου, τότε σε τι προσδοκά η Λευκωσία;

Τις θέσεις της Βρετανής πρωθυπουργού μπορούμε να «κατανοήσουμε» επειδή στηρίζονται στα πάγια συμφέροντα της χώρας της για μόνιμη βρετανική παρουσία στην Κύπρο μέσω των στρατιωτικών βάσεών της (χωρίς καν να καταβάλλει από το 1965 τις υποχρεωτικές αποζημιώσεις προς την Κυπριακή Δημοκρατία), αλλά και μέσω της αποικιοκρατικής πρακτικής του «διαίρει και βασίλευε». Γι’ αυτό άλλωστε το Λονδίνο εναντιώνεται σε κάθε προσπάθεια Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για ένα πραγματικά ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, χωρίς να έχουν κανένα ρόλο οι εγγυήτριες δυνάμεις.

Τις θέσεις όμως του Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος διετέλεσε και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (1999 – 2005), όχι μόνο δεν μπορούμε να κατανοήσουμε, αλλά τίθεται και ένα βασικό ερώτημα:

Από την στιγμή που ως Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών προσφέρει άλλοθι στην κατοχική Τουρκία, πώς θα προωθήσει σωστή και λειτουργική λύση στο Κυπριακό με βάση το διεθνές δίκαιο και τον Καταστατικό Χάρτη του Οργανισμού που εκπροσωπεί;

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Να «ξεκαθαρίσουν» οι σχέσεις με Ρωσία και ΗΠΑ: Μοναδική ευκαιρία για Αθήνα και Λευκωσία

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: