Θα είναι εφιαλτικό το μέλλον του Κυπριακού Ελληνισμού αν αφεθεί στο έλεος της Τουρκίας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Απόλυτος ο Πάιατ για το καυτό καλοκαίρι του 2020 στο Καστελόριζο: Δεν θέλουμε να ξαναδούμε αυτό που συνέβη με τις (παράνομες) γεωτρητικές προσπάθειες της Τουρκίας
Το Κοσσυφοπέδιο και η “σχέση” με την τουρκική αποσχιστική οντότητα στην Κύπρο: Η Λευκωσία να προσέξει όσους ανακινούν τέτοιου είδους ζητήματα με κίνδυνο για το νησί
Tου Ευστάθιου Αβρααμίδη
Το προτεκτοράτο της Βοσνίας Ερζεγοβίνης δημιουργήθηκε για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες μεταξύ των εθνοτικών ομάδων που την αποτελούν, δηλαδή μεταξύ Σέρβων, Κροατών και μουσουλμάνων ή καλύτερα μεταξύ Σερβίας και Κροατίας. Διατηρείται στη ζωή από τη διεθνή κοινότητα, επειδή η ύπαρξή της θεωρείται σημαντική για τις γεωστρατηγικές ισορροπίες και την ασφάλεια της περιοχής, παρά τις τάσεις διάλυσης που υπάρχουν.
Το προτεκτοράτο αυτό είναι όμως καλύτερο από το τουρκικό προτεκτοράτο στο οποίο θα μετατραπεί η Κύπρος με τη «λύση» που προωθείται από Ν. Αναστασιάδη-ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ-Μαλά, όπως αυτή προδιαγράφεται από τις υποχωρήσεις που έγιναν τα τελευταία δέκα χρόνια.
Κατ’ αρχήν, η Σερβία και η Κροατία συνορεύουν με το προτεκτοράτο αυτό και γι’ αυτό υπάρχει μια ισορροπία. Οι Σέρβοι και οι Κροάτες της Βοσνίας αισθάνονται ασφάλεια συνορεύοντας με τη μητέρα πατρίδα τους. Επί πλέον λόγω αυτής της γειτνίασης, η Σερβία και η Κροατία δεν μπαίνουν στον πειρασμό να κάνουν κάτι επιθετικό.
Στο προτεκτοράτο της Κύπρου μετά την προωθούμενη «λύση» αυτές οι ισορροπίες δεν θα υπάρχουν. Δεν έχουμε σύνορα με την Ελλάδα και την Τουρκία ώστε η μια να σκέφτεται την αντίδραση της άλλης. Αντίθετα είμαστε μια ανάσα από την Τουρκία, η οποία μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπορεί να γεμίσει την Κύπρο με στρατό (αν ποτέ τον απομακρύνει).
Στην περίπτωση της Βοσνίας οι ξένες δυνάμεις φρόντισαν να αποδυναμώσουν τη Σερβία ώστε να υπάρχει ισορροπία δύναμης με την Κροατία. Στην περιοχή μας φρόντισαν να δυναμώσουν την Τουρκία και να αποδυναμώσουν την Ελλάδα.
Στο νησί το ανισοζύγιο δύναμης είναι τεράστιο και θα είναι μεγαλύτερο μετά την προωθούμενη λύση λόγω των συνταγματικών προνοιών της. Μέσω του τουρκικού συνιστώντος κράτους ολόκληρη η Κύπρος θα είναι υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, αν στη δύναμη, την εγγύτητα και τη βιαιότητά της χώρας αυτής, προστεθούν τα τουρκικά βέτο στην κεντρική κυβέρνηση, ο εκ περιτροπής πρόεδρος κ.ά, που παραχωρήθηκαν από Ν. Αναστασιάδη, ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ.
Ουσιαστικά ο ελληνικός πληθυσμός θα είναι στο έλεος της Τουρκίας, η οποία θα αυθαιρετεί νόμιμα πια. Η Βοσνία εξάλλου είναι πολύ κοντά στο κέντρο της Ευρώπης και οι ισχυροί ενδιαφέρονται πολύ για τη σταθερότητα στην περιοχή απ’ όπου ξεκίνησαν πολλοί πόλεμοι. Οι Κροάτες προστατεύονται από τις Δυτικές Δυνάμεις και κυρίως από τους Γερμανούς. Η αποσταθεροποίηση εκεί μπορεί να μεταδοθεί και σ’ αυτούς πολύ εύκολα.
Οι πρόσφυγες από εκεί δεν θα πηγαίνουν στην Ελλάδα, ώστε οι ευρωπαϊκές χώρες να αδιαφορούν όπως κάνουν σήμερα, αλλά στο κέντρο της Ευρώπης. Για την Κύπρο δεν θα ενδιαφέρονται πια μετά από μια «λύση» που θα δίνει στην Τουρκία τον έλεγχο του νησιού. Θα αποδεχτούν απλώς ότι μετά την κακή λύση, τον γεωστρατηγικό ρόλο της Κύπρου θα τον ασκεί η ισχυρή Τουρκία.
Η Τουρκία θα θέτει βέτο στην κεντρική κυβέρνηση του προτεκτοράτου σε όποια πολιτική συμφέρει την ΕΕ, εκτός αν πάρει τα κατάλληλα ανταλλάγματα. Θα θέσει βέτο για την εκμετάλλευση του φυσικού αερίου αν ο αγωγός δεν περνά από τα εδάφη της.
Η ΕΕ θα τα βρει μαζί της και θα παραγκωνίσει εμάς. Το ίδιο θα κάνουν και οι γειτονικές χώρες και οι μεγάλες εταιρείες με τις οποίες κάνουμε συμφωνίες τώρα που έχουμε ακόμα κράτος. Αν εμείς επιλέξουμε την καταστροφή μας δεν θα μας εμποδίσει η ΕΕ. Το προτεκτοράτο της Κύπρου θα αποφασίζει ό,τι θέλει η Τουρκία ή θα παραλύει.
Όλα αυτά θα έχουν μετά τη «λύση» ένα μανδύα νομιμότητας. Το μέλλον του κυπριακού ελληνισμού στο έλεος της Τουρκίας, θα είναι εφιαλτικό. Η αποτροπή αυτού του εφιάλτη, θα πρέπει να είναι το κυρίαρχο κριτήριο στις προεδρικές εκλογές που έρχονται. Η μόνη πιθανότητα να αποτραπεί αυτή η «λύση» Ανάν 6,7,8,9 κ.λπ. που προωθείται, είναι με την εκλογή Νικόλα.
Δεν έχει νόημα να ψηφίσει κάποιος το κόμμα «του» αν διαφωνεί με την πολιτική του στο Κυπριακό, ούτε να ψηφίσει άλλον υποψήφιο για να στείλει τάχα μηνύματα για το ποιος θα είναι τέταρτος ή πέμπτος στη σειρά εκλογής. Ούτε η οικονομία, παρά τη σημασία της, είναι πάνω από τη λύση του Κυπριακού, αφού δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη σε ένα κράτος που θα παραλύει με τη μεγαλύτερη ευκολία, ούτε οικονομική ευμάρεια σε ένα λαό-όμηρο, χωρίς κράτος, υπό διαρκή απειλή και σε αναζήτηση προστάτη. Στις προεδρικές μετρά το αποτέλεσμα, όχι τα μηνύματα.
Διότι υπάρχει η περίπτωση κάποιος να ψηφίσει τώρα για πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και σε λίγους μήνες να του προκύψει Τούρκος (εκ περιτροπής) πρόεδρος του προτεκτοράτου.