“Μία θρησκεία χωρίς απίστους”: Το βιβλίο των Νίκου Μπογιόπουλου, Δημήτρη Μηλάκα…




H µπάλα είναι θρησκεία! Αλλά όταν ξεχάστηκε ότι θεός της δεν είναι ο πρόεδρος της ΠΑΕ, «χάσαµε την µπάλα». Την κλότσησαν οι αεριτζήδες και οι «παράγοντες» που λυµαίνονται τον χώρο του ποδοσφαίρου.

Την ξεφούσκωσαν οι µεγιστάνες και το ιερατείο της UEFA και της FIFA, που ρουφάνε την ψυχή της, «στήνοντας» το παιχνίδι στα µέτρα τής διαφηµιστικής αρένας και της χρηµατιστηριακής φούσκας.

Οι σελίδες αυτού του βιβλίου είναι µια ανατοµία της µπάλας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσµο. Της µπάλας που χάθηκε. Μα κάπου εκεί, λεηλατηµένη από τους άθλιους διακορευτές της, οι αιώνια ερωτευµένοι µε τη µαγεία του ποδοσφαίρου ξέρουν ότι υπάρχει αγνή, ολοζώντανη, στρογγυλή, απρόβλεπτη, όσο η εικόνα της Εθνικής Ελλάδας καταργεί κάθε νόµο των πιθανοτήτων και στέφεται βασίλισσα στα γήπεδα της Πορτογαλίας.

Αυτή είναι η δύναµη του ποδοσφαίρου. Άλλωστε, στο ποδόσφαιρο «όλα είναι δυνατά»! Ακόµα και τούτο: να απαλλαγεί η µπάλα από τα «χρεόγραφα» που τη φορτώνουν οι κανόνες της αγοράς και να ξαναγίνει ΠΑΙΧΝΙΔΙ.

Προλογίζουν: Γιώργος Ρούσης – Πάνος Γεραµάνης

Το εξώφυλλο του βιβλίου Ποδόσφαιρο, μία θρησκεία χωρίς απίστους...
Το εξώφυλλο του βιβλίου Ποδόσφαιρο, μία θρησκεία χωρίς απίστους…

ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ

Όταν κάποτε γίνει ο απολογισμός των τόσων και τόσων χιλιάδων σελίδων που γεμίσαμε στα χρόνια του γραψίματος, θα είμαστε περήφανοι για αυτό το βιβλίο.

Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το βιβλίο!

Όχι μόνο γιατί το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μιλάει ένα παιδί για ό,τι αγαπάει και για ό,τι του έχουν κλέψει και λερώσει.

Αλλά γιατί το πιο δύσκολο πράγμα είναι να μιλάει για ό,τι αγαπά, σε εκείνους που ή δεν καταλαβαίνουν ή ακόμα και μισούν το παιχνίδι του.
Γι’ αυτούς γράφτηκε το βιβλίο. Για αυτούς που δεν τους αρέσει η μπάλα ή και την μισούν ακόμα, αλλά λατρεύουν τα παιδιά και τους αρέσει να τα βλέπουν ευτυχισμένα.

Όποιος θέλει να δει τι σημαίνει ευτυχία ας πάρει μια μπάλα. Και ας την πετάξει σε οποιοδήποτε παιδί, σε όποιο σημείο του πλανήτη. Και μετά ας κοιτάξει τα μάτια του παιδιού. Τότε θα καταλάβει τι σημαίνει ευτυχία!

Κι εδώ είναι το θέμα: Να πάρουμε τη μπάλα από τα χέρια αυτών που την μαγαρίζουν. Από την κάθε λογής “μαφία” την καπηλεύεται. Και να την δώσουμε σε αυτούς που τους ανήκει. Σε αυτούς που την αξίζουν.

Δύσκολο; Δύσκολο! Αλλά αυτό είναι το ζητούμενο στο ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το ζητούμενο, τελικά, στην ίδια τη ζωή.

Το βιβλίο μας για το ποδόσφαιρο δεν έχει σκορ, αγώνες, ντρίμπλες και ενδεκάδες. Έχει, όμως, “κόκκινες κάρτες”. Και σαφή τοποθέτηση για το πιο σύστημα παιχνιδιού μας χρειάζεται. Παντού. Μέσα στο γήπεδο. Και έξω.

Γιατί το ποδόσφαιρο, ως παιχνίδι και ως κοινωνικό φαινόμενο, είναι μια αναπαράσταση της ζωής. Αυτό ακριβώς είναι που κάνει το ποδόσφαιρο να είναι το σημαντικότερο από όλα τα υπόλοιπα ασήμαντα πράγματα σε αυτό τον κόσμο.

Είμαστε περήφανοι γι’ αυτό το βιβλίο! Γιατί παίρνοντας “πάσες” από τον Ρίτσο και τον Χατζιδάκι (ναι,ναι!), από τον Αναγνωστάκη και τον Παζολίνι (ναι, ναι!), από τον Τσε Γκεβάρα και τον Καμύ (ναι, ναι!),από τον Γκαλεάνο μέχρι τον Ενγκελς (ναι, ναι, ναι!) δεν έχουμε καμία αμφιβολία: “Το παιχνίδι δεν τέλειωσε ακόμα – Το παιχνίδι γυρίζει”!

Είμαστε ευγνώμονες στα παιδιά από το ΚΨΜ που, δέκα χρόνια μετά την πρώτη του παρουσίαση, επανεκδίδουν το βιβλίο φέρνοντας το ξανά στα βιβλιοπωλεία.

Νίκος Μπογιόπουλος
Δημήτρης Μηλάκας

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: