Άσφαιρα πυρά… Εγκαλείται ο Αλέξης Τσίπρας για ένα σχέδιο που ήταν για …μπάζα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
DW για ελληνικά ΜΜΕ: Η χειρότερη μορφή λογοκρισίας, είναι η αυτολογοκρισία – Οι φίλοι του… αφεντικού, τα non-papers και οι αγωγές κατά δημοσιογράφων
Το περιοδικό TIME υμνεί τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας: Ο Μητσοτάκης θέλει η χώρα του να γίνει το “στόρι της επιστροφής” της δεκαετίας, είναι έντονα φιλοδυτικός και φιλονατοϊκός…
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Δυστυχώς εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω. Για ποιόν λόγο εγκαλείται ο Τσίπρας; Επειδή είχε “plan b” στην διαπραγμάτευση με τους δανειστές; Eπειδή δεν είχε; Μήπως επειδή είχε, αλλά «κιότεψε» να το εφαρμόσει; ‘Η μήπως επειδή δεν το εφάρμοσε γιατί ήταν για μπάζα;…
Προσωπικά γι’ αυτό το τελευταίο θα μπορούσα να πω καμιά κουβέντα και θάταν άσχημη. Όμως κακά τα ψέματα. Και σοβαρό να ήταν το σχέδιο απόδρασης, δεν είχε λαϊκή εντολή να πάει προς τα εκεί. Ούτε το δημοψήφισμα είχε την έννοια «ευρώ-δραχμή», ούτε η πλειονότητα της κοινής γνώμης ήταν προετοιμασμένη για τέτοια δοκιμασία. Επομένως προς τι η κριτική και μάλιστα από τους ευρωλάγνους του «μένουμε Ευρώπη, βρέξει-χιονίσει». Τι ακριβώς προσάπτουν στον Τσίπρα; Εδώ κοτζάμ «όχι» το έκανε «ναι». Τι άλλο θέλουν απ΄τη ζωή του;
Θα τον πάνε ειδικό δικαστήριο επειδή είχε στο συρτάρι και ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης, έστω της πλάκας; Αυτό έλειπε. Δέκα έπρεπε να είχε, όχι ένα.
Επομένως πολιτικό ατόπημα για την εκπόνηση σεναρίων δεν στοιχειοθετείται. Εστω κι αν ακόμη και τα σενάρια ήταν φτιαγμένα στο πόδι, όπως όλοι οι αυτοσχεδιασμοί Βαρουφάκη.
Εν τέλει δεν εφαρμόστηκαν. Κι από ότι ξέρω δεν ποινικοποιούνται οι …ασκήσεις εργασίας. Ας πούμε όμως ότι τον ψέγουν επειδή με τις «αυταπάτες» φτάσαμε στα capital controls. Ποιος μπορεί να μετρήσει με ακρίβεια πόσο τελικά στοίχισαν στην ελληνική οικονομία; Κανείς!
Κατ’ αρχήν ένα είδος «ελέγχων κεφαλαίου», ιδιαίτερα στις καταθέσεις φυσικών προσώπων, έπρεπε να έχει επιβληθεί πολύ νωρίτερα για να μην αδειάσουν οι ελληνικές τράπεζες και μεταφερθούν δεκάδες δις στο εξωτερικό. Και θα έπρεπε να εγκαλούνται οι προηγούμενες κυβερνήσεις που δεν το τόλμησαν, όπως και ο πολυπράγμων κύριος Στουρνάρας.
Είναι αλήθεια ότι με τον τρόπο που επιβλήθηκαν τα capital controls, έπληξαν πολλές επιχειρήσεις με συναλλαγές στο εξωτερικό. Εισαγωγικές και εξαγωγικές. Οι ροές όμως σταδιακά αποκαταστάθηκαν. Και ξαφνικά αναγκάστηκε να αποκτήσει χρεωστική κάρτα και ο τελευταίος συνταξιούχος που δεν ήξερε τι θα πεί «πλαστικό χρήμα». Kinder bueno για τις τράπεζες, αλλά και ένα βήμα για την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Εξεταστικές επιτροπές επομένως για συνέπειες που είναι αδύνατον να προσμετρηθούν, είναι χαμένος χρόνος. Κι αν η ΝΔ επιμένει να προσεγγίσει την ζημιά, ας ασχοληθεί πρώτα με το PSI του Παπαδήμου και των Σαμαροβενιζέλων. Το φέσι εκεί είναι απολύτως «μετρήσιμο», σας διαβεβαιώ…
- Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Δημοκρατία