Ας μην χαίρονται οι ακροδεξιοί με τη νίκη του Τραμπ αν και ενδυναμώνει το μομέντουμ τους
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Η κρίση νομιμότητας του νεοσουλτάνου και οι συνέπειές της: Οι Αμερικανοί …”σφάζουν” τον Ερντογάν με το βαμβάκι, δεν είναι πια επιλογή του η ένταση με την Ελλάδα…
Ο Μπάιντεν μπροστά, ο Τραμπ ακολουθεί κατά πόδας: Οριακό προβάδισμα μιας μονάδας του σημερινού Προέδρου επί του προκατόχου του στους εγγεγραμμένους ψηφοφόρους των ΗΠΑ
Γράφει ο Κας Μούντε Aρθρο
στην εφημερίδα The Guardian
Η νίκη-έκπληξη του Ντόναλντ Τραμπ αποτελεί μάννα εξ ουρανού για την άκρα Δεξιά ανά την υφήλιο. Της εξασφαλίζει κάτι πολύ μεγαλύτερο από «έναν φίλο στον Λευκό Οίκο», αν και μένει βέβαια να φανεί εάν ο Τραμπ θα είναι ένας τέτοιος φίλος. Της εξασφαλίζει ένα αφήγημα ελπίδας και επιτυχίας.
Κανείς δεν περίμενε άλλωστε ότι ήταν πιθανό ο Τραμπ να κερδίσει το προεδρικό χρίσμα του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, πόσω μάλλον να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές. Εάν ο Τραμπ μπορεί να το καταφέρει, τότε γιατί να μην μπορέσει και η Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία; Οι δημοσκοπήσεις βέβαια λένε ότι η Λεπέν δεν έχει καμία πιθανότητα να επικρατήσει στον δεύτερο γύρο των γαλλικών προεδρικών εκλογών. Το ίδιο ωστόσο δεν έλεγαν και για τον Τραμπ ή για το Brexit;
Τα ακροδεξιά κόμματα θα συνεχίσουν να κερδίζουν ψήφους και έδρες, ειδικά σε εκείνες τις χώρες όπου έχουν ενισχυθεί σημαντικά εδώ και κάποιο διάστημα. Θα γίνουν περισσότερο αποδεκτά από το πολιτικό μέινστριμ, το οποίο άλλωστε έχει αρχίσει ήδη να στρέφεται σημαντικά προς τα δεξιά στον απόηχο της καλούμενης προσφυγικής κρίσης. Σημαίνει αυτό ότι είμαστε αντιμέτωποι σήμερα με μια «διεθνή των λαϊκιστών», όπως υποστηρίζουν ορισμένοι σχολιαστές, με έναν άξονα Πούτιν – Τραμπ, με δορυφόρους στις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες; Οχι. Οι ακροδεξιοί ηγέτες ήταν όντως μεταξύ των πρώτων που έσπευσαν να συγχαρούν τον Τραμπ. Επί της ουσίας ωστόσο, αυτοί γιόρταζαν περισσότερο για τη νίκη παρά για τον ίδιο τον νικητή.
Οι περισσότεροι ηγέτες της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς έχουν με τον Τραμπ την ίδια σχέση που έχουν και με τον Πούτιν, δηλαδή… καμία σχέση. Πρόκειται για έναν απρόσωπο εικονικό γάμο, που καθοδηγείται περισσότερο από κοινούς εχθρούς παρά από κοινούς στόχους. Η ερώτηση-κλειδί για τα ερχόμενα χρόνια θα είναι η εξής: πώς θα κυβερνήσει ο Τραμπ; Και πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις του με το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, σχέσεις εύθραυστες και ιδιαίτερης δυσπιστίας;
Με τη Χίλαρι ηττημένη και το κόμμα να έχει τον έλεγχο σε Βουλή, Γερουσία, Λευκό Οίκο και σύντομα στο Ανώτατο Δικαστήριο, οι εντάσεις θα φουντώσουν και πάλι στο εσωτερικό. Η νίκη Τραμπ μπορεί να ενδυναμώσει το μομέντουμ της ευρωπαϊκής άκρας Δεξιάς τους ερχόμενους μήνες. Μπορεί ωστόσο και να επιστρέψει, για να τη στοιχειώσει αργότερα στο μέλλον. Το αναμενόμενο χάος μιας προεδρίας Τραμπ θα μπορούσε να προκαλέσει λαϊκές αντιδράσεις ενάντια στα ακροδεξιά κόμματα και στην Ευρώπη.