Ζωηρές υποψίες ότι ο Ντόναλντ Τραμπ εξετάζει και στρατιωτική επέμβαση στη Βενεζουέλα…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Πριν από έναν σχεδόν χρόνο, ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ «ψαχνόταν» για το πώς θα «τιμωρούσε» τη Βενεζουέλα και δεν έκρυβε – εμμέσως – την προτίμησή του στη «στρατιωτική επιλογή», όπως συνάγεται από το ρεπορτάζ που μετέδωσε το διεθνές δορυφορικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN…
Αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι πάλι θα ζήσουμε τα συνήθη tweet περί fake news, καθώς το συγκεκριμένο δίκτυο κατηγορείται σταθερά από τον σημερινό ένοικο του Λευκού Οίκου ότι δημοσιογραφεί με στόχο να τον πλήξει, η ουσία είναι ότι συνήθως, όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά.
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του αμερικανικού δικτύου, ο Τραμπ ρώτησε διάφορους κορυφαίους του συμβούλους σε θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής κατά τη διάρκεια συνάντησης με αντικείμενο τις κυρώσεις στο καθεστώς της Λατινοαμερικανικής χώρας.
Εξάλλου, το CNN επικαλείται ως πηγή στο ρεπορτάζ ανώτατο κυβερνητικό αξιωματούχο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ λοιπόν, ο τότε σύμβουλος εθνικής ασφαλείας, αντιστράτηγος Μακμάστερ, αντέδρασε ζωηρά προσπαθώντας να τον αποτρέψει ακόμα κι από την εξέταση μιας τέτοιας επιλογής.
Το επιχείρημα που χρησιμοποίησε είναι ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή αντιτίθενται σταθερά σε μια τέτοια προοπτική, με αποτέλεσμα εάν αποφασιζόταν επέμβαση, αυτή θα είχε δυσάρεστες συνέπειες, ενώ θα συνιστούσε δραματική κλιμάκωση των μεθόδων που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ στις διεθνείς σχέσεις τους στην περιοχή.
Ο ίδιος αξιωματούχος που φέρεται να έδωσε τις πληροφορίες στο CNN, διευκρίνισε ότι δεν υπήρξε σε καμία περίπτωση σχέδιο άμεσης προσφυγής στην ένοπλη βία και ότι ο πρόεδρος απλά «σκεπτόταν φωναχτά». Με απλά λόγια, έθετε ερωτήσεις επί όλων των σεναρίων δράσης για να εξετάσει τα θετικά και τα αρνητικά.
Ωστόσο, πρώτο μέσο ενημέρωσης που αναφέρθηκε στο θέμα ήταν το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press, μία μέρα μόλις μετά τις δημόσιες δηλώσεις, δίπλα στον τότε υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον και την εκπρόσωπο των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, Νίκι Χέιλι, στις οποίες ανέφερε ότι δεν βγάζει το σενάριο της στρατιωτικής επιλογής από το τραπέζι…
Το μέγα ζήτημα που εγείρεται είναι η σκοπιμότητα της εν λόγω διαρροής τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Επιχειρώντας μια στοιχειώδη ανάλυση – εκτίμηση της κατάστασης, παρατηρεί κανείς ότι στο επιτελείο Τραμπ έχουν σημειωθεί δυο μεγάλες αλλαγές.
Η πρώτη είναι ότι στη θέση του υπουργού Εξωτερικών βρίσκεται ο Μάικ Πομπέο, ένας άνθρωπος που θεωρείται ότι σκέπτεται περίπου όπως και ο Τραμπ. Η δεύτερη είναι εξίσου ή και περισσότερο σημαντική, ότι σύμβουλος εθνικής ασφαλείας είναι πλέον ο Τζον Μπόλτον, γνωστό «γεράκι» και οπαδός του στρατιωτικού καταναγκασμού.
Επιπρόσθετα, ο υπουργός Άμυνας, Τζέιμς Μάτις, δεν δείχνει πολύ ισχυρός και αυτόνομος πλέον στην κυβέρνηση Τραμπ και πλέον δε λείπουν τα δημοσιεύματα που θέλουν το Τραμπ να σκέπτεται την αντικατάστασή του με ένα πρόσωπο που θα σκέπτεται πολύ περισσότερο με τον τρόπο που σκέπτεται ο ίδιος.
Σε ένα γενικότερο σχόλιο, είναι εντυπωσιακό το πώς δυο καταξιωμένοι στρατιωτικοί προσπαθούν να αποτρέψουν τον πρόεδρο από την αλόγιστη χρήση της στρατιωτικής ισχύος ως εργαλείου εξωτερικής πολιτικής.
Από την άλλη πλευρά, πρόσωπα που δεν έχουν σχέση επαγγελματική με τις ένοπλες δυνάμεις και θεωρούνται πως κινούνται περισσότερο με βάση ιδεολογικές πεποιθήσεις, βλέπουν πολύ πιο απλή διαδικασία τη στρατιωτική επέμβαση.
Κατά συνέπεια, επιστρέφοντας στο ζήτημα της διαρροής για το σενάριο της στρατιωτικής επέμβασης στη Βενεζουέλα, είναι μάλλον εύλογο να υποθέσει κανείς, ότι ο κυβερνητικός αξιωματούχος που προέβη στις διαρροές, έχει διαπιστώσει ότι η στάση του Λευκού Οίκου αλλάζει και διά της μεθόδου αυτής επιχειρεί να προκαλέσει αντιδράσεις για να αποτρέψει το ενδεχόμενο.
Η ομάδα Τραμπ, Μπόλτον, Πομπέο και Χέιλι, μοιάζουν απόλυτα ικανοί να προτιμούν να επέμβουν οι ΗΠΑ στρατιωτικά στη Βενεζουέλα ου Νίκολας Μαδούρο. Ενδεχομένως, ένα από τα επιχειρήματα που θα χρησιμοποιούν, είναι και η προσπάθεια να εκτεθεί η αδυναμία ουσιαστικής βοήθειας στη χώρα από τη Ρωσία και την Κίνα.
Αυτό θα είχε ως συνέπεια το να επιτευχθεί μια «αποκατάσταση» του περίφημου «Δόγματος Μονρόε» που προέβλεπε την προνομιακή έως αποκλειστική πρόσβαση στο νότιο ημισφαίριο της αμερικανικής ηπείρου εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών, ένα δόγμα το οποίο έχει εν πολλοίς καταστεί ανενεργό.
Μια εναλλακτική ή ενδεχομένως συμπληρωματική σκέψη θα μπορούσε να είναι ότι η αναζωπύρωση αυτού του ζητήματος θα μπορούσε να οδηγήσει στην διά της παραίτησης αποχώρηση του Τζέιμς Μάτις από το Πεντάγωνο.
Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, στη συνέχεια, θεωρητικά, τα πράγματα θα ήταν εξ ορισμού ευκολότερα να μεθοδευθούν. Εάν όμως κάτι τέτοιο ισχύει, θα μπορούσε κανείς να εικάσει ακόμα και ότι η διαρροή καθαυτή θα μπορούσε να έχει γίνει από το υπουργείο Άμυνας…