Παίρνουμε σειρά; Δημοκρατία της “Άνω”-“Κάτω” Κύπρου; Τι σημαίνει αυτό για το μέλλον;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Νίκου Αντωνιάδη* – Νέα Υόρκη
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Mignatiou Com και την δημοσίευση στον ιστότοπο “www.MKD.mk”, οι πέντε ονομασίες που έδωσε ο Μάθιου Νίμιτς στους διαπραγματευτές Ελλάδας και Σκοπίων, και οι οποίες είναι στην σλαβική γλώσσα, είναι οι πιο κάτω (και όλες περιλαμβάνουν τον όρο “Μακεδονία”):
Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας, Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας, Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη και Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια). Το αν είναι στην σλαβική ή κινέζικη γλώσσα λίγη σημασία έχουν. Όπως π.χ. η ΚωνσταντινούΠολη, στα τουρκικά ονομάζεται Istanbul (εις την Πόλη), ο Γιάννης λέγεται και Γιαννάκης ή Ιωάννης ή Johny, κ.ο.κ.!
Ποια η σημασία αυτού του “σκηνικού” για την Κύπρο και τον Ελληνισμό γενικότερα; Δεν χρειάζεται να σπουδάσεις ιστορικός για να μπορέσεις να δεις δυο απλά πράγματα, μιας και η παγίωση των προβλημάτων ενός λαού που “παύει” να διεκδικεί τα αυτονόητα δίνουν στην ξένη διπλωματία το “άλλοθι” να κινηθεί “διπλωματικά” και “διαιτητικά;” πάντα εις βάρος του αδύνατου ή εις βάρους αυτού που η “διπλωματία” έχει τα λιγότερα συμφέροντα, οικονομικά και/ή πολιτικά.
Δυστυχώς, παρ’ όλη την προέλευση της έννοιας και της ουσίας της “Πολιτικής”, όπως την δημιούργησαν και την διέδωσαν σε όλο τον κόσμο, οι αρχαίοι Έλληνες, και παρόλο που ο κάθε Μπους (ο οποίος εισήγαγε τον όρο Μακεδονία στο “επίσημο” λεξιλόγιο” της διεθνούς σκηνής), αλλά και του κάθε Άιντε που πίεσαν προς όφελος των συμφερόντων του δυνατού (ΗΠΑ και Τουρκία αντίστοιχα), εν’ τούτοις, εμείς οι ίδιοι διαγράψαμε την πολιτική (και στρατηγική) που θα έπρεπε να είναι ισοδύναμη με το “όφελος” του πολίτη και την μετατρέψαμε σε αρένα μεταξύ “της κάθε αντιπολίτευσης και της κάθε κυβέρνησης”.
Και ρωτώ απλά:
Όσα χρόνια θυμάστε ο καθένας σας, είδατε πολλούς “παθιασμένους” αγώνες που διεξήγαγαν οι πολιτικοί μας (ειδικά) εκτός συνόρων; Τους θυμάστε να έχουν ποτέ φωνάξει όταν βρίσκονται εκτός των ορίων του Ελευθέριος Βενιζέλος και του αεροδρομίου της Λευκωσίας; Ναι, του αεροδρομίου της Κύπρου που από το 1974 είναι υπό κατοχή και “δουλεύει κανονικά” παρ’ όλο που “δουλεύει” επικίνδυνα (σχετική αναφορά έχει κάνει προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Ευρωβουλευτής κ. Κώστας Μαυρίδης). Σηκώνουμε τα μανίκια μεταξύ μας, φωνάζουμε και αλληλοκατηγορούμε ο ένας τον άλλο και στο τέλος ο χρόνος φεύγει, έφυγε, ξαναφεύγει, με τους ξένους να τρίβουν τα χέρια τους. Και όταν καταλαγιάσει η μεταξύ μας μπόρα (μέχρι την επόμενη), συνειδητοποιούμε πως κάποιος Μπους (ΗΠΑ) και κάποιος Νίμιτς (ΟΗΕ) καθιερώνουν πλέον τον όρο Μακεδονία ενώ κάποιος Ντεγκτάς και κάποιος Άιντε (ΟΗΕ) καθιερώνουν μέρα με την μέρα κάτι που και για εμάς, τους Ελληνοκυπρίους, κόντεψε η ώρα να πονέσουμε όσο ποτέ, με “νέους” όρους, τους όρους “Αλά Γκουτέρες”!
Ο προεκλογικός τρέχει, οι ξένοι σταμάτησαν και μας “βλέπουν” περιμένοντας μας στην γωνιά να τελειώσουμε με τις εκλογές για να φτάσουμε κι εμείς στο σημείο που ήταν χτες ο κ. Νίμιτς, στην έδρα του ΟΗΕ:
(Υποθετικό Σενάριο): Οι “ονομασίες” θα είναι “Πάνω Δημοκρατία” της Κύπρου και “Κάτω Δημοκρατία” της Κύπρου(;)
- Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας
- (Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση)
