Οι αποτυχημένες προσπάθειες του Προέδρου της Κύπρου: Όταν η πραγματικότητα διαψεύδει…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Έτοιμος για την επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, που …έδειξε τον Τατάρ: Όποιος δεν θέλει να συζητήσει αισθάνεται αδυναμία…
Η στιγμή είναι κατάλληλη για να επανεκκινήσουν οι συζητήσεις για την επίλυση του Κυπριακού, λέει ο Γεραπετρίτης: Μείζον ζήτημα για την Ελλάδα το πρόβλημα της Κύπρου…
Του Ηλία Στεφανάκου*
Τέσσερις μήνες μετά τη Διάσκεψη στη Γενεύη για την Κύπρο και πέντε εβδομάδες μετά το τουρκικό δημοψήφισμα, διάχυτη είναι η εντύπωση ότι οι συνομιλίες για την επίλυση του Κυπριακού έχουν καταρρεύσει.
Η πολιτική ζωή στο νησί εισέρχεται πλέον στην προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Φεβρουαρίου και ο Νίκος Αναστασιάδης επιχείρησε σε μια διακαναλική συνέντευξη Τύπου να εξηγήσει το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η προσπάθειά του να φτάσει στις εκλογές με ένα σχέδιο λύσης στα χέρια.
Αν και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ρητώς επανέλαβε ότι δεν θα μπει σε ένα παιχνίδι επίρριψης ευθυνών, τους τελευταίους μήνες – ήδη από τον Νοέμβριο – με δηλώσεις ή με διαρροές έδειχνε ότι το παιχνίδι αυτό είναι από τα αγαπημένα του. Από την Αθήνα μέχρι τη Λευκωσία πολλοί ήταν εκείνοι που στοχοποίησε με ασυνήθιστη επιμονή.
Πολλές φορές έδειχνε να παραβλέπει εντελώς ότι απέναντί του είχε έναν Ερντογάν σε κατάσταση πολιτικής χρεωκοπίας. Έναν Ερντογάν που βρίσκεται στην χειρότερη εποχή του, ιδίως μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του Ιουλίου, ο οποίος, παράλληλα, εμφανίζεται σε τέτοιο βαθμό απονομιμοποιημένος που διεθνείς αναλυτές κάνουν λόγο ακόμα και για αλλαγή του ειδικού βάρους που φέρει η Τουρκία στην περιοχή, το οποίο διατηρούσε από τον Ψυχρό Πόλεμο.
Ο κύκλος διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό που είχαν ως αποκορύφωμα την Διάσκεψη της Γενεύης απέδειξε περίτρανα ότι η καρδιά των συνομιλιών για το Κυπριακό δεν είναι ούτε η εκ περιτροπής Προεδρία, ούτε οι τέσσερις ελευθερίες, ούτε η Μόρφου, ούτε η Καρπασία. Όλα αυτά αποτελούν πολύ σημαντικά θέματα προς διαπραγμάτευση, αλλά το κύριο είναι οι εγγυήσεις και η παραμονή του κατοχικού στρατού.
Ο κ. Αναστασιάδης σε όλο αυτό το διάστημα συμπεριφέρθηκε σαν να μην γνώριζε το βασικό τούτου θέμα κι ας το είχαν διαπιστώσει οι Βρυξέλλες κι ας επέμενε η Αθήνα κι ας το υπενθύμιζε σε κάθε ευκαιρία η Άγκυρα.
Όλο το 2016 διαπραγματευόταν στην κατεύθυνση ότι θα προχωρούσε τα θέματα εσωτερικής πτυχής και αφού βρισκόταν κοντά σε συμφωνία θα ήταν σε θέση να πιέσει την Άγκυρα (…ή και την Αθήνα;) να προσπεράσει τα ζητήματα των εγγυητριών δυνάμεων. Απέτυχε.
Όταν το συνειδητοποίησε στην ελβετική πρωτεύουσα επιχείρησε να αλλάξει τη διαδικασία: πρώτα οι εγγυήσεις, μετά το εδαφικό και τα υπόλοιπα.
Στη νέα διαδικασία επέμεινε μέχρι προχθές. Και πάλι η πραγματικότητα τον διέψευσε.
Συμπεράσματα από όλα αυτή την ιστορία των τελευταίων μηνών δεν είναι εύκολο να εξαχθούν. Μπορεί να ήταν άλλος ένας κύκλος διαπραγματεύσεων που έφτασε σε αδιέξοδο, χωρίς συνέπειες για το μέλλον. Δεν γνωρίζουμε, όμως, επακριβώς τι έδωσε και τι πήρε, έστω στα χαρτιά. Και έτσι δεν γνωρίζουμε αν σε μια άλλη φάση, ένας άλλος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα έχει να διαχειριστεί κάποιο προηγούμενο που δημιουργήθηκε σε αυτές τις αποτυχημένες συνομιλίες.
- Ο Ηλίας Στεφανάκος είναι αρθρογράφος της ιστοσελίδας μας