Ώρες ευθύνης και εθνικής διαχείρισης: Ενότητα και αποφασιστικότητα απαιτούν οι κρίσιμες εξελίξεις
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΣΑΚΙΩΤΗ *
Οι μεταβολές που συντελούνται στην περιοχή μας, μετά από την ακραία και κλιμακούμενη αντιπαράθεση των ΗΠΑ με την Τουρκία, με αντικείμενο την αιχμαλωσία του πάστορα Μπράνσον από τους Τούρκους, οδηγούν πιθανότατα, όπως πολύ σωστά αναλύει η Hellas Journal στα άρθρα των τελευταίων ημερών, σε τεκτονικές μεταβολές, με την προοπτική της αποκόλλησης της Τουρκίας από το στρατόπεδο της Δύσης και την αποχώρησή της από το ΝΑΤΟ.
<Αυτές οι αλλαγές κάθε άλλο παρά αποτελούν ‘μια μπόρα που θα περάσει’, όπως κατά πάγιο τρόπο γίνονται αντιληπτές ποικίλες εντάσεις και κρίσεις από το πολιτικό μας σύστημα. Αντιθέτως, όπως υπογραμμίζει επίμονα ο Μιχάλης Ιγνατίου, δημιουργείται ένα νέο τοπίο, που αναδύει την ανάγκη για ένα Plan B της Δύσης, με υποκατάσταση της Τουρκίας από μια νέα συμμαχία των ΗΠΑ στην περιοχή, με την Ελλάδα, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, πιθανώς δε και το υπό δημιουργία κουρδικό κράτος (αν και για την ώρα έχει ανασταλεί η ίδρυσή του, με πίεση των ΗΠΑ). Είναι σαφές ότι μια τέτοια συμμαχία θα έχει απέναντί της την Τουρκία.
Η ακριβής εξέλιξη των γεγονότων και η τελική διαμόρφωση του τοπίου δεν μπορεί να προδιαγραφεί σήμερα με ακρίβεια. Υπάρχει και η -μικρή ωστόσο- πιθανότητα στροφής 180 μοιρών από τον Ερντογάν και η αποκλιμάκωση της σύγκρουσης με τις ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση όμως, η Τουρκία του Ερντογάν είναι μία αναθεωρητική δύναμη, που δεν περιορίζεται σε ρητορείες (ας μην ξεχνάμε την Αφρίν) και η στρατηγική της κατεύθυνση είναι η μεταβολή του status quo στην ανατολική Μεσόγειο και η απόκτηση μεγαλύτερης ισχύος, με την διεύρυνση της σφαίρας κυριαρχίας και επιρροής της. Είτε πρόκειται για την διεκδίκηση εδαφών είτε για την διεκδίκηση παγκόσμιας στρατηγικής σημασίας ενεργειακών πόρων στην ανατολική Μεσόγειο.
- Αυτό σημαίνει ότι όταν η Τουρκία βρει κάποια ευκαιρία δεν θα διστάσει να την εκμεταλλευθεί για να μεγαλώσει την ισχύ της. Επίσης, η Τουρκία θα κινηθεί ιμπεριαλιστικά αν βρεθεί σε περιστάσεις ασφυξίας και οξείας σύγκρουσης με τις ΗΠΑ, ίσως αφού πρώτα συνάψει αμυντικό σύμφωνο με την κατά τα φαινόμενα πρόθυμη προς τούτο Ρωσία, η οποία, από την μεριά της μοιάζει να επιθυμεί τον στρατηγικό ακρωτηριασμό του ΝΑΤΟ.
Τώρα, βρισκόμαστε σε φάση ραγδαίων εξελίξεων, οι οποίες πρέπει να αφυπνίσουν τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας και να τον κινητοποιήσουν προς την κατεύθυνση της υψηλότερης δυνατής θωράκισης και προετοιμασίας της χώρας.
Πώς όμως θα μπορούσε να αντιδράσει και να οργανωθεί εγκαίρως εν όψει των εξελίξεων αυτών η Ελλάδα, σε συνεργασία με την Δύση, όταν η διπλωματική και η αμυντική μας ηγεσία είναι κατώτερες των περιστάσεων (παρά που οι στρατιωτικές μας δυνάμεις και οι διπλωμάτες μας είναι πολύ υψηλού επιπέδου) και ο πρωθυπουργός άπειρος (όπως ανέφερε πρόσφατα ο υπουργός του επικρατείας επικαλούμενος το νεαρό της ηλικίας του) και μη ικανός να στελεχώσει επαρκώς τον κρατικό μηχανισμό ώστε να αποτρέψει αλλά και να διαχειριστεί εκ των υστέρων καταστροφές όπως της Ραφήνας, καταφεύγοντας, δυστυχώς, σε χειρισμούς που δείχνουν μειωμένη υπευθυνότητα και εμμονή προσωπικής ‘δικαίωσης’ παρά την αδόκητη, οδυνηρότατη απώλεια τόσων αθώων ψυχών;
- Είναι ώρα που θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να αναλάβει τις τύχες της χώρας μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με πρωθυπουργό πρόσωπο έμπειρο και αποδεδειγμένων υψηλών ικανοτήτων, με υψηλού επιπέδου αναγνώριση από τον δυτικό κόσμο, που θα είναι σε θέση να στελεχώσει επαρκώς κρίσιμους τομείς, όπως η εθνική άμυνα, η πολιτική προστασία και η εκπροσώπηση της χώρας στο εξωτερικό, με ικανά και άξια πρόσωπα, πέραν οποιωνδήποτε κομματικών ισορροπιών και μηχανισμών, με αποκλειστικό στόχο την προστασία και την θωράκιση του εθνικού χώρου (Ελλάδα και Κύπρος).
Αξιοποιώντας όλες τις δυνατότητες που προσφέρει η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, καθώς και την πολύ στενή, ιστορική σχέση της χώρας με τις δυνάμεις της Δύσης (ΗΠΑ, Ηωμένο Βασίλειο, Γαλλία).
Αυτό σημαίνει ότι δεν χωρούν τώρα εγωισμοί και πείσματα για την παραμονή ή διεκδίκηση της εξουσίας από την πλευρά του πρωθυπουργού ή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Όχι μόνον επειδή εκπροσωπούν φθαρμένες δυνάμεις που ευθύνονται για την ιστορική αποτυχία του ελληνικού κράτους στην ύστερη φάση της μεταπολίτευσης του 1974, αλλά επειδή αναδύονται καταστάσεις συναγερμού και ανάγκης διαχείρισης επερχόμενων σοβαρών κρίσεων για την Ελλάδα και την Κύπρο, τις οποίες είναι αδύνατον να διαχειριστούν με κομματικό τρόπο είτε ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η ΝΔ, έστω και σε σύμπραξη με μικρότερους συμμάχους.
Ειδικότερα για τον σημερινό πρωθυπουργό, στα χέρια του οποίου βρίσκεται κυρίως η πρωτοβουλία των κινήσεων, θα μπορούσε να σημάνει μια έμπρακτη ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για το σημείο που βρίσκεται η χώρα, ευθύνη η οποία ασφαλώς δεν του ανήκει εξ ολοκλήρου αλλά πάντως σε πολύ μεγάλο βαθμό, μετά από 3,5 χρόνια διακυβέρνησης.
Κυρίως όμως θα σήμαινε την έμπρακτη επίδειξη πατριωτισμού. Τα ίδια ισχύουν, αν και με κάπως διαφορετική βαρύτητα, και για τον αρχηγό της ΝΔ, αλλά και την επικεφαλής του ΚΙΝΑΛ (πρώην ΠΑΣΟΚ). Η συμφωνία περισσότερων δημοκρατικών κομμάτων στην ανάγκη για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, ασφαλώς θα συνέβαλε σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Αν συμφωνούσαν οι πολιτικές μας ηγεσίες στον σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας, με πρωθυπουργό σημαντικό πρόσωπο ευρείας αποδοχής, που θα αναλάμβανε να κυβερνήσει την χώρα μέχρι τις εκλογές του φθινοπώρου του 2019, με μια ατζέντα ισχυροποίησης και αναδιοργάνωσης της χώρας εν όψει της -ουδείς γνωρίζει πόσο γρήγορα- αναδυόμενης νέας τουρκικής απειλής, θα εξασφαλιζόταν η θωράκιση της χώρας και μια θετική αναφορά στο βιβλίο της ιστορίας της σύγχρονης Ελλάδας. Αν επιμείνουν ο καθένας στον κομματικό τους αυτισμό, την μεγάλη πληγή που δημιούργησε το αποτυχημένο μας κράτος, θα υπονομεύσουν την θέση της χώρας και η υπόστασή της θα απειληθεί.
Ιδού η Ρόδος…
* Ο Γιάννης Σακιώτης είναι Πολιτικός επιστήμων – διεθνολόγος, Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου, με ειδίκευση σε θέματα περιβαλλοντικής πολιτικής και αειφόρου ανάπτυξης. Έχει συμμετάσχει ενεργά ως συντάκτης σε περιοδικές εκδόσεις (Γεωτρόπιο, Νέα Πολιτική, Νέα Οικολογία, Οικοτοπία, Δαίμων της Οικολογίας, Nέα Κοινωνιολογία), σε πολιτικούς χώρους της Αριστεράς, του Κέντρου και της Οικολογίας και σε ΜΚΟ για το περιβάλλον και την κοινωνία (Οργάνωση Γη). Εργάζεται σε διεθνή οργανισμό.
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Το “πάγωμα” μεταφοράς των F-35 στο Όβαλ Όφις: Αναμονή για υπογραφή από τον Πρόεδρο Τραμπ
Οι καταιγιστικές εξελίξεις μετά τη ρήξη των ΗΠΑ και της Τουρκίας: Ο ρόλος Ελλάδας και Κύπρου