Όλα όσα θα θέλαμε, αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε από την προεκλογική εκστρατεία
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Της ΛΕΝΑΣ ΑΡΓΥΡΗ
Ακολουθούν τα γεγονότα με χρονολογική σειρά και όχι με γνώμονα την φαιδρότητα που τα περιβάλλει.
Τον Ιούνιο του 2015, ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοινώνει με τυμπανοκρουσίες την υποψηφιότητα του για την Προεδρία, υποσχόμενος να χτίσει το μεγάλο τείχος στα σύνορα με το Μεξικό, το οποίο μάλιστα κατηγορεί ανοιχτά ότι στέλνει στις ΗΠΑ, εγκληματίες και βιαστές, «αλλά καμιά φορά και καλούς ανθρώπους». Εκφράζει δε την βεβαιότητα, ότι την κατασκευή του τείχους, θα χρηματοδοτήσει εξ ολοκλήρου το Μεξικό.
Ένα μήνα μετά, ρίχνει γροθιά στο πατριωτικό συναίσθημα του μέσου ρεπουμπλικάνου όταν βάζει στο στόχαστρο τον βετεράνο πολέμου και πρώην προεδρικό υποψήφιο Τζον Μακ Κέιν, ο οποίος σημειωτέον πέρασε πεντέμισι χρόνια σε φυλακή του Βόρειου Βιετνάμ. Δύο εκ των οποίων σε απομόνωση. Αμφισβητεί λοιπόν, ότι ο Μακ Κέιν είναι ήρωας πολέμου και πραγματικός πατριώτης και το αιτιολογεί απλουστευτικά λέγοντας «προτιμώ τους ανθρώπους, που καταφέρνουν και δεν αιχμαλωτίζονται από τον εχθρό».
Δεν περνούν λίγες ημέρες και σε μια -πρωτοφανή για τα χρονικά -κίνηση πολιτικής ανωριμότητας, για να εκδικηθεί τον Ρεπουμπλικάνο Γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ ο οποίος εν τω μεταξύ τον έχει αποκαλέσει ηλίθιο, δίνει στην δημοσιότητα τον αριθμό του προσωπικού κινητού τηλεφώνου του. Καλεί μάλιστα προκλητικά τους ψηφοφόρους να του τηλεφωνήσουν σε αυτόν τον αριθμό, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Ο Γκράχαμ απαντά μέσω twitter ότι «μάλλον ήρθε η ώρα να πάρω καινούργιο τηλέφωνο» και αναρωτιέται αν πρέπει να επιλέξει iPhone ή Android.
Τον Αύγουστο ο Τραμπ επανέρχεται δυναμικά. Λεει στο CNN ότι η γνωστή παρουσιάστρια του FOX Μέγκαν Κέλι-την οποία ήδη έχει αποκαλέσει bimbo- «όταν μου απηύθυνε τον λόγο στην πρώτη ρεπουμπλικανική τηλεμαχία ήταν σαν να έσταζε αίμα από τα μάτια της, σαν να έσταζε αίμα από παντού».
Τον Σεπτέμβρη από την Καλιφόρνια, αρχίζει την συστηματική επιχείρηση αποδόμησης των συνυποψηφίων του, κυρίως μέσω επιθέσεων που αφορούν στην εξωτερική τους εμφάνιση. Πρόκειται για μια στρατηγική, που σε τέτοια έκταση, δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και για έναν κυνισμό, που δεν έχουμε δει ποτέ ξανά, σε υποψήφιο για την αμερικανική προεδρία.
Αναφερόμενος στον Γερουσιαστή Ραντ Πωλ από το Κεντάκι σχολιάζει «ποτέ δεν του επιτέθηκα για την εμφάνιση του. Και πιστέψτε με υπάρχουν πολλά πάνω του που θα μπορούσα να σχολιάσω, για παράδειγμα τα μαλλιά του». Για τον Τζέμπ Μπους λέει ότι είναι πάρα πολύ λίγος, χωρίς καμία ενέργεια μέσα του, που απλώς περιφέρει άσκοπα το κορμί του. Χαρακτηρίζει τον Μαρκο Ρούμπιο «σαν ένα μικρό αγοράκι πάνω σε μια μεγάλη σκηνή».
Σε συνέντευξη του, στο Rolling Stones, αρχίζει και επισήμως πόλεμο και με την μοναδική γυναίκα υποψήφια του ρεπουμπλικανικού κόμματος Κάρλι Φιορίνα, λέγοντας «κοιτάξτε το πρόσωπο της, μπορείτε να φανταστείτε αυτό το πρόσωπο να είναι το πρόσωπο προέδρου των ΗΠΑ;»
Τον Οκτώβριο έρχεται η σειρά της Wall Street Journal για την οποία μέσω tweet σχολιάζει οτι «τους αρέσει να γράφουν κακίες για εμένα, αλλά καλύτερα να είναι προσεχτικοί πριν τους δώσω να καταλάβουν ποιος είμαι». Χαρακτηρίζει τον δημοσιογράφο του FOX Κρις Στάργουολτ, ως τον πιο ηλίθιο πολιτικό αναλυτή όλων των εποχών και το κανάλι του «τελείως αηδιαστικό».
Δεν είναι όμως μόνο ο Τραμπ αυτός που έχει αναλάβει να τεστάρει τα όρια του αμερικανικού κοινού, αλλά οι περισσότεροι εκ των υποψηφίων, συναγωνίζονται για την πιο χοντροκομμένη ατάκα. Αρκεί να τους χαρίσει λίγα τηλεοπτικά δευτερόλεπτα παραπάνω.
Ο ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Μπεν Κάρσον, αφού εξομολογείται μιλώντας στο Meet the Press του NBC ότι, όταν ήταν 14 χρονών μαχαίρωσε έναν συνομήλικο του, επανέρχεται λίγες ημέρες αργότερα, αποκαλύπτοντας ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου κατασκευάστηκαν για την αποθήκευση σιτηρών. Λέει ότι ο Θεός δημιούργησε την γη και δηλώνει ότι αν οι άνθρωποι στην Ευρώπη ήταν οπλισμένοι την εποχή του Χίτλερ, θα τον είχαν σταματήσει.
Ο Τραμπ εν τω μεταξύ που δεν αφήνει καμία ευκαιρία να πάει χαμένη, συνεχίζει ακάθεκτος και από την Αλαμπάμα στις 21 Νοεμβρίου λέει με συνωμοτικό ύφος «ότι όταν έπεφταν οι δίδυμοι πύργοι, χιλιάδες μουσουλμάνοι ζητωκραύγαζαν και εγώ τους έβλεπα».
Τον Δεκέμβριο, στο ίσως πιο αμφιλεγόμενο σχόλιο του, ζητεί επιτακτικά την άμεση απαγόρευση εισόδου όλων των μουσουλμάνων στις ΗΠΑ. Αποκαλεί δε, όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες «εξαιρετικά αδύναμους».
Το χειρότερο το κρατά για το τέλος της χρονιάς. Όταν αποφασίζει να μιμηθεί με σπασμωδικές κινήσεις των χεριών, την αναπηρία δημοσιογράφου των New York Times.
Τίποτα όμως δεν μοιάζει αρκετό για τον Τράμπ ο οποίος σαν να έχει βάλει στοίχημα με τον εαυτό του, βρίσκει συνεχώς νέους τρόπους να εκπλήσσει.
Τον Ιανουάριο του 2016, σε μια έκρηξη μετριοπάθειας, λέει ότι «θα μπορούσα να σταθώ στην μέση της 5ης λεωφόρου της Νέας Υόρκης και να πυροβολώ τους ψηφοφόρους μου αλλά και πάλι αυτοί θα συνέχιζαν να με ψηφίζουν».
Τον Φεβρουάριο, όταν ο Πάπας Φραγκίσκος παρατηρεί ότι δεν είναι χριστιανικό να χτίζεις τείχη και να προχωράς σε μαζικές απελάσεις, ο Τραμπ επιχειρεί να βάλει τα πράγματα στην θέση τους και απαντά ότι «είναι ντροπή για έναν θρησκευτικό ηγέτη να αμφισβητεί την πίστη ενός ανθρώπου και αν το Βατικανό δεχθεί επίθεση από τον ISIS ο Ποντίφικας θα εύχεται να είμαι εγώ πρόεδρος«.
Τον ίδιο μήνα από το βήμα τηλεμαχίας στο ABC υπόσχεται ότι θα επαναφέρει το βασανιστήριο του εικονικού πνιγμού και «πολύ χειρότερα βασανιστήρια από αυτό».
Ο έτερος ρεπουμπλικάνος υποψήφιος Μάρκο Ρούμπιο εν τω μεταξύ, σχολιάζει περιπαιχτικά το μέγεθος των δαχτύλων του Τραμπ, και αυτός περνά στην αντεπίθεση υπονοώντας ότι τα δάχτυλα του έχουν το ιδανικό μέγεθος και «δεν είναι τα μοναδικά σημεία του σώματος του, που έχουν το ιδανικό μέγεθος». Και ο Τεντ Κρούζ από το Τέξας, λέει ότι «ήταν τυχερός διότι επέζησε από το δάγκωμα ενός χταποδιού».
Τον Μάιο, ο Τραμπ υιοθετεί και αναπαράγει δημοσίευμα που αναφέρει ότι ο πατέρας του Τεντ Κρουζ είχε σχέση με την δολοφονία του Κένεντι.
Απαντώντας σε αυτό, αλλά και στην δημοσιοποίηση μη κολακευτικής φωτογραφίας της συζύγου του από το επιτελείο Τραμπ, ο τεξανός Γερουσιαστής τον χαρακτηρίζει παθολογικό ψεύτη, ναρκισσιστή και απειλεί να βγάλει στην φόρα τα άπλυτα της δικής του γυναίκας.
Η κατρακύλα μοιάζε να μην έχει τελειωμό.
Και στις 7 του ίδιου μήνα, ο Τραμπ αναφερόμενος στις γυναίκες και το στράτευμα τουιτάρει «26.000 μη δηλωμένες σεξουαλικές επιθέσεις στον στρατό και μόλις 238 καταδίκες. Τι περίμεναν άραγε αυτά τα σαΐνια-εννοεί τους επιτελείς του Πενταγώνου- όταν αποφάσιζαν να βάλουν μαζί άντρες και γυναίκες».
Τον Ιούλιο επιτίθεται στους γονείς ενός Αμερικανού μουσουλμάνου στρατιώτη, οι οποίο παραβρίσκονται ως τιμώμενα πρόσωπα στο συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο πατέρας του νεκρού, μιλά στο συνέδριο έχοντας δίπλα του την μαντηλοφορούσα σύζυγό του για την οποία ο Τραμπ σχολιάζει χαιρέκακα «στεκόταν δίπλα του αμίλητη, ίσως γιατί δεν της επιτρέπει η πίστη της να μιλά».
Τις ίδιες ημέρες και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη το συνέδριο των δημοκρατικών ο Τραμπ απευθυνόμενος σε ρώσους χάκερς τους συμβουλεύει «αν με ακούτε, εύχομαι να καταφέρετε να ανασύρετε τα 30.000 σβησμένα μέιλ της Κλίντον».
Τον Αύγουστο καλεί τους υποστηριχτές της Δεύτερης Τροποποίησης του Αμερικανικού Συντάγματος να «ξεσηκωθούν εναντίον της Κλίντον, αν επιχειρήσει να επιβάλει περιορισμούς στο δικαίωμα της οπλοκατοχής». Με απλά λόγια δηλαδή να πάρουν τα όπλα στα χέρια.
Είναι τότε που αποκαλεί τον πρόεδρο Ομπάμα «τον χειρότερο πρόεδρο στην ιστορία των ΗΠΑ», τον αντιπρόεδρο Τζο Μπάιντεν «όχι και πολύ έξυπνο άνθρωπο» και την Γερουσιαστή της Μασαχουσέτης Ελίζαμπεθ Γούορεν, «ποκαχόντας».
Κατά την διάρκεια εκδηλώσεων για την 11η Σεπτεμβρίου, βλέπουμε την Χίλαρι σχεδόν να καταρρέει στα χέρια συνεργατών της. Το επιτελείο της ανακοινώνει σπασμωδικά εκ των υστέρων, ότι είχε πνευμονία. Οι φήμες για την κατάσταση της υγεία της φουντώνουν και ο Τραμπ χύνει νέο δηλητήριο λέγοντας «πως περιμένουμε άραγε να ηγηθεί της υπερδύναμης, όταν δεν μπορεί να περπατήσει ούτε μέχρι το αυτοκίνητο της;»
Τον ίδιο μήνα η Χίλαρι σε μια τελείως ανεξήγητη δήλωση, αποκαλεί άθλιους τους μισούς ψηφοφόρους του Ντόναλντ Τράμπ. Το ανακαλεί αμέσως, αλλά η φράση έχει ήδη περάσει στην ιστορία.
Ο υποψήφιος των φιλελευθέρων Γκάρι Τζόνσον εν τω μεταξύ, αναρωτιέται με αφέλεια, τι είναι το Χαλέπι κατά την διάρκεια συνέντευξης του στο MSNBC.
Και ο Τραμπ σε νέο tweet γράφει «τα ζώα που εκπροσωπούν την Χίλαρι και τους δημοκρατικούς έκαψαν τα γραφεία μας στην κομητεία Όραντζ της Βόρειας Καρολίνας»
Πριν από μερικές εβδομάδες, ο πλανήτης ολόκληρος τον ακούει να περιγράφει με τον πλέον χυδαίο τρόπο, πως του αρέσει να προσεγγίζει και να ρίχνει τις γυναίκες. «Χώνω το χέρι μου μέσα στο εσώρουχο και τις αρπάζω από το…» καυχιέται πριν συνεχίσει να περιαυτολογεί, ερωτευμένος σφόδρα με τον εαυτό του.
Λέει επίσης, ότι αν γίνει πρόεδρος θα ζητήσει από τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ να διορίσει ειδικό ανακριτή για την υπόθεση με τα μέιλ και η Κλίντον θα βρεθεί στη φυλακή.
Από το βήμα της τρίτης και τελευταίας τηλεμαχίας δηλώνει ότι δεν ξέρει αν θα αποδεχθεί το αποτέλεσμα των εκλογών αν δεν είναι υπέρ του. «Θα σας κρατήσω σε αγωνία» λέει με σαρδόνιο χαμόγελο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίρνουν φωτιά.
Ο πάντοτε πράος Τζο Μπάιντεν εν τω μεταξύ, χάνει για πρώτη φορά την ψυχραιμία του μπροστά στις κάμερες. Αναφερόμενος στο σχόλιο του Τραμπ «επειδή είμαι δισεκατομμυριούχος και διάσημος μπορώ να κάνω πράγματα που οι άλλοι δεν μπορούν» λέει «θα ευχόμουν να ήμασταν γυμνασιόπαιδα και να μπορούσα να τον πάω πίσω από το γυμναστήριο» εννοώντας για να του δώσει να καταλάβει.
Ο Τραμπ απαντά «πολύ θα το ήθελα και εγώ αυτό κύριε σκληρέ, τρέμω ήδη»
Μόλις προχθές ο μεγιστάνας διατυπώνει την εξωφρενική πρόταση της ακύρωσης των εκλογών «ας δώσουν τις εκλογές στον Τραμπ» λέει για να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα δηλαδή και το πλήθος στο Οχάιο ζητωκραυγάζει με επιδοκιμασία.
Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές και η πιο βρόμικη εκστρατεία όλων των εποχών, έχει ήδη δημιουργήσει κακό προηγούμενο. Οι περισσότεροι Αμερικανοί πολίτες σχεδόν σαστισμένοι, έχουν πάψει να σοκάρονται. Όπως παρατηρούν σχολιαστές στα τηλεοπτικά παράθυρα, αυτό το κακό προηγούμενο διαμορφώνει το χειρότερο πλαίσιο εντός του οποίου θα διεξαχθούν και οι μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις.
«Ο Τραμπ ακόμη και αν δεν εκλεγεί, θα έχει αφήσει το αποτύπωμα του στην σύγχρονη αμερικανική ιστορία, για τον τρόπο με τον οποίο διεξήγαγε τον αγώνα του, συχνά παρασύροντας στην διολίσθηση και τους άλλους υποψηφίους» είπε αναλυτής στο PBS, προσθέτοντας ότι όταν η Μισέλ Ομπάμα έλεγε το καλοκαίρι από το βήμα του Δημοκρατικού συνεδρίου ότι «όταν εσείς ρίχνετε το επίπεδο, εμείς θα το ανεβάζουμε» σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί πόσος δρόμος προς τα κάτω υπήρχε ακόμη.
- Η Λένα Αργύρη είναι ανταποκρίτρια της ΕΡΤ στην Ουάσιγκτον