Το μπάχαλο της διαχείρισης των εργαζόμενων στην καθαριότητα: Οι μεγάλες προκλήσεις της Ελλάδας
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Υπερπροσοντούχοι οι έλληνες αλλά δουλειά δεν βρίσκουν: Η χώρα κατέχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό απασχόλησης στην ΕΕ- Στοιχεία Eurostat
Το πρόβλημα του τουρκικού αναθεωρητισμού και οι υπαρξιακά αναγκαίες στρατηγικές επιλογές της Ελλάδας: Η τουρκική ρητορική προφανώς απάδει από τις έωλες υποσχέσεις της…
Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης
Οι Δήμοι ζητούσαν την μόνιμη πρόσληψη 2500 ανθρώπων στο χώρο της καθαριότητας (αρμοδιότητας των ΟΤΑ). Ακούστηκε από τους συνδικαλιστές ότι 10 000 άνθρωποι της καθαριότητας που σήμερα απασχολούνται με συμβάσεις θα χάσουν τη δουλειά τους. H λύση που κάποια στιγμή πρότεινε η κυβέρνηση στο θέμα των σκουπιδιών ήταν να γίνουν νέες ολιγόμηνες συμβάσεις για 6.100 άτομα.
Μπάχαλο κυριολεκτικά. 2500 ή 10000 ή 6100 άνθρωποι οι απαραίτητοι για την καθαριότητα; Τη λύση λέει το ρεπορτάζ θα δώσει αύριο ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. Συγχαρητήρια και στον κ. Πρωθυπουργό και στον καθ ύλην αρμόδιο υπουργό, αλλά και στην λοιπή κυβέρνηση!!! Αλοίμονό μας αν όλη σχεδόν η κυβέρνηση ασχολείται με το μέγα αυτό θέμα. Θα αποφασίσουν επιτέλους κάποιοι (σχεδόν η πλειοψηφία) στην κυβέρνηση να πράξουν το αυτονόητο; Θα τους δούμε να αποφασίζουν και κυρίως να παράγουν έργο;
Αν η κυβέρνηση παρουσιάζει αυτήν την εικόνα τι να περιμένουμε για τις μεγάλες προκλήσεις, που οφείλει αποτελεσματικά να αντιμετωπίσει η χώρα, όπως;
ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Το Κυπριακό είναι πρωτίστως θέμα εισβολής και κατοχής τμήματος της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Αν δεν αποχωρήσει ο εισβολέας, αν δεν φύγουν τα στρατεύματα κατοχής, αν δεν πάψουν να υπάρχουν εγγυήτριες δυνάμεις δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμη και σε βάθος χρόνου λύση.
Ποιά στάση, ποιές κινήσεις να αναμένουμε στο θέμα του Κυπριακού; Θα συρθούμε πίσω από τις μανούβρες Άιντα και λοιπών δυνάμεων; Έχουν αντιληφθεί ότι η Ελλάδα δεν συμπαρίσταται στην Κύπρο στο βαθμό που απειλείται η Εθνική της Ανεξαρτησία, αλλά εμπλέκεται άμεσα ; Έχουμε αντιληφθεί ότι:
• Οι γεωπολιτικές-οικονομικές-πολιτικές εξελίξεις μέσα στο 2017 σχετίζονται άμεσα με το χώρο της Μεσογείου και ιδίως της Νοτιανατολικής Μεσογείου;
• Ο νέος ανταγωνισμός μεταξύ των ΗΠΑ (του Τραμπ) και της Κίνας θα εκδηλωθεί στη «διαδρομή» του νέου δρόμου του μεταξιού, του θαλάσσιου one belt one road , που διέρχεται και από Κύπρο και από Ελλάδα;
• Η αναμενόμενη άνοδος των τιμών πετρελαίου και οι νέες τεχνολογίες παραγωγής θα δώσει τη δυνατότητα στους παγκόσμιους ενεργειακούς κολοσούς να επισπεύσουν και πληθύνουν τις έρευνες για περισσότερους ενεργειακούς πόρους σε Κύπρο και Ελλάδα;
• Η παραπαίουσα οικονομία της Τουρκίας θα επιταχύνει την πτώση του Ερντογάν προκαλώντας μεγαλύτερη αστάθεια στην Τουρκία, γεγονός που αποθαρύνει τους ενεργειακούς παίκτες από το να την επιλέξουν ως χώρα διέλευσης αγωγών;
• Υπάρχουν οικονομικά συμφέροντα που προσδοκούν τεράστια οικονομικά οφέλη από την επανένωση του νησιού σε μια αλά Τούρκα εκδοχή (είναι τα ίδια, αλλά και παρόμοια συμφέροντα, που κερδοσκόπισαν από την επανένωση των δύο γερμανιών σε βάρος των Ανατολικογερμανών, εξ ου και το όψιμο ενδιαφέρον Σόϊμπλε-Μέρκελ);
• Η Τουρκία δεν πρόκειται να ενταχθεί άμεσα στην Ε.Ε., αλλά κάποιες «Ευρωπαϊκές» δυνάμεις, αλλά και η τουρκική ελίτ, θα ήθελαν μέσω αλά τούρκα ενιαίας Κύπρου να προωθούν τα γεωοικονομικά τους συμφέροντα;
• Κάποιοι Νατοικοί «σχεδιασμοί» καλοβλέπουν την ένταξη της αλά τούρκα ενιαίας Κύπρου στο ΝΑΤΟ, μπλοκάροντας εμμέσως την σταδιακή επάνοδο στη Μεσόγειο της Ρωσίας;
• Και λόγω της εισβολής κατοχής τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, εμείς εδώ στην Ελλάδα ματώνουμε οικονομικά με την αγορά των αναγκαίων οπλικών συστημάτων. Επισημαίνεται ότι για εξοπλιστικές δαπάνες η Ελλάδα στο διάστημα 1974-2010 πλήρωσε 250δις $ εκ των οποίων πλέον του 48% το καρπώθηκαν οι ΗΠΑ και οι εταιρείες τους.Αν μάλιστα η Ελλάδα ακολουθούσε ρυθμούς εξοπλισμών των Ευρωπαικών χωρών που είναι και μέλη του ΝΑΤΟ θα έπρεπε να είχε δαπανήσει αντί των 250 δις $ μόνον 108,3 δις $.
Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΟΖ
Θα προχωρήσει η Ελληνική κυβέρνηση μετά και τη δήλωση Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη στην άμεση μονομερή ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ; Ο καθηγητής κ Καρυώτης έχει πολλάκις επαρκώς επιχειρηματολογήσει για το ζήτημα , με ταυτόχρονη πρόσκληση:
Στις χώρες μέλη της Ε.Ε. να αξιοποιήσουν οικονομικά-επενδυτικά-παραγωγικά και μέσω κονδυλίων της ( ακόμα και του πακέτου Γιουνκέρ) και στο πλαίσιο της θεσπισμένης «γαλάζιας ανάπτυξης» (COM/13.9.12) τον νέο Ευρωπαϊκό θαλάσσιο χώρο της Ε.Ε. και της Ελλάδας (πενταπλάσιος της χερσαίας Ελλάδας),
στις πετρελαϊκές εταιρείες Αμερικάνικων-Ρώσικων-Γαλλικών-Ιταλικών-Αγγλικών συμφερόντων να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τους υδρογονάνθρακες που πιθανόν υπάρχουν στη θαλάσσια αυτή έκταση,
στις κινεζικές τράπεζες να συμμετάσχουν στις επενδυτικές ευκαιρίες που ανοίγονται στους τομείς της ενέργειας-των υδατοκαλλιεργειών και της αλιείας-των θαλάσσιων ορυκτών πόρων-της βιοτεχνολογίας (ήδη η China Development Bank (CDB) έχει υπογράψει συμφωνία συνεργασίας με την Τράπεζα της Ελλάδος μεταξύ των άλλων και για την χρηματοδότηση έργων υποδομών).
Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ
Θα τολμήσει η Ελληνική κυβέρνηση τώρα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, να απαιτήσει τα οφειλόμενα της Γερμανίας στην χώρα μας; Δηλαδή να απαιτήσουμε την άμεση καταβολή των Γερμανικών αποζημιώσεων και την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου; Θα τολμήσει την εγγραφή εδώ και τώρα αυτών των απαιτήσεων μας στον Ελληνικό Κρατικό Προϋπολογισμό του 2017 μετά από σχετική του αναμόρφωση και απόφαση της ελληνικής Βουλής;
Ιδιαίτερα μετά την τοποθέτηση του Ντράγκι (σε συμφωνία με Σόϊμπλε) περί μη άμεσης συμμετοχής της Ελλάδας : «Το Διοικητικό Συμβούλιο θα αποφασίσει ανεξάρτητα πότε και πώς θα προχωρήσει σε αγορά των ελληνικών τίτλων υπό το πρόγραμμα (PSPP) βασιζόμενη τόσο στην έκθεση βιωσιμότητας (όταν ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατό) όσο και σε άλλες παραμέτρους διαχείρισης κινδύνων» (http://newpost.gr/oikonomia/615095/epifylakseis-ths-ekt-gia-th-biwsimothta-toy-dhmosioy-xreoys)
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Μετά τα απανωτά «χτυπήματα» από ΔΝΤ, Ντράγκι, Σόϊμπλε θα σκληρήνει πολιτικά τη στάση της η κυβέρνηση; Θα ζητήσει την άμεση ενεργοποίηση των προβλεπόμενων από την παρ.9 του άρθρου 7 του Κανονισμού 472/2013 (http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2013:140:0001:0010:EL:PDF). Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στον Κανονισμό: «Τα κράτη μέλη που υπόκεινται σε πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής (άρα και η Ελλάδα) διεξάγουν πλήρη έλεγχο των δημόσιων οικονομικών τους προκειμένου να εκτιμήσουν, μεταξύ άλλων, τους λόγους που οδήγησαν σε υπερβολικά υψηλά επίπεδα χρέους και να εντοπίσουν οποιαδήποτε πιθανή παρατυπία». Και τότε να δούμε πόσα πρέπει να επιστρέψουν οι Γερμανικές Τράπεζες-το ΔΝΤ και οι λοιποί στην Ελλάδα, ως αποζημιώσεις και ποιό θα είναι το πραγματικό χρέος της Ελλάδας.
Τι θα συμβεί, όμως, αν κάποιοι στην Ελλάδα αποφασίσουν τώρα, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, να ενημερώσουν τη γερμανική κοινή γνώμη με τα στοιχεία του χρέους, όχι μόνον του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου και κυρίως του γερμανικού. Θα μάθουν λοιπόν, ότι:
• Σύμφωνα με έκθεση McKinsey Global Institute, κατά την περίοδο 2007-2014 το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 57 τρισ. δολάρια, αγγίζοντας στις 31/12/2014 το ιλιγγιώδες ύψος των 200 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
• Στην τελευταία έκθεση του το Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών αναφέρει ότι, το συνολικό χρέος από το 3ο τρίμηνο του 2016 αυξήθηκε και πάλι κατά 11 τρισεκατομμύρια δολάρια στην πρώτη 9 μήνες του έτους, χτυπώντας ένα νέο υψηλό όλων των εποχών ύψους 217 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Ως αποτέλεσμα, στα τέλη του 2016, τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους είναι σήμερα περίπου 325% του παγκόσμιου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος.
• Με στοιχεία του 2016 το συνολικό χρέος της Ολλανδίας (του Ντάυσεμπλουμ) φτάνει το 525% του ΑΕΠ της, του Ηνωμένου Βασιλείου το 314% της Ιρλανδίας το 780%, της Γερμανίας το 148%, της Γαλλίας το 210%, της Ελβετίας το 265%, του Βελγίου το 254%, του Λουξεμβούργου (του Γιουνκέρ) το εξωφρενικό 6731%, της Ελλάδας το 246% του ΑΕΠ.
• Με στοιχεία του 2016 στην κατάσταση των κρατών με εξωτερικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) στην 4η θέση φιγουράρει η Γερμανία και η Ελλάδα στην 23 η θέση:
Προσωπικά δεν πιστεύω στον από μηχανής Θεό. Φοβάμαι όμως ότι ίσως χρειαστούμε για να αντιμετωπιστούν κάποιες από αυτές τις προκλήσεις τη βοήθεια του Θεού των Ελλήνων. Βεβαίως προσωποποίηση αυτού είναι η ίδια η Ελληνική κοινωνία, που κάποια στιγμή θα πρέπει να κινητοποιηθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες. Αρκετά με τους ερασιτεχνισμούς, αρκετά με τους υπηρετήσαντες τις ντόπιες και ξένες οικονομικές ελίτ.
Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι Πολιτικός Αναλυτής ([email protected], @skouterisd1)