Μικροί στη μεγάλη εικόνα: Η τριμερής στο Κάιρο, η Νούλαντ και το Κυπριακό της δεκαετίας του ΄70
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Έκτακτη είδηση: Επικρατεί επιτέλους η λογική; Το Ισραήλ πιθανόν θα προτείνει στη Χαμάς συμφωνία για την απελευθέρωση 20 ομήρων, υποστηρίζει τηλεοπτικό δίκτυο
Τι συμβαίνει με την επίσκεψη Ερντογάν στο Λευκό Οίκο: Οι ΗΠΑ δεν επιβεβαιώνουν – Η φιλοκυβερνητική Hurriyet λέει ότι οι προετοιμασίες συνεχίζονται κανονικά
Του Κώστα Βενιζέλου
Έρχεται στη Λευκωσία η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, Βικτόρια Νούλαντ. Το ταξίδι δεν μπορεί να θεωρηθεί αποχαιρετιστήριο, καθώς αυτό υποτίθεται το έπραξε τον περασμένο Ιούλιο.
Και τότε, πάντως, είχε αναλάβει την αποστολή να μεταφέρει κάποια μηνύματα από τη Λευκωσία στην Άγκυρα. Τώρα, μετά που προετοίμασε ο… φίλος μας ο Μπάιντεν το έδαφος, η κ. Νούλαντ θα έλθει για να δώσει τη δική της «σπρωξιά» στη διαδικασία.
Ο κ. Μπάιντεν, που όσο καιρό ήθελε προεκλογικά τη στήριξη της ομογένειας, έλεγε πως ο κατοχικός στρατός θα πρέπει να φύγει, τώρα βρήκε τη… χαραμάδα για να μείνει «μια στρατιωτική βάση». Τώρα που δεν έχει ανάγκη τη στήριξη των ομογενών κακοβλέπει όσους δεν αξιολογούν σωστά το «δώρο» από την Τουρκία. Οι ΗΠΑ, που θέλουν να καθαρίσει το τοπίο στην περιοχή και να κλείσουν (στην κυριολεξία) τα προβλήματα, έχουν ως φαίνεται αρπαχτεί από την τουρκική πρόταση για διατήρηση μετά τη λύση μιας στρατιωτικής βάσης και επιχειρούν να την πλασάρουν στη Λευκωσία. Δεν θεωρούν υπερβολικό το αίτημα της Άγκυρας καθώς δεν τους ενδιαφέρει ποσώς το περιεχόμενο μιας συμφωνίας. Το περιεχόμενο, υποτίθεται, θα πρέπει να το προσέξουν οι άμεσα εμπλεκόμενοι, που ωστόσο είναι βυθισμένοι στις λεπτομέρειες υποβαθμίζοντας τη μεγάλη εικόνα.
Η κ. Νούλαντ, η οποία ως γνωστόν με το «μαγικό ραβδί» της σφράγισε τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου 2014, με ένα τότε γρήγορο πέρασμά της από την Κύπρο, είχε πιστωθεί την «επιτυχία». Είχε τότε πάρει τα ηνία από τα Ηνωμένα Έθνη και παρέδωσε κοινό ανακοινωθέν, που θα άνοιγε «τον δρόμο για τη λύση».
Το έργο προβλεπτό με την επίσκεψη της κ. Νούλαντ. Μέσα στην «τρελή χαρά», που τροφοδοτείται από την εγχώρια χορωδία των αφελών, θα σηκώσει και η απερχόμενη Αμερικανίδα υφυπουργός τους τόνους της αισιοδοξίας. Μπροστά στο «κοινό όραμα» των δύο ηγετών, δεν θα… κολλήσουμε στις λεπτομέρειες. Είναι, ως φαίνεται, λεπτομέρειες εάν θα παραμείνει στρατός, εάν θα είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας η συμφωνία, εάν οι ενισχυμένες πλειοψηφίες που απαιτούν οι Τούρκοι οδηγούν σε δυσλειτουργικό μόρφωμα, που θα ασχολείται περισσότερο με τα αδιέξοδα παρά τις προοπτικές.
Η μεγάλη εικόνα είναι αυτό που παρακολουθήσαμε στο Κάιρο με την τριμερή συνάντηση κορυφής Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου. Η μεγάλη εικόνα είναι οι τριμερείς με το Ισραήλ και οι υπό διαμόρφωση με Λίβανο και Ιορδανία. Σε αυτό τον σχεδιασμό σε συνδυασμό με τα ενεργειακά θα πρέπει να ενταχθεί και το Κυπριακό και όχι να παραμένουν κολλημένοι στη μιζέρια των ηττημένων μυαλών του 1974.
Άλλαξαν οι όροι και τα δεδομένα από τότε. Αυτό το γνωρίζει προφανώς και η κ. Νούλαντ, αλλά γιατί να το συζητήσει εάν ακούει και σήμερα κουβέντες που διάβαζε στους φακέλους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ που γεμίζουν με ενημερώσεις από το 1974;