Να γιατί οι πολίτες είναι καχύποπτοι: Η “μυστική διπλωματία” και τα ανάρμοστα δείπνα




Του Κώστα Βενιζέλου

Τα δείπνα στο Κυπριακό βγαίνουν συνήθως… ξινά. Αυτό συνέβαινε από την περίοδο που η διπλωματία των κοινωνικών συνάξεων, των συζητήσεων γύρω από ένα τραπέζι με φαγητό και ποτό, εντάχθηκε στα εργαλεία της διπλωματίας για το Κυπριακό.

Όμως αυτά είναι σημειολογία και πολλές φορές προσφέρονται ως άλλοθι για να ερμηνευθούν αποφάσεις ή και πολιτικές ενέργειες. Τις προάλλες, ο αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος, Αβέρωφ Νεοφύτου, ήταν συνδαιτυμόνας σε δείπνο που οργανώθηκε από τις εργοδοτικές οργανώσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και των κατεχομένων, στην οποία παρακάθισε και ο κατοχικός ηγέτης, Μουσταφά Ακιντζί.

Το γεγονός έγινε γνωστό με διαρροή προς τον Τύπο ( εφημερίδα Σημερινή) προφανώς από την Πινδάρου ( όχι σίγουρα από τον κ. Αβέρωφ Νεοφύτου). Από την πρώτη ώρα της δημοσιοποίησης ξεκίνησε το ίδιο τροπάρι ένθεν και κακείθεν των δυο μπλοκ που διαμορφώνονται στο πολιτικό-κομματικό σκηνικό ως τις προσεγγίσεις στο Κυπριακό.. Οι αντιπαραθέσεις, που είναι μονίμως στη δημόσια σφαίρα, δεν ανέδειξαν κάτι το καινούργιο πλην όλων όσων καταγράφονται καθημερινά. Σημειώνεται πως μόνο το ΑΚΕΛ στήριξε πλήρως την ενέργεια του Προέδρου του ΔΗΣΥ ενώ η κυβέρνηση φάνηκε να μην ήθελε να ασχοληθεί με το θέμα που προέκυψε. Στα κατεχόμενα δεν ασχολήθηκαν σχεδόν καθόλου. Τυχαία άραγε;

Τα επιχειρήματα που ανέπτυξε ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ, ότι το γνώριζε «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας» ή πως «πρέπει να συνομιλούμε για να επιλύονται ζητήματα» και ότι εξήγησε στον κ. Ακιντζί τη θέση του κόμματος για το θέμα του ενωτικού δημοψηφίσματος, είχαν ένα χαρακτηριστικό στοιχείο: Ήταν απολογητικά, δικαιολογούσαν μια κίνηση, από θέση άμυνας. Κι αυτό έγινε και για πολιτικούς λόγους αλλά και πρωτίστως επειδή το κράτησαν μυστικό το γεγονός όλοι οι συμμετέχοντες στο δείπνο . Και δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται με διαφορετική σύνθεση. Από τη στιγμή που θεωρεί πως σωστά ενήργησε, γιατί δεν το ανακοίνωσε; Επειδή αυτό ζήτησαν οι οργανωτές; Μήπως επειδή φοβόταν αυτό που έπαθε, δηλαδή να προκληθούν αντιδράσεις; Ή γιατί η βάση του κόμματος και αυτή τη φορά έχει άλλες προσεγγίσεις και δεν ήθελε εσωκομματικές αναταράξεις;

Δεν αμφιβάλει κανείς πως θα πρέπει να υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας για να ξεπερνιούνται προβλήματα. Ωστόσο, ο κ. Ακιντζί αρνήθηκε να συναντηθεί, έστω και κοινωνικά σε δείπνο με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη όταν το πρότεινε την περασμένη εβδομάδα ο Έσπεν Μπαρθ Άιντα. Γιατί απέρριψε την ιδέα του απεσταλμένου του ΟΗΕ ο κατοχικός ηγέτης και αποδέχθηκε αυτήν των Επιμελητηρίων;   Θα έχει ενδιαφέρον η απάντηση στο ερώτημα αυτό.

Όσοι διαχειρίζονται το Κυπριακό ή έχουν σχέση με τη διαχείριση κάνουν διαχρονικά ένα σοβαρό λάθος. Αγνοούν το σημαντικό, το μείζον: Οτιδήποτε προκύψει από μια διαπραγμάτευση θα πρέπει ν α εγκριθεί από τους πολίτες, οι οποίοι πρέπει να είναι ενημερωμένοι για τα όσα διαδραματίζονται. Δεν θα ενημερωθούν τελευταίοι όταν θα φθάσει ουρανοκατέβατο ένα σχέδιο λύσης. Όταν ένα γεγονός κρατείται μυστικό από αυτούς ενώ το γνωρίζουν αρκετοί τρίτοι τότε νομιμοποιούνται οι πολίτες να το αντιμετωπίζουν με καχυποψία.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: