Το καλωδιακό κανάλι Al Jazeera (σε άρθρο γνώμης του Kenan Malik) αναφέρει χαρακτηριστικά με αφορμή το βρετανικό δημοψήφισμα για έξοδο της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση:
Η συστηματική αποτυχία της ΕΕ μπροστά στις κρίσεις δεν οφείλεται στην περιπλοκότητα των δημοκρατικών διαδικασιών –όπως υποστηρίζουν ορισμένοι- αλλά στην απουσία δημοκρατικής εντολής για τη λήψη αποφάσεων. Γι’ αυτό και τόσο συχνά βρίσκεται σε κατάσταση πολιτικής παράλυσης. Ωστόσο, η αποχώρηση από την ΕΕ δεν θα γεφύρωνε αυτομάτως το δημοκρατικό έλλειμμα. Αυτό που παρατηρείται σήμερα είναι μια βαθιά απογοήτευση για τους κυρίαρχους πολιτικούς θεσμούς, απογοήτευση που είναι εμφανής τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και έχει οδηγήσει στην αυξανόμενη απήχηση λαϊκιστικών κομμάτων. Στο υπόβαθρο της απογοήτευσης βρίσκεται ο περιορισμός των ιδεολογικών διαφορών που χαρακτήριζαν κάποτε την πολιτική.
Η πολιτική έχει πλέον να κάνει περισσότερο με την τεχνοκρατική διαχείριση παρά με την κοινωνική αλλαγή. Ο πραγματικός λόγος της δυσαρέσκειας δεν είναι η μετανάστευση αλλά οι οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές –παρακμή της βιομηχανίας, ύφεση, ανισότητες- σε συνδυασμό με πολιτικές αλλαγές –διάβρωση του συνδικαλισμού και της σοσιαλδημοκρατίας. Η μετανάστευση δεν έχει παίξει σχεδόν κανέναν ρόλο στις αλλαγές αυτές, έγινε ωστόσο ο φακός μέσα από τον οποίο τις αντιλαμβανόμαστε. Και όταν οι ευρωπαϊκές πολιτικές δίνουν την εικόνα μιας ηπείρου υπό πολιορκία, τότε δεν χρειάζεται να αναρωτηθούμε γιατί η μετανάστευση αντιμετωπίζεται με τόση εχθρικότητα. [Beyond the Brexit debate]
Η εφημερίδα Telegraph μέσω του συνδρομητικού πρακτορείου Bloomberg (σε κείμενο Michael Wilkinson), σημειώνει:: Από αίτημα ομάδων του πολιτικού περιθωρίου, ο Cameron έφερε το ζήτημα της παραμονής στην ΕΕ στο προσκήνιο της πολιτικής της δεύτερης μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας.
Οι ευρωπαίοι διπλωμάτες ανησυχούν ότι αν ικανοποιηθούν τα αιτήματα του ΗΒ για αναθεώρηση των θεμελιωδών συνθηκών της ΕΕ τότε ριζοσπαστικές ομάδες σε όλη την ήπειρο θα ζητούν επίσης συμφωνίες στα μέτρα τους. Οι αλλαγές που επιθυμεί να επιφέρει ο Cameron στην ΕΕ αφορούν: τη μετανάστευση –μηχανισμός έκτακτης ανάγκης που θα περιορίζει τις κοινωνικές παροχές των μεταναστών για 4 χρόνια μετά το δημοψήφισμα- την εθνική κυριαρχία –το ΗΒ δεν δεσμεύεται για περαιτέρω ολοκλήρωση στο πλαίσιο της ΕΕ, το βρετανικό κοινοβούλιο μπορεί να συνασπίζεται με άλλα ευρωπαϊκά κοινοβούλια για να εμποδίζει ευρωπαϊκές νομοθετικές προτάσεις- την οικονομική διακυβέρνηση –τα ζητήματα που επηρεάζουν όλα τα κ-μ πρέπει να συζητούνται από όλους και όχι μόνο από τα μέλη της ευρωζώνης- και την ανταγωνιστικότητα – η ΕΕ πρέπει να μειώσει τη γραφειοκρατία ιδίως για τις ΜΜΕ. [What Would Happen to the EU after a Brexit?]