Κώδικας Ηθικής: “Θα αιτιολογώ με ακρίβεια και πληρότητα κάθε κριτική”! Κύριε Φαίδωνος, ο καθένας αξίζει σεβασμό!




Του Νίκου Αντωνιάδη* – Νέα Υόρκη

Όταν ήρθα στις ΗΠΑ, το πρώτο πράγμα που μου ζητήθηκε από τον Αμερικανικό Σύνδεσμο Πολιτικών Συμβούλων (AAPC) ήταν να υπογράψω τον κώδικα ηθικής ΕΔΩ. Μεταξύ άλλων, ο κώδικας αυτός λέει:

“Θα αιτιολογώ με ακρίβεια και πληρότητα κάθε κριτική…” (I will document accurately and fully any criticism of an opponent or his or her record). Δεν ξέρω πόσοι τον γνωρίζουν στην Κύπρο, αλλά πιστεύω πως ήρθε ο καιρός να γίνει μέρος όλης της πολιτικής ζωής της πατρίδας μας, αν θέλουμε (ποτέ) να επανακτηθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου προς τους θεσμούς και την κοινωνία!

Αφορμή του πιο πάνω στάθηκαν τα πρόσφατα συμβάντα με τις κατηγορίες του (δημάρχου Πάφου) κ. Φαίδωνος σε σχέση με χρηματισμό και διαφθορά πολιτικών αρχηγών και πολιτικών στην Κύπρο. Κάτι που ομολουγουμένως είναι πολύ σοβαρό για την οποιαδήποτε δημοκρατική κοινωνία. Σοβαρό μεν αλλά που ο κάθε πολιτικός και/ή πολιτικός αξιωματούχος και όχι μόνον οφείλει να “αιτιολογεί με ακρίβεια και πληρότητα κάθε κριτική του”!

Αντί αυτού όμως, δυστυχώς είδαμε να “αποφεύγεται” η “ακρίβεια” και να δίδεται μια διαφορετική έκταση από τα όσα αναφέρθηκαν (ορθώς) από τον κ. Ιγνατίου, ο οποίος, λίγο-πολύ, εκείνο που έγραψε στο κείμενο του ήταν να προτρέψει τον κ. Φαίδωνος “να αιτιολογήσει με ακρίβεια και πληρότητα κάθε κριτική του…”!

Σύμφωνα με την εφημερίδα Πολίτης: ο κ. Φαίδωνος ανέφερε πως “ο Μιχάλης Ιγνατiου είναι δημοσιογράφος στην Νέα Υόρκη, με στενές επαγγελματικές σχέσεις με την οικογένεια Μπόμπολα, την οποiα μάλιστα εκπροσωπούσε έχοντας στο όνομα του το μερiδιο των μετοχών της οικογένειας στο Mega Κύπρου. Ενοχλημένος προφανώς από την στάση μου για τα σκάνδαλα στα οποiα εμπλέκονται εταιρίες και στελέχη του ομiλου Μπόμπολα μου επιτίθεται σε άρθρο του και έμμεσα προσπαθεί να με αδειάσει. Η προσπάθεια θα πέσει στο κενό”.

Ερώτημα: Κάτι τέτοιο (αν έχει δηλαδή μετοχές του Μέγκα) δεν μπορεί να διαφανεί από τον Έφορο Εταιριών;

Απάντηση: Η προσπάθεια (σίγουρα όχι του κ. Ιγνατίου, αλλά του κ. Φαίδωνος) “πέφτει στο κενό” μιας και ναι, κάτι τέτοιο μπορεί να διαφανεί με ευκολία στον Έφορο Εταιριών!

Τι “λάθος” έπραξε στο άρθρο του στην εφημερίδα “ο Φιλελεύθερος” και στην ιστοσελίδα του, ο κ. Ιγνατίου; Απλά, και ορθά διαφώνησε με τον τρόπο που ο δήμαρχος Πάφου δημοσιοποίησε πρόσφατες καταγγελίες του εναντίον κάποιων πολιτικών, σημειώνοντας πως:

  •  “Κατά τη γνώμη μου, ο κ. Φαίδωνος επέλεξε έναν “ανορθόδοξο” τρόπο για να καταγγείλει τα σκάνδαλα, ιδιαίτερα εάν δεν είναι κανείς απόλυτα βέβαιος για τις πληροφορίες που δημοσιοποιεί και πίσω από τις οποίες φαντάζομαι βρίσκονται κάποιοι σοβαροί πληροφοριοδότες. Εννοώ ότι δεν πρόκειται για “κουβέντες του καφενέ”.  Επιλέγοντας, λοιπόν, πρώτα τη δημοσιότητα και μετά τον εισαγγελέα, χάνει το δίκιο του ο κ. Δήμαρχος”.

Επανέρχομαι στον κώδικα ηθικής: “Θα αιτιολογώ με ακρίβεια και πληρότητα κάθε κριτική”! Αυτό έγραψε-ζήτησε ο κ. Ιγνατίου.

Παράλληλα, είναι σημαντικό να σημειωθεί πως πέραν των όσων αναφέρονται στην εφημερίδα “ο πολίτης”, στο άρθρο του, ο κ. Ιγνατίου αναφέρει (επίσης) τα εξής:

  • “Ο Δήμαρχος Πάφου κατηγόρησε συγκεκριμένους αρχηγούς και πολιτικούς κυπριακών κομμάτων ότι χρηματίστηκαν και είναι διεφθαρμένοι… βαρύτατες καταγγελίες, που αν αληθεύουν-και δεν νομίζω ότι ο άνθρωπος ψεύδεται-πρέπει να οδηγήσουν αρκετούς πολιτικούς στη φυλακή” σημειώνοντας παράλληλα “την έκταση που δόθηκε στα κοινωνικά δίκτυα και τον ΓΓ του ΑΚΕΛ που αναγκάστηκε, υπό την πίεση του όχλου να διαψεύσει δημόσια ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με τα καταγγελθέντα, με τον κ. Σιζόπουλο να πράττει το ίδιο”.

Τι πιο λογικό; Πόσο άδικο είναι μια κατηγορία να αγγίζει όλους, (πιθανούς) ενόχους αλλά και αθώους πολιτικούς αρχηγούς και πολιτικούς (οι οποίοι θα πρέπει να δικαιολογήσουν ακόμη και στα ίδια τα παιδιά τους την αθωότητα τους); “Καταδικάζουμε” 8 πολιτικούς αρχηγούς ενώ η “υποψία” είναι για 2; Ναι στην διαφάνεια αλλά “με ακρίβεια και σεβασμό”, ακόμη και σε όσους με αποδείξεις έχουν παραβεί το νόμο. Πόσο μάλλον σε όσους δεν έχουν παραβεί το νόμο. Και ειδικά για τόσο σοβαρά και ευαίσθητα θέματα που αγγίζουν την ηθική και το κοινό συμφέρον.

Κλείνοντας, θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα για χάριν παραδείγματος, με την ευχή να γίνει κατανοητή η “λεπτότατη” γραμμή που χωρίζει την “ακρίβεια” από την “υποψία” και την “απολυτοποίηση”. Αν κάποιος έλεγε ότι “Δήμαρχος παραλιακής πόλης χρηματίστηκε”, ο κ. Φαίδωνος θα το δεχόταν; Ή θα ζητούσε ότι ζήτησε και ο κ. Μιχάλης Ιγνατίου; Δηλαδή, με απλά λόγια:

“Nα αιτιολογήσει με ακρίβεια και πληρότητα κάθε κριτική του”;

  • Νίκος Αντωνιάδης
  • Σύμβουλος Πολιτικού Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας
  • (Πολιτική Ανταγωνιστικότητα και Απόδοση) Μέλος του Αμερικανικού Συνδέσμου Πολιτικών Συμβούλων (AAPC)
  • Προτεινόμενος για τα Βραβεία Μάρκετινγκ 2016 (ΑΜΑ)
  • https://www.linkedin.com/in/nicolaosantoniades/

ΕΔΩ: Η EPISTOLH-DIKHGOROY-IGNATIOU

 

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: