Το άλμα στο κενό του Αναστασιάδη: Τα δείπνα, οι εκπλήξεις, τα φοβικά σύνδρομα της Λευκωσίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Κώστα Βενιζέλου
ΤΑ ΔΕΙΠΝΑ του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί κρύβουν εκπλήξεις. Από Δείπνο προέκυψαν εξελίξεις στο Κυπριακό που οδήγησαν σε Πενταμερείς Διασκέψεις. Και στις προηγούμενες κοινωνικού χαρακτήρα συνάξεις οι προοπτικές ήταν χαμηλών προσδοκιών, ωστόσο, τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά.
Όχι προς την κατεύθυνση της επίτευξης συμφωνίας αλλά της εδραίωσης «διαδικαστικών» κι άλλων «κεκτημένων», που επιδίωκε διαχρονικά η τουρκική πλευρά. Όπως για παράδειγμα, η Πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό, με τη σύνθεση που καθορίστηκε. Δηλαδή, οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις και «οι δυο πλευρές στην Κύπρο» (πουθενά η Κυπριακή Δημοκρατία) και παρατηρητής η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως το εξήγησε και ο Γενικός Γραμματέας πολλές φορές. Η διευκρίνιση αναγκαία για την ΕΕ, για να μην… παρεξηγηθεί η Τουρκία και ο εγκάθετός της στα κατεχόμενα, Μουσταφά Ακιντζί.
- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κληθείς, προχθές, να σχολιάσει το γεγονός ότι ενώ καθορίστηκε συνάντηση κοινωνικού χαρακτήρα μεταξύ του ιδίου και του κατοχικού ηγέτη, η Τουρκία εξέδωσε νέα παράνομη navtex, είπε ότι «εάν επρόκειτο περί συναντήσεως με ουσιαστικό περιεχόμενο, βεβαιότατα και θα λαμβάνονταν υπόψη οι παράνομες ενέργειες της Άγκυρας».
Υπενθυμίζεται πως στο διάγγελμά του, πριν την Πενταμερή της Γενεύης και για όσα συμφωνήθηκαν, είχε αφήσει να εννοηθεί πως για να συγκληθεί Διάσκεψη θα έπρεπε να φθάσουν οι συζητήσεις στα υπόλοιπα θέματα σε ακτίνα συμφωνίας. Κι αυτό ενώ είχε καθοριστεί χρονοδιάγραμμα, με τρεις ημερομηνίες-σταθμούς μέχρι την Πενταμερή. Συνεπώς ό,τι δηλώνεται προηγουμένως δεν έχει και τόση σημασία, όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία από τα Δείπνα είναι πως η κατάληξη λίγο-πολύ προσαρμόζεται στις τουρκικές αξιώσεις. Για οδικούς χάρτες, διαδικαστικές φόρμουλες, για χρονοδιαγράμματα. Ως εκ τούτου κάτι παρόμοιο δεν αποκλείεται να βιώσουμε και αυτή τη φορά. Μόνο που είναι προφανές ότι τώρα τα δεδομένα έχουν προδήλως διαφοροποιηθεί. Η Άγκυρα έχει διαφοροποιήσει την τακτική της και έχει περάσει σε ένα άλλο στάδιο, αυτό της άσκησης βίας.
- Γιατί άσκηση βίας ήταν η παρεμπόδιση του γεωτρύπανου της ΕΝΙ να προχωρήσει προς το τεμάχιο 3 για να διενεργήσει έρευνες. Συνεπώς, έχουμε ένα νέο δεδομένο, που δεν μπορεί να αγνοηθεί, το οποίο είναι η εν γένει συμπεριφορά του καθεστώτος Ερντογάν, όχι μόνο σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου, αλλά εναντίον όλων, μικρών ή μεγάλων δυνάμεων.
Είναι προφανές πως το Δείπνο ζητήθηκε από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη καθώς θέλησε να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα, που διαμορφώνει η Τουρκία. Το ζήτησε «για να μάθει τις προθέσεις της τουρκικής πλευράς»! Η αλήθεια είναι πως η μεθοδολογία αυτή είναι αποτέλεσμα των φοβικών συνδρόμων που καθορίζουν εν πολλοίς την τακτική που υιοθετεί η Λευκωσία.
- Το Δείπνο είναι η εύκολη οδός για… εκτόνωση της έντασης. Αυτή η άποψη της Λευκωσίας, που φαίνεται να μην παρακολουθεί τι γίνεται στην περιοχή.
Δεν αποκλείεται να προκύψουν «ραγδαίες εξελίξεις» από το Δείπνο, όπως έγινε και στο παρελθόν. Αυτή τη φορά, η Άγκυρα είναι ξεκάθαρη. Προτάσσει το θέμα των υδρογονανθράκων με τον εκβιασμό πως:
- Είτε θα υπάρξει συνδιαχείριση του αερίου με ή χωρίς λύση, είτε δεν θα αξιοποιηθούν οι υδρογονάνθρακες. Και ως προς τη λύση, η τουρκική πλευρά είναι ξεκάθαρη ότι για να αποδεχθεί μια συμφωνία θα πρέπει να διασφαλίζει τα στρατηγικά της συμφέροντα. Όπως με το σχέδιο Ανάν.
Ένα άλλο σενάριο είναι εάν δεν υπάρξει αποτέλεσμα από το Δείπνο της 16ης Απριλίου. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα; Υπάρχει σχέδιο Β΄από μια αποτυχημένη κοινωνική σύναξη;
- Είναι σαφές πως διαχρονικά οι εκάστοτε ηγεσίες υιοθετούσαν την πεπατημένη στο Κυπριακό θεωρώντας πως έχουν λιγότερο κόστος. Μόνο που η πεπατημένη, όπως αποδείχθηκε, εξυπηρετεί τους τουρκικούς σχεδιασμούς.
