51 Αμερικανοί διπλωμάτες εκτός γραμμής: Ζητούν στρατιωτική δράση εναντίον του ‘Ασαντ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ομιλεί για “κυβερνητική διαφθορά” στην Κύπρο: Δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τονίζει…
Η ανάλυση-ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου (video): Το πρόβλημα για την επίσκεψη του Ερντογάν είναι η Χαμάς… Πρέπει να μιλήσει καθαρά πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο…
Ένα σημείωμα memo που καλεί σε δραστική ανάληψη στρατιωτικής δράσης των ΗΠΑ εναντίον του καθεστώτος Άσαντ – χωρίς χερσαίες δυνάμεις – είδε το φως της δημοσιότητας την περασμένη Πέμπτη στις εφημερίδες New York Times και Wall Street Journal και σχολιάστηκε στη συνέχεια από όλα τα μεγάλα Αμερικανικά ΜΜΕ ενώ τέθηκαν και ερωτήσεις στο μπρίφινγκ του Σταίητ Ντηπάρτμεντ και του Λευκού Οίκου.
Το memo κρίνεται ότι δεν θα προκαλέσει αλλαγή στη στάση του Προέδρου Ομπάμα όσον αφορά τη δράση των ΗΠΑ στη Συρία αλλά είναι πιθανόν να επηρεάσει την ατζέντα του επόμενου Προέδρου, ενώ αναλύτρια του Iνστιτούτου Cato εκτιμά ότι τα επιχειρήματα του συγκεκριμένου Memo παρουσιάζουν ύποπτη ομοιότητα με αντίστοιχα που προηγήθηκαν της επέμβασης στη Λιβύη το 2011, τα οποία δεν μιλούσαν με σαφήνεια για αλλαγή καθεστώτος αλλά τάχθηκαν υπέρ της, αμέσως μετά την έναρξη των βομβαρδισμών.
Σε άρθρο της Karen DeYoung στην Washington Post με τίτλο «Αμερικανοί διπλωμάτες σε σημείωμά τους ζητούν πιο επιθετική στάση στη Συρία» υπογραμμίζεται ότι οι 51 διπλωμάτες είναι ως επί το πλείστον μεσαίας βαθμίδας, διαθέτουν πόστα στην Ουάσιγκτον ή και στο εξωτερικό ενώ ανώνυμες πηγές, σύμφωνα με το δημοσίευμα, επισημαίνουν ότι έχουν μόνο έμμεση σχέση με τη Αμερικανική πολιτική για τη Συρία.
Το memo σύμφωνα με το άρθρο ζητά να υπάρξει δραστική απάντηση στην εντεινόμενη ανθρωπιστική κρίση στην Συρία, με αεροπορικές επιδρομές και άλλα τηλεκατευθυνόμενα όπλα χωρίς την εμπλοκή χερσαίων δυνάμεων ώστε να αναγκαστεί ο Άσαντ να δώσει τέλος στον πόλεμο. Τα βασικά σημεία του εγγράφου υποστηρίζονται σε μεγάλο βαθμό και από το υπουργό εξωτερικών Τζων Κέρυ, όλο αυτό το διάστημα που είναι επικεφαλής του Σταίητ Ντηπαρτμεντ, ενώ ο ίδιος είπε την Παρασκευή ότι το Μemo συνιστά σημαντική δήλωση και ότι θα συζητηθεί περαιτέρω όταν θα επιστρέψει στην Ουάσιγκτον. Εξάλλου το δημοσίευμα υπογραμμίζει ότι η τάση για ανάληψη δράσης εναντίον του Άσαντ δεν είναι κάτι νέο στο Σταίητ Ντηπάρτμεντ εφόσον και οι δύο τελευταίοι υπουργοί εξωτερικών, Κλίντον και Κέρυ, πίεζαν για στρατιωτική επέμβαση, όπως άλλωστε και ο πρώην υπουργός άμυνας και ο διευθυντής της CIA.
Το Μemo επισημαίνει ότι «δεν επιθυμεί μια διολίσθηση που θα οδηγούσε σε στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία» μολονότι, πάντα σύμφωνα με την Washington Post, δεν διευκρινίζει πως θα αποφευχθεί μια τέτοια αντιπαράθεση, δεδομένου ότι ήδη ο εναέριος χώρος της Συρίας είναι γεμάτος με αεροσκάφη από την πλευρά του Άσαντ, των Ρώσων αλλά και των Αμερικανών.
Το δημοσίευμα επίσης τονίζει ότι το κανάλι διαφοροποίησης στο Σταίητ Ντηπάρτμεντ υπάρχει ήδη από την εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, εκφράζει εναλλακτικές απόψεις που διαφοροποιούνται από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, οι οποίες χρήζουν ενδελεχούς εξέτασης και ανταπόκρισης». Το κανάλι αυτό ενεργοποιείται όταν οι διαφορετικές αυτές απόψεις δεν είναι δυνατόν να εκφραστούν μέσα από τα κανονικά δίκτυα προώθησης πληροφορίας που απευθύνονται στον εκάστοτε υπουργό εξωτερικών και άλλους υψηλά ιστάμενους του ίδιου υπουργείου.
Σύμφωνα με άρθρο των Washington Times η κυβέρνηση Ομπάμα προσπάθησε να μετριάσει τον αντίχτυπο από το memo που κατηγορούσε το Λευκό Οίκο για την πολιτική που ακολουθεί στη Συρία και ζητούσε εστιασμένες επιδρομές εναντίον των δυνάμεων του Άσαντ προκειμένου να ενισχυθούν οι δυνάμεις της Συριακής αντιπολίτευσης.
H εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Jennifer Friedman κατέστησε σαφές ότι «ο Πρόεδρος είναι πεπεισμένος ότι δεν βλέπει στρατιωτική λύση στην κρίση στη Συρία και δεν έχει αλλάξει θέση ως προς αυτό»
Ο εκπρόσωπος του Σταίητ Ντιπάρτμεντ John Kirby σχολίασε ότι «ναι μεν μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε διάφορες άλλες εκδοχές αλλά καμία απ’ αυτές δεν είναι καλύτερη από την πολιτική που ακολουθείται».
Η Emma Ashford, από τη δεξαμενή σκέψης Cato Institute χαρακτηρίζει λογικό το συναίσθημα που εκφράζεται στο έγγραφο ενάντια στη συνεχιζόμενη κρίση στη Συρία μολονότι η ενέργεια αυτή δεν ξεπερνά τα όρια των ευσεβών πόθων δεδομένου ότι δεν λαμβάνει υπόψη τα συγκεκριμένα προβλήματα που θα δημιουργούσε το ενδεχόμενο περαιτέρω εμπλοκής των ΗΠΑ στη Συρία.
Στο κείμενό της η Ashford επισημαίνει ότι μολονότι παρόμοια memo δεν είναι ασυνήθιστα, εκπλήττει ο μεγάλος αριθμός των υπογραφών. Σημειώνεται ότι στο κείμενο δεν γίνεται σαφής αναφορά σε αλλαγή καθεστώτος.
Η Ashford υπογραμμίζει ότι παρ’ όλα αυτά, τα επιχειρήματα του memo παρουσιάζουν μια ύποπτη ομοιότητα με αυτά που προηγήθηκαν της επέμβασης στη Λιβύη το 2011, που δεν μιλούσαν με σαφήνεια για αλλαγή καθεστώτος αλλά τάχθηκαν υπέρ της, αμέσως μετά την έναρξη των βομβαρδισμών. Επιπλέον, υπογραμμίζει η ίδια, ότι ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα επιχειρήματα που εκφράζονται στο memo είναι ότι η στρατιωτική δράση εκ μέρους των ΗΠΑ θα αυξήσει τις πιθανότητες για ειρήνη στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα στο καθεστώς και τους υποστηρικτές του, ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρξει στρατιωτική επίλυση στην κρίση.
Η Asfford επισημαίνει επίσης, όπως υποστηρίζουν και άλλοι παρατηρητές, ότι φαίνεται εξαιρετικά απίθανο η κυβέρνηση Ομπάμα να αλλάξει στάση για την κρίση στη Συρία. Επιπλέον το γεγονός ότι το κείμενο διέρρευσε στον Τύπο, σημαίνει ότι απέβλεπε στο να γίνει γνωστό στο ευρύ κοινό ώστε πιθανόν να επηρεάσει τον πολιτικό διάλογο για το ίδιο θέμα εν μέσω προεκλογικής καμπάνιας.
Τέλος η συντάκτης υποστηρίζει ότι είναι μάλλον απίθανο οι αεροπορικές επιθέσεις να βελτιώσουν τη διπλωματική προσπάθεια ή να μειώσουν τα θύματα ενώ την ίδια στιγμή αυξάνουν τον κίνδυνο εμπλοκής με τη Ρωσία, ενίσχυσης των ακραίων ισλαμιστών, περαιτέρω αποσταθεροποίησης της Συρίας ακόμα και κατάρρευσης της σημερινής κατάπαυσης του πυρός.