Το Gobbledygook* εσωτερικός εχθρός του νέου “σχεδίου Ανάν”: ‘Ολα στο “πιάτο” του Ακιντζί




Του Άρη Πετάση

Φαίνεται πως ο πτωχός και επιπόλαιος λόγος ορισμένων πολιτικών έχει πάρει μορφή επιδημίας. Ιδιαίτερα μέσα στις τάξεις αυτών που επιθυμούν να καταστήσουν την Κύπρο “πρότυπο δημοκρατικού Ευρωπαϊκού κράτους» (όπως λένε οι ίδιοι) μέσω νέου σχεδίου Ανάν.  

Για παράδειγμα, παρακολούθησα στην τηλεόραση πολιτική συζήτηση (μια από τις αμέτρητες τελευταία με τα ίδια άτομα!) όπου με υφάκι κάποιος εξηγούσε πως η αριθμητική ισότητα αποτελεί συστατικό στοιχείο του αμερικάνικου συστήματος. «Η Αλάσκα με 400,000 (sic) κατοίκους έχει δύο αντιπροσώπους στο κογκρέσο όσο και η Καλιφόρνια με 10,000,000 (sic) κατοίκους». μας είπε.

Η παντελής άγνοια του για τον πληθυσμό των δύο πολιτειών ωχριούσε κοντά στην απόλυτη άγνοια του γύρω από την δομή του αμερικάνικου συντάγματος. Ως το δημοκρατικότερο ίσως σύνταγμα του κόσμου το αμερικάνικο σύνταγμα θεωρεί τα εθνοτικά κριτήρια ανάθεμα.

Ο συζητητής απλώς απομόνωσε ένα στοιχείο (συνήθης τακτική) που ποσώς δεν αλλάζει την δημοκρατικότητα του αμερικανικού συντάγματος και το ταίριασε στον νουν του για να στηρίξει το νέο σχέδιο Φράνκεστάιν-Ανάν. Δεν γνώριζε πως ο πατέρας του αμερικάνικου συντάγματος James Madison έχει καθιερωθεί στην ιστορία περίπου σαν ένας σύγχρονος Λυκούργος. O φιλοξενούμενος της εκπομπής στον οποίο αναφέρομαι δεν ήταν κάποιος περαστικός που μπήκε τυχαία στο στούντιο αλλά ήταν πρωτοκλασάτος βουλευτής μεγάλου κόμματος

Λίγες μέρες αργότερα σε άλλη συζήτηση στην τηλεόραση φιλοξενούμενος, ενδεδυμένος την σοβαροφάνεια, είπε ότι «το μεγαλύτερο επίτευγμα των συνομιλιών είναι η συμφωνία για σταθερό 4:1 στο πληθυσμιακό.»  Αγνοούσε πλήρως την Ιστορία περί πληθυσμών και το πως καμία δύναμη δεν κατάφερε ποτέ να διατηρήσει πληθυσμιακά ποσοστά, εκτός με τη χρήση βίας.

Η Τουρκία σφάγιασε τους Αρμενίους για να φθάσουν οι πληθυσμοί εκεί που τους ήθελε.  Ο φιλοξενούμενος ούτε γνώριζε τις τρείς νομοτέλειες της Ιστορίας:

α.) τους πολέμους,
β.) τις επιδημίες–αντιμετωπίζεις την μια και αμέσως σου έρχεται άλλη– και
γ.) τις μετακινήσεις πληθυσμών.

Πριν 70 χρόνια το Ισραήλ είχε πληθυσμό 500,000 και τώρα 8 εκ. (6 από τα 8 εκατομμύρια είναι Εβραίοι μετανάστες.)  Στις αρχές του 20ου αιώνα στην Τουρκία τα ποσοστά Χριστιανών Τούρκων ήταν 1:4. Τώρα 1:200 ως αποτέλεσμα σφαγιασμών, απειλών, αβεβαιότητας, κοκ. Το ποσοστό Χριστιανών στην Μέση Ανατολή από 25% πριν 70 χρόνια έπεσε σε μονοψήφιο. Το 1958 στον Λίβανο τα ποσοστά Χριστιανών Μουσουλμάνων ήταν 60:40. Τώρα 40:60. Εν μία νυχτί και απροειδοποίητα η Γερμανία απόκτησε φέτος ακόμα ένα εκατομμύριο πληθυσμού μουσουλμανικού θρησκεύματος.  Και σε αυτή την περίπτωση ο φιλοξενούμενος του τηλεοπτικού προγράμματος ήταν μεγαλόσχημος κομματικός.

Και ένα τελευταίο παράδειγμα με το ίδιοι σενάριο και την ίδια σοβαροφάνεια.  Έλεγε λοιπόν ο φιλοξενούμενος πως η Κύπρος έχει μια ιδιαίτερη συνταγματική υποχρέωση που πηγάζει από αποφάσεις του ΟΗΕ!  «Είμαστε υπόχρεοι να εμπλέκουμε και τις δύο κοινότητες στις πολιτικές αποφάσεις.» Οι Τ/Κ (σημειώστε έποικοι) θα πρέπει να έχουν λόγο σε κάθε απόφαση όλων των οργάνων.  Αγνοούσε  προφανώς πως και τα δημοκρατικά πολιτεύματα παρέχουν σε όλες τις κοινότητες αυτό το δικαίωμα ακόμα και εάν αυτές είναι εκατό σε αριθμό και όχι δύο. Παίρνουν αυτό το δικαίωμα μέσω της ιδιότητας τους σαν ισότιμοι πολίτες του κράτους και όχι επειδή είναι μέλη κάποιας περιούσιας εθνότητας.

Και σε αυτή την συζήτηση μιλούμε για υψηλόβαθμο κομματικό στέλεχος πλήρους απασχόλησης ως πολιτικός. Φαντάζομαι πως έπεισε τον εαυτό του ότι: ο Δήμαρχος του Λονδίνου βρίσκεται εκεί επειδή είναι πακιστανικής εθνότητας και ευεργετήθηκε από την σταθμισμένη ψήφο υπέρ της εθνότητας του και πως ο πρόεδρος της Αμερικής βρίσκεται στην θέση του γιατί ήλθε η σειρά Αφροαμερικάνου να προεδρεύσει.  Δεν γνωρίζω εάν είχαν ενοχληθεί τόσο και άλλοι θεατές ακούγοντας την στάθμη λόγου των «πεπειραμένων, εγνωσμένης αξία πολιτικών» που δεν είχαν καμιά δυνατότητα αντίληψης της σύνολης παγκόσμιας πραγματικότητας μέσα στην οποία υπάγονται όσα ξεκάρφωτα, έλεγαν.

Καμία δυνατότητα αντίληψης του όλου. Έβλεπαν όσα έβλεπαν οι πρωτοετείς φοιτητές παρά ο καταξιωμένος καθηγητής τους.

  • language that is meaningless or is made unintelligible by excessive use of abstruse technical terms; nonsense.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: