Η ρητορική Ερντογάν για τη Λοζάνη στρέφεται εναντίον Αμερικανών και τουρκικής αντιπολίτευσης
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η κρίση νομιμότητας του νεοσουλτάνου και οι συνέπειές της: Οι Αμερικανοί …”σφάζουν” τον Ερντογάν με το βαμβάκι, δεν είναι πια επιλογή του η ένταση με την Ελλάδα…
Ο επεκτατισμός δεν αποτελεί περιστασιακό πολιτικό δόγμα, αλλά μια διαχρονική στρατηγική της Τουρκίας: Η «Γαλάζια Πατρίδα» στα σχολεία της κατοχικής δύναμης, ενώ εμείς…
Του Ανδρέα Ρομπόπουλου*
Τον τελευταίο καιρό η ρητορική του Προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την συνθήκη της Λοζάνης έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Στο εσωτερικό της Τουρκίας η ρητορική Ερντογάν ερμηνεύεται ώς επίθεση στους Κεμαλιστές -οι οποίοι δεν κατάφεραν να προσαρτήσουν την Μουσούλη και το Κιρκούκ στο πλαίσιο της συνθήκης και παρόλα αυτά την «θεώρησαν», όπως λέει, επιτυχία.
Τούρκοι αναλυτές εκτιμούν επίσης ότι η ρητορική Ερντογάν στρέφεται και κατά των Αμερικανών που εξακολουθούν συνεργάζονται με τους κούρδους της Συρίας, κάτι που ενοχλεί αφάνταστα την Άγκυρα κι εξάλλου το λέει φανερά σε κάθε τόνο.
Η ρητορική όμως αυτή, όταν μάλιστα γίνονται αναφορές και στα νησιά του Αιγαίου έχει πολύ διαφορετικό αντίκτυπο στην Αθήνα.
Η τελευταία δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου ήρθε κι έδεσε όμως πάνω σ΄ αυτή τη ρητορική, η οποία κατά τους αναλυτές στην Τουρκία δεν αφορά καθόλου τις σχέσεις με την Ελλάδα όσο και να μην μπορεί κανείς να το πιστέψει, ακροαζόμενος τα πράγματα από την άλλη πλευρά του Αιγαίου.
Ο έγκριτος αρθρογράφος Ενγκίν Αρντίτς, που εδώ και καιρό αρθρογραφεί στην παραδοσιακά φιλοκυβερνητική εφημερίδα Σαμπάχ τονίζει πως δεν υπάρχει κανένα θέμα με τα ελληνικά νησιά. Επιτίθεται, μάλιστα, με δριμύτητα στον ηγέτη του αντιπολιτευόμενου Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού κόμματος Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου για τις δηλώσεις του περί δήθεν « επιστροφής 18 νησιών από την Ελλάδα στην Τουρκία».
Γράφει ο Εντγκίν Αρντίτς:
«Έχουμε το «θέμα των νησιών» που απρόσμενα έριξαν στο προσκήνιο. Κάποια νησιά μας στο Αιγαίο καταλήφθηκαν, λένε, από την Ελλάδα. Όχι δεν πρόκειται για την χαζό βραχονησίδα που λέγεται Καρντάκ-τα ‘Ιμια-. (Εκεί κάποιοι του Υπουργείου των Εξωτερικών «κορόιδεψαν» ξεκάθαρα την τότε πρωθυπουργό Τανσού Τσιλλέρ, « την κούρδισαν» την γυναίκα για να μπει σε μπελάδες και μάλιστα να οδηγηθεί σε πόλεμο…)
Αυτή τη φορά το θέμα το έφερε στο προσκήνιο πριν τις εκλογές ο Ντογού Περιντσέκ και το υποστήριξαν κάτι ξεπεσμένοι γεροκαραβανάδες.
Το θέμα το υποστήριξε και το κόμμα Εθνικιστικού Κινήματος(ΜΗΡ), λες και δεν υπήρχαν άλλα θέματα.
Αλλά υπήρχε αντίφαση για τον αριθμό των νησιών, δεν συμφωνούσαν. Το ΜΗΡ έκανε σκόντο και αρκούνταν σε «δεκαπέντε» νησιά, ενώ ο Ντογού Περιντσέκ τα έφτανε στα «216».
Τώρα όμως που ο Περιντσέκ έχει ανακωχή με την κυβέρνηση και ο Μπαχτσελί έχει αλλάξει πολιτική το θέμα ήταν ξεχασμένο κι αργόσβηνε «στη χόβολη».
Ξαφνικά ποιος το οικειοποιήθηκε στο τελείως άσχετο; Ποιος προσπαθεί να βγάλει λαβράκι από το πηγάδι; Ποιος πέφτει τόσο χαμηλά προσπαθώντας να κάνει πολιτική στηριζόμενος σε διαδόσεις που ακούει εδώ κι εκεί; Φυσικά ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Είπε ότι «Χάσαμε δεκαοκτώ νησιά κάτω απ΄ τη μύτη μας»… Ο κύριος Κεμάλ όρισε τον αριθμό των νησιών στα 18 και είπε: « Ρωτάω στον Μπιναλί Γιλντιρίμ, δεν θα πάρεις πίσω τα 18 νησιά; Είσαι εθνικιστής ή όχι;»
Με την ηπιότερη έκφραση αυτό λέγεται «πολιτική των παρακατιανών». Το πώς αποκαλείται με τον βαρύτατο χαρακτηρισμό, δεν το γράφω για να μην βρεθούμε στα δικαστήρια με τον κύριο Κεμάλ.
Μάλιστα δεν του έφτασε αυτό πρόσθεσε και την φράση «πουλάνε και την Κύπρο»…
Κρίμα Κεμάλ Μπέι…
Χωρίς προβλήματα είχαμε μόνο τα δυτικά μας σύνορα, κι αυτά αναστάτωσέ τα εσύ…
Ποτέ στην ιστορία δεν ήμασταν πιο κοντά και μάλιστα φίλοι με την Ελλάδα, κι αυτό χάλαστο εσύ.
Να αρπαχτούμε με τον γείτονα για κάτι ασήμαντο. Μετά θα πάρει σειρά η Βουλγαρία, θα βρείτε αποκούμπι και γι’ αυτήν.
Σαν να μην φτάνουν οι μπελάδες που έχουμε, βάλτε μας και σ’ άλλους.
Δεν βρήκες άλλη πληγή να ξύσεις; Και μάλιστα ανύπαρκτη πληγή. Την δημιουργείς εσύ και μετά την ξύνεις.
Αυτό δεν συνιστά υπηρεσία στην πατρίδα Κεμάλ Μπέι.
Το παρακάνεις.
«Αυτός ο άνθρωπος είναι επιζήμιος», σημειώνει στο άρθρο του ο Ενγκίν Αρντίτς.
Στην συνέχεια του άρθρου ο Ενγκίν Αρντίτς συνιστά στην αξιωματική αντιπολίτευση να αλλάξει αρχηγό. Πέραν όμως των νουθεσιών και των επιθέσεων του αρθρογράφου στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα που θα έλεγε κανείς είναι αναμενόμενες από μια εφημερίδα ταγμένη ξεκάθαρα στο πλευρό της κυβέρνησης και του Ταγγίπ Ερντογάν, είναι σημαντικό το ότι μεταφέρει το κλίμα και τις προθέσεις της σημερινής εξουσίας στην γειτονική πρωτεύουσα για τα ελληνοτουρκικά.
Είναι φανερή η ενόχληση της κυβέρνησης για τις επερωτήσεις και φραστικές επιθέσεις που δέχεται κατά καιρούς για το Αιγαίο.
Όντας εγκλωβισμένη στην εθνικιστική ρητορική που απαιτούν οι ευαίσθητοι έως και ακροβατικοί χειρισμοί στην δύσκολη τροπή που έχει πάρει το κουρδικό, τον βάλτο της Συρίας που κινδυνεύει να παγιδευτεί η χώρα, αλλά και το Ιράκ δεν υπάρχουν περιθώρια αποφυγής.
Πόσο μάλλον όταν η πολυπόθητη αναθεώρηση του Συντάγματος για ένα μοντέλο προεδρικού συστήματος περνά από την συνεργασία με το κόμμα του Μπαχτσελί.
Είναι φανερό πως επί της παρούσης το τελευταίο που θα επιθυμούσε η Άγκυρα είναι η επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα.
Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι έχει λυθεί κάτι από αυτά που απασχολούν εδώ και δεκαετίες τα επιτελεία των Υπουργείων Εξωτερικών των δύο χωρών.
*Ο Ανδρέας Ρομπόπουλος είναι δημοσιογράφος