Κολοβά …βαφτίσια: Η παρτίδα για το Σκοπιανό είναι δύσκολη και ασφαλώς δεν έχει τελειώσει
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Με το που άρχισε να ζεσταίνεται η διαπραγμάτευση του Νίκου Κοτζιά με τον Νικολά Ντιμιτρώφ για την υπόθεση των Σκοπίων, είχα εκφράσει την αμφιβολία μου για την κατάληξη της, ακριβώς επειδή η συζήτηση ξεκινούσε από μια λάθος βάση: Την νέα ονομασία του γειτονικού κρατιδίου.
Αυτό ήταν κατά τη γνώμη μου η πρώτη μεγάλη παραχώρηση της ελληνικής διπλωματίας, που οδήγησε στην παγίδευση και το τελικό «πωλητήριο». Γιατί το όνομα, από τη στιγμή που ήταν βέβαιο ότι θα περιέχει τον όρο Μακεδονία μαζί με έναν επιθετικό προσδιορισμό, δεν αποτελούσε ποτέ πρόβλημα για τους Σκοπιανούς. Επομένως αντί να κουβεντιάζουμε για τα «Ανω», «Βόρεια», «Νέα», έπρεπε πρώτα να τους έχουμε αποσπάσει την δέσμευση ότι προτίθενται να ξαναβαπτισθούν «ολιστικά»(όπως θα έλεγε και ο σύντροφος Αλέξης). Να αλλάξουν όχι μόνο όνομα κράτους, αλλά και εθνική ταυτότητα «έναντι όλων».
- Εξ αρχής βεβαίως αυτό φαινόταν εξαιρετικά δύσκολο, για αυτό και οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δεν επιχείρησαν ούτε να το αγγίξουν. Είναι αυτό που λέει ο Κυριάκος, «άστο καλύτερα να το λύσει κανένας άλλος»…
Ισως ο μόνος τρόπος για να επιτυγχάναμε τα συνολικά βαφτίσια ήταν αυτός που υπέδειξαν στο παρελθόν σοβαροί μεσολαβητές όπως ο Πορτογάλος Πινέιρο και οι Βανς-Οούεν. Το πρόθεμα «Νέα» δηλαδή, που θα μπορούσε να προσδιορίζει με έυπεπτο για τον αγγλοσαξονικό κόσμο τρόπο, όχι μόνο την ονομασία «Νew Macedonia», αλλά και την εθνότητα, όπως και τη γλώσσα. Αποκόπτωντας ταυτόχρονα τον φαντασιακό ομφάλιο λώρο με την αρχαία ελληνική Μακεδονία. Αλλά αυτό είναι μια θεωρητική συζήτηση που ανήκει πλέον στο παρελθόν.
Για κάποιο ακατανόητο και προφανώς βλακώδη λόγο η ελληνική πλευρά επέμεινε σε γεωγραφικό προσδιορισμό που όπως και να το κάνουμε εμπεριέχει υπαινιγμό εκκρεμούσας εθνικής ολοκλήρωσης . Κυρίως όμως ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς δεν μπόρεσαν εξ αρχής να επιβάλουν ως βάση διαπραγμάτευσης τα συνολικά βαφτίσια στο τρίπτυχο «ονομασία κράτους, εθνότητα, γλώσσα».
- Πιθανότατα δεν αντελήφθησαν την φύση και την βαρύτητα του προβλήματος, γιατί η διεθνιστική πολιτική ιδιοσυγκρασία τους δεν τους βοηθά να βλέπουν τα πράγματα από εθνική σκοπιά. Ανθρωποι που προσφέρθηκαν να…μην μονοπωλούν την αρχαία μακεδονική κληρονομιά και έφτασαν να συζητούν αλυτρωτικές ονομασίες Κομιτατζήδων ως κάτι το… «φυσιολογικό» είναι βέβαιον ότι δεν κατανοούν βασικές πτυχές του ζητήματος.
Σε κάθε περίπτωση τα…βαφτίσια των Σκοπίων έμειναν κολοβά και εμείς μείναμε με το…παγωτό. Ο Ζάεφ συμβιβάστηκε με ένα όνομα που δεν τον χαλάει καθόλου και κράτησε ακέραιο αυτό που ήθελε: Την εθνική ταυτότητα! Ο Τσίπρας από την άλλη πλευρά για μια ακόμη φορά έκανε εντυπωσιακό delivery(σ.σ. στους ξένους…)και φόρτωσε το μπαλάκι της ευθύνης για την ταχεία επικύρωση της συμφωνίας στους γείτονες.
Μόνο που και τα δύο παλικάρια λογαριάζουν χωρίς τους λαούς που τους εξέλεξαν. Στην Ελλάδα ο κόσμος ανέχεται ακόμη και την εκποίηση δημόσιας περιουσίας, αλλά δεν θα ανεχθεί το ξεπούλημα εθνικής κληρονομιάς. Και στα Σκόπια όπου ο λαός έχει γαλουχηθεί με τα μεγαλοιδεατικά αφηγήματα του Γκρουέφσκυ, μπορεί και να απορρίψει μία συμφωνία πραγματικό «δώρο» για τις εθνικές τους επιδιώξεις. Η παρτίδα είναι δύσκολη και ασφαλώς δεν έχει τελειώσει…
- Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.
Οι “εθνομηδενιστές”, οι “προδότες”, οι “πατριώτες” και το δικαίωμα του λαού να εκφράζεται