Τι δείχνει η στάση των πολιτών έναντι της εξωτερικής πολιτικής: ΗΠΑ, Ρωσία, ΝΑΤΟ και Ε.Ε.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
“Οργασμός” για το φυσικό αέριο της Κύπρου: Τι λέει ο υπουργός Ενέργειας, τους επόμενους μήνες καταθέτουν σχέδιο ανάπτυξης -η ENI και η TOTΑL- για το κοίτασμα «ΚΡΟΝΟΣ»
Εξαρτάται η τύχη της ανθρωπότητας από τις «διαθέσεις» της Τεχνητής νοημοσύνης; Οι ΗΠΑ καλούν Κίνα και Ρωσία να δεσμευτούν ότι άνθρωποι θα ελέγχουν τα πυρηνικά τους όπλα
Η έρευνα της εφημερίδας «Σημερινή» της περασμένης Κυριακής για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής ανέδειξε μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Κατ΄ αρχάς οι Κύπριοι πολίτες αξιολογούν θετικά το έργο του Υπουργείου Εξωτερικών και του αρμόδιου Υπουργού. Πράγμα αξιοσημείωτο μέσα στο κλίμα γενικής απαξίωσης το οποίο επικρατεί.
Εκτιμάται λοιπόν θετικά από το (65%) των πολιτών το έργο του ΥΠΕΞ μιας μικρής χώρας, με σχετικά ολιγάριθμη επάνδρωση και αριθμητική εκπροσώπηση ανά τον κόσμο και η οποία μάλιστα λόγω του Κυπριακού χρειάζεται να είναι παντού. Θεωρώ ότι η θετική αποτίμηση του έργου του Υπουργείου είναι το αποτέλεσμα της καλής ως επιτυχούς παρουσίας των διπλωματών μας ιδιαίτερα σε ορισμένες πρωτεύουσες και οργανισμούς κλειδιά.
- Επίσης εξαιτίας του γεγονότος της επιτυχούς παρουσίας του Υπουργείου στη διοργάνωση κατά καιρούς διεθνών διασκέψεων στην Κύπρο, της θετικής ανταπόκρισης του στην αντιμετώπιση κρίσεων, προϊόν ανώμαλων καταστάσεων σε γειτονικές χώρες, της προώθηση των διμερών και τριμερών συμφωνιών για τα θέματα της ΑΟΖ, την ουσιαστική συμβολή του στην προετοιμασία ένταξης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή ΄Ένωση.
Θετικότατη είναι η γνώμη των πολιτών και για το πρόσωπο του νυν Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Χριστοδουλίδη (78%). Ο ΥΠΕΞ βέβαια κρίνεται όχι μόνο από την ολιγόμηνη παρουσία του στο υπουργείο αλλά και τη θητεία του ως Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Καθώς επίσης και ως μέλος της ομάδας κυπριακού του Προέδρου και ως διπλωμάτης προγενέστερα. Ευρύτερα, ο λόγος που εκφέρει και ο τρόπος που τον εκφέρει δημιουργούν θετικό πρόσημο.
Παρ΄όλην την πιο πάνω θετική αποτίμηση του έργου του ΥΠΕΞ και του αρμόδιου Υπουργού, η αξιολόγηση της προσφοράς του Υπουργείου στον τομέα προώθησης και εξυπηρέτησης του κυπριακού οι κρίσεις μοιράζουν. Το 50% είναι αρνητικό και το 45% θετικό.
Φρονώ ότι πέραν των οποιονδήποτε άλλων λόγων, κυρίως υποκειμενικού χαρακτήρα, οι βασικοί λόγοι της αρνητικής αξιολόγησης (50%) οφείλονται σε αντικειμενικά αίτια.
- Πρωτίστως λόγω του ότι το κυπριακό παραμένει άλυτο εδώ και 44 χρόνια.
- Δευτερευόντως εξαιτίας της σοβαρής πλέον διάστασης που υπάρχει όχι μόνο ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις του τόπου αλλά και τους πολίτες για την πορεία κατεύθυνσης του κυπριακού αλλά και τον στρατηγικό στόχο. Αναμενόμενο να χρεώνεται το Υπουργείο τις ευρύτερες αδυναμίες στην άσκηση Εξωτερικής Πολιτικής η οποία όμως κατά τη γνώμη μου δεν είναι έργο μόνο του ΥΠΕΞ αλλά και άλλων θεσμών.
Άκρως ενδιαφέρουσες και διαφωτιστικές είναι οι απαντήσεις του κόσμου στο ερώτημα προς ποιες χώρες θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη η εξωτερική πολιτική της Κύπρου. Στην πρώτη θέση με (25%) αναδεικνύεται ο συνδυασμός ομάδας χωρών αποτελούμενης από τις Ε.Ε, ΗΠΑ, Ρωσία, Ισραήλ. Θεωρώ ότι μετά από εμπειρία δεκάδων χρόνων και ιδιαίτερα από το 1974 και μετά, ο κόσμος έχει κατασταλάξει όχι άδικα στα εξής:
- α) Αυτές οι χώρες για διάφορους λόγους διαδραματίζουν αποφασιστικό ρόλο στο Κυπριακό. Ταυτόχρονα έχουν και τις δυνατότητες να το πράξουν.
- β) Αυτών των χωρών όντως διασταυρώνονται μεγαλύτερα συμφέροντα παρά άλλων χωρών στην περιοχή μας και στην Κύπρο.
Σε πολύ ψηλό επίπεδο είναι και η τοποθέτηση (23%) απέναντι στην Ε.Ε. Φυσιολογικό αποτέλεσμα της συμμετοχής μας στην Ένωση. Θα ήταν αφύσικο ως εκ τούτου να μην επιλέγεται ο οργανισμός τον οποίο εμπιστευτήκαμε για να ανήκουμε. Παράλληλα αποτελεί και ένα συνδυασμό επιθυμίας και κάποιας υπερβολικής αντίληψης ως προς τις δυνατότητες της Ε.Ε.
Είναι πολύ ενδιαφέροντα και τα αποτελέσματα για ΗΠΑ (9%) και ΗΠΑ συν Ε.Ε. (12%) και ΗΠΑ συν Ε.Ε., συν Ισραήλ (9%). Πολύ χαμηλά ποσοστά τα οποία χρήζουν μελέτης. Αυτές οι χώρες ιδωμένες μαζί εκπροσωπούν βασικά αυτό το οποίο ονομάζουμε «Δύση». Το χαμηλό ποσοστό το οποίο λαμβάνουν στο συγκεκριμένο ερώτημα είναι κατά τη γνώμη μου το φυσιολογικό αποτέλεσμα της συμπεριφοράς τους απέναντι στο Κυπριακό και ευρύτερα τον κυπριακό λαό από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετέπειτα.
Ιδιαίτερα από το 1974 και μετά. Ιδιαίτερα το χαμηλό ποσοστό για την υπερδύναμη (ΗΠΑ) είναι ενδεικτικό της αρνητικής αξιολόγησης των πολιτών αναφορικά με τη στάση τους απέναντι στο Κυπριακό και την Κύπρο καθώς και την υποστηρικτική στην πράξη λειτουργία τους απέναντι στην Τουρκία. Και αυτό παρά την έντονη προπαγάνδα υπερ των ΗΠΑ, που διεξάγεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας. Τα δεδομένα αυτών των απαντήσεων έρχονται να επιβεβαιώσουν και τα αποτελέσματα της επόμενης ερώτησης.
- Ως προς το ποιους διεθνείς οργανισμούς θεωρούν οι πολίτες ότι θα πρέπει να είναι προσανατολισμένη η εξωτερική πολιτική της Κύπρου. Σαφέστατη υπεροχή της Ε.Ε. έναντι των υπολοίπων, πράγμα φυσιολογικό και αναμενόμενο. Πολύ ψηλό και το ποσοστό του ΟΗΕ, παρά την απογοήτευση μετά την αναποτελεσματική πάροδο 44 χρόνων προσφοράς των καλώς υπηρεσιών του Οργανισμού και της προσπάθειας λύσης του Κυπριακού υπό την αιγίδα και στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Παρά επίσης της αρνητική και άδικη κατά καιρούς συμπεριφορά ορισμένων εκπροσώπων του Γ.Γ. του ΟΗΕ. Προϊόν θεωρώ της συνειδητοποίησης του γεγονότος πως αν πρόκειται να λυθεί το Κυπριακό η λύση θα εξευρεθεί στα πλαίσια και υπο την σκέπη του ΟΗΕ. Αξιοσημείωτο είναι το ποσοστό που αφορά το ΝΑΤΟ. Ιδωμένο από την οπτική γωνία της στάσης του απέναντι στην Κύπρο και το πρόβλημα μας είναι αρκετά ικανοποιητικό για τον οργανισμό. Ιδωμένο όμως από την οπτική γωνία του γεγονότος ότι είναι ο μοναδικός πολιτικοστρατιωτικός οργανισμός που υφίσταται με παγκόσμια εμβέλεια, ότι σ΄αυτόν ανήκον οι τρείς Εγγυήτριες δυνάμεις και σχεδόν όλες οι χώρε της Ε.Ε., και οι ΗΠΑ είναι χαμηλό.
Απόρροια της ιστορικής γνώσης για τον ρόλο του ΝΑΤΟ στο πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και το πραξικόπημα στην Ελλάδα το 1967. Φυσικά υπάρχουν και άλλοι αρνητικοί λόγοι στην συμπεριφορά του ΝΑΤΟ έναντι Κύπρου, αλλά και Ελλάδας.
Στο ίδιο ουσιαστικά μήκος κύματος βρίσκονται και οι απαντήσεις του κόσμου, στο ποιους θεωρεί δυνητικούς στρατηγικούς εταίρους της Κύπρου. Εντυπωσιάζει ότι π.χ. οι ΗΠΑ βρίσκονται μόλις στην Πέμπτη θέση με (22%) και η Ρωσία στη δεύτερη με (39%).
- Αντίθετα εντελώς φυσιολογική και αναμενόμενη η πρωτιά της Ελλάδας η οποία είναι στην πράξη ο πρώτος στρατηγικός μας εταίρος. Θεωρώ φυσιολογικό και το πολύ ψηλό ποσοστό που απαντά θετικά για Ρωσία για διάφορους λόγους. Κύρια γιατί διαχρονικά στάθηκε δίπλα μας στο Κυπριακό.
Είναι επίσης η πολλαπλή ανάπτυξη τα τελευταία είκοσι (20) χρόνια των σχέσεων των δύο κρατών αλλά κυρίως των δύο λαών και μέσον της φυσικής αλλά και οικονομικής παρουσίας και δραστηριότητας των Ρώσων στην Κύπρο. Είναι οι βαθιοί πολιτισμικοί και θρησκευτικοί δεσμοί.
Επηρεάζει βέβαια αρνητικά αυτές τις σχέσεις η ανάπτυξη των σχέσεων Ρωσίας – Τουρκία από τη μια και η συστηματική πολεμική την οποία δέχεται η Ρωσία από δύο – τρία ΜΜΕ και συγκεκριμένο Πολιτικό Κόμμα. Το Ισραήλ από την ώρα που οι σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας μαζί του αναπτύσσονται σταθερά και την ίδια ώρα βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την κατοχική Τουρκία ανεβαίνει στη συνείδηση των Κυπρίων. Η Γαλλία είναι ανέκαθεν φιλική χώρα και προς την Κύπρο αλλά και προς την Ελλάδα.
- Εντελώς αναμενόμενο οι πολίτες να τοποθετούνται θετικά (77%) στο γεγονός της υπογραφής διμερών και τριμερών συμφωνιών και συνεργασιών με γειτονικές χώρες στα θέματα συνεκμετάλλευσης και ασφάλειας εκμετάλλευσης του Φυσικού Αερίου. Πολύ περισσότερο για μια μικρή και υπο κατοχή χώρα.
Το επόμενο ερώτημα το οποίο χρήζει προσοχής είναι αυτό που αφορά τη σχέση Προεδρικού – ΥΠΕΞ. Σαφώς οι πολίτες επιλέγουν αύξηση της ανεξαρτησίας του ΥΠΕΞ (55%) από το Προεδρικό για τους εξής λόγους κατά τη γνώμη μου: α) Συνάρτηση της θετικής τους γνώμης για το Υπουργείο και το έργο του. β) Γιατί επιλέγουν ότι με την εξωτερική πολιτική πρέπει να ασχολούνται οι ειδικοί, όπως θεωρούν τους λειτουργούς του ΥΠΕΞ. γ) Γιατί το Υπουργείο ασχολείται και με πολλά άλλα θέματα πέραν του Κυπριακού. δ) Γιατί ενδόμυχα επιθυμούν η Προεδρία να ασχοληθεί περισσότερο με άλλα καυτά θέματα, κύρια της εσωτερικής διακυβέρνησης.
Τέλος σε ότι αφορά τους άλλους θεσμούς με τους οποίους θα πρέπει να συνεργάζεται Προεδρικό, Βουλή, Υπουργείο Οικονομικών, Υπουργείο Ενέργειας κ.ο.κ το ΥΠΕΞ οι απαντήσεις των πολιτών είναι λογικότατες, στη βάση δύο κριτηρίων. Πρώτο της σχέσης των υπό αναφορά θεσμών με την άσκηση εξωτερικής πολιτικής και τη δυνατότητα προβολής της Κύπρου στο εξωτερικό και δεύτερο της σημασία που αποδίδουν στους διάφορους θεσμούς τις δυνατότητες τους.
Συμπερασματικά θεωρώ λογικότατες τις απαντήσεις των πολιτών απόρροια μιας βιωματικής αντίληψης και γνώσης για το πώς φτάσαμε στο 1974, τι ζήσαμε για 44 χρόνια από τότε και τι προδιαγράφεται.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες κανενός
Η κρίση στις σχέσεις Ρωσίας και Ελλάδας είναι πιο σοβαρή απ’ ότι φαίνεται: Ο τουρκικός ρόλος
