Μέσα από ποιες αρχές και αξίες διαφυλάχθηκε το εθνικό συμφέρον για την Μακεδονία;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου
Η Ιστορία λοιπόν ξαναγράφεται. Για πρώτη φορά, με τη συγκατάθεση της Ελλάδας, η Μακεδονία δεν θα είναι πλέον μόνο μια γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται στην επικράτεια τριών γειτονικών κρατών, αλλά ο όρος «Μακεδονία» θα περιέχεται στη μόνιμη ονομασία της μίας από τις τρεις χώρες.
Η ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η συμφωνία που επιτεύχθηκε εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Ποιο είναι όμως το εθνικό συμφέρον; Πότε και ποιοι το καθόρισαν και με βάση ποιες ιστορικές και πολιτικές πραγματικότητες;
- Για ένα ζήτημα που για τρεις σχεδόν δεκαετίες θεωρείται εθνικής σημασίας και ταλανίζει την εξωτερική πολιτική της χώρας δεν θα πρέπει να έχει λόγο ο λαός, ειδικά όταν πρόκειται για πρόβλημα που είναι ταυτισμένο με την εθνική και πολιτιστική του κληρονομιά;
Μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών στις 13 Απριλίου του 1992, ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής, εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφερόταν συγκεκριμένα:
«Σχετικά με το θέμα των Σκοπίων, η πολιτική ηγεσία της χώρας, με εξαίρεση το ΚΚΕ, συμφώνησε ότι η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον αν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ, στις 16 Δεκεμβρίου 1991, με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη “Μακεδονία”».
Με βάση όμως τη συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων, η ΠΓΔΜ θα μετονομαστεί σε «Βόρεια Μακεδονία», η ιθαγένεια / υπηκοότητα θα είναι Μακεδόνας / πολίτης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας και η γλώσσα κατοχυρώνεται στα Ηνωμένα Έθνη ως «μακεδονική». Δηλαδή, διαμορφώνεται το πλαίσιο και για την σταδιακή κατοχύρωση «μακεδονικής» ταυτότητας.
- Επομένως, όταν οι Σκοπιανοί κατάφεραν να έχουν όνομα, ιθαγένεια, γλώσσα και ταυτότητα μακεδονική, μέσα από ποιες αρχές και αξίες διαφυλάχθηκε το εθνικό συμφέρον;
Μέχρι τώρα, η πλειοψηφία των κρατών μελών του ΟΗΕ αναγνώριζε τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», αλλά συνάμα όλοι ήξεραν και τους λόγους γιατί η Ελλάδα δεν αναγνώριζε αυτό το κράτος ως «Μακεδονία».
Κολοβά …βαφτίσια: Η παρτίδα για το Σκοπιανό είναι δύσκολη και ασφαλώς δεν έχει τελειώσει
Και αντί λοιπόν η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια να εργαστεί με συγκροτημένη εθνική στρατηγική, με αξιοποίηση όλων των πολιτικών, ιστορικών και πολιτιστικών δεδομένων και με σκοπό να πείσει για τους λόγους της διαφωνίας της, προασπίζοντας με γνώση και διεκδικητικότητα τις αρχές και τις αξίες που διέπουν το εθνικό συμφέρον, λειτούργησε αντίστροφα.
- Γι’ αυτό, οι εκάστοτε ενέργειες, διαπραγματεύσεις και αποφάσεις καθορίστηκαν σε μεγάλο βαθμό όχι σύμφωνα με τα συμφέροντα της Ελλάδας, αλλά από τις πιέσεις του τρίτου παράγοντα (ΗΠΑ – ΕΕ – ΝΑΤΟ) και από το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι.
Κι όταν η όποια συμφωνία, ανεξάρτητα ακόμα και από τα θετικά και τα αρνητικά της, δεν συγκεντρώνει λαϊκή στήριξη, δημιουργεί διχαστικό κλίμα στην ελληνική κοινωνία και κλονίζει περαιτέρω την εμπιστοσύνη του «έξω Ελληνισμού» προς την Αθήνα, αναπόφευκτα περιορίζει εκ των προτέρων τις δυνατότητες εφαρμογής και αποδοχής της.
Υστερόγραφο: Ανατολική Θράκη, Βόρεια Ήπειρος, Βόρεια Μακεδονία, Βόρεια Κύπρος κλπ. Άραγε για το Αιγαίο τι θα επιδιωχθεί στο πλαίσιο της ρεαλιστικής αντιμετώπισης των πραγμάτων: Δυτικό και Ανατολικό ή Βόρειο και Νότιο;
Υποψίες και φόβοι: Γιατί έσπευσαν οι ξένοι να χαιρετίσουν τη συμφωνία για το Σκοπιανό…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.