Το παζλ της εγκληματικής δραστηριότητας και η ασφάλεια των πολιτών: Τι συμβαίνει στην Κύπρο;




Του Πανίκου Παναγιώτου

Η πρόσφατη διπλή δολοφονία στη Λευκωσία, η απόπειρα δολοφονίας κατά δυο αστυνομικών στη Λεμεσό κι άλλα απεχθή εγκλήματα προκάλεσαν έντονες ανησυχίες για την ασφάλεια των πολιτών και την αύξηση της εγκληματικότητας στην Κύπρο.

Στις επισημάνσεις γύρω απ’ αυτό το φαινόμενο, διατυπώνεται η άποψη ότι, παρά την αυξητική τάση των εγκληματικών ενεργειών, εντούτοις τα όσα συμβαίνουν στο νησί δεν μπορούν να συγκριθούν με καταστάσεις και επίπεδα εγκληματικότητας άλλων χωρών.

Μήπως όμως αυτή είναι μόνο η μια πλευρά της αλήθειας; Αν συγκρίνουμε συνολικά το θέμα της ασφάλειας των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας σε όλο της το φάσμα, σε σχέση με το ποσοστό του πληθυσμού και τη γεωγραφική έκταση, και λαμβάνοντας υπόψη όλα τα άλλα που παραβιάζουν και πλήττουν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας (τουρκική κατοχή, έποικοι, ισλαμοποίηση των κατεχομένων, βρετανικές κυρίαρχες βάσεις, ένας τόπος στρατοκρατούμενος) τότε εύλογα εξάγεται το συμπέρασμα ότι η Κύπρος μπορεί να μη συγκρίνεται με άλλα κράτη που μαστίζονται από την εγκληματικότητα, αλλά δεν παύει να έχει μιαν «ιδιόμορφη πραγματικότητα» που επικρέμεται ως «δαμόκλειος σπάθη». Μια πραγματικότητα που κρύβει πολλούς κινδύνους για τη ζωή και την ασφάλεια των Ελληνοκυπρίων.

Όπως σε κάθε χώρα, η εγκληματικότητα έχει συγκεκριμένα κοινωνικά, οικονομικά, τοπικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά που σκιαγραφούν τη μορφή και το μέγεθός της, ενώ η τεχνολογία και η παγκοσμιοποίηση τη μετεξέλιξαν ποσοτικά και ποιοτικά. Για την όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή της χρειάζονται πολυεπίπεδες δράσεις από αδιάφθορες ηγεσίες και αστυνομικές υπηρεσίες, και με κύριο στόχο την προστασία του πολίτη και γενικότερα του κοινωνικού συνόλου.

Για παράδειγμα, όταν για αρκετά χρόνια υπάρχει οργανωμένο έγκλημα με αρκετές μαφιόζικές δολοφονίες, όταν κυκλοφορούν ονόματα εκβιαστών και νονών της νύχτας και όταν το εμπόριο ναρκωτικών αποτελεί μια από τις πιο κερδοφόρες επιχειρηματικές δραστηριότητες, με τον αριθμό των ναρκομανών να αυξάνεται συνεχώς, είναι ηλίου φαεινότερον ότι όλοι αυτοί από κάπου στηρίζονται ή βρίσκουν τους τρόπους να αξιοποιούν συγκεκριμένες καταστάσεις.

Πέρα απ’ όλα αυτά, η πραγματικότητα της μοιρασμένης Κύπρου (με τις δραματικές συνέπειες που εξακολουθούν να είναι βαθιά ριζωμένες στον εσωτερικό κόσμο χιλιάδων συμπατριωτών μας, με τις επιπτώσεις του οικονομικού εγκλήματος και της κρίσης, καθώς και με τις συνεχείς διαπιστώσεις περί «διάτρητης ασφάλειας» στη λειτουργία των οδοφραγμάτων) συντείνει στη διαμόρφωση αυτής της «ιδιαιτερότητας», που δεν είναι άσχετη με ένα ποσοστό εγκληματικών συμπεριφορών.

Επομένως, το πρόβλημα της εγκληματικότητας γίνεται πιο πολύπλοκο και πολυσύνθετο. Επιπλέον, όπου υπάρχουν μηχανισμοί που καλλιεργούν την ιδέα για εύκολο κέρδος, ενισχύεται σημαντικά το οργανωμένο έγκλημα. Γι’ αυτό, όπως στις κατεχόμενες περιοχές, έτσι και στις ελεύθερες, με την επικείμενη λειτουργία καζίνων είναι αναπόφευκτο ότι θα εμφανιστούν «νέες μορφές» εγκληματικών ενεργειών.

Συνήθως, κάθε έγκλημα κρίνεται ως «ξεχωριστή υπόθεση», αλλά δεν παύει να συνθέτει τα κομμάτια του παζλ της εγκληματικής δραστηριότητας στην Κύπρο. Και αν δεν συνυπολογιστούν όλες οι αιτίες και οι παράμετροι του προβλήματος, τα χειρότερα έπονται…

  • Τα σχόλια που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν απαραίτητα τους συγγραφείς. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της. Επίσης απαγορεύεται δια νόμου η αναδημοσίευση των σχολίων χωρίς τη γραπτή έγκριση της ιστοσελίδας.

Δεν τους σκότωσα εγώ, ισχυρίζεται ο 22χρονος συνεργός του εγκλήματος στον Στρόβολο

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: