Το διπρόσωπο ΔΝΤ ως σύγχρονος Ιανός και η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Οι ΗΠΑ επιμένουν στον πόλεμο της Ουκρανίας: Θα ανακοινώσουν αγορές όπλων αξίας 6 δισεκ. δολαρίων προορισμένων για τις ένοπλες δυνάμεις του Κιέβου
Η Ουάσιγκτον έστειλε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στο Κίεβο, απαιτεί από τους συμμάχους να κάνουν το ίδιο: Παροτρύνει τη Γερμανία να στείλει Taurus στην Ουκρανία
Του Δημήτρη Σκουτέρη
Οι του ΔΝΤ βάλθηκαν να μας τρελάνουν:
- Σκληρή, άτεγκτη νεοφιλελεύθερη τακτική στην περίπτωση της Ελλάδας, που μάλιστα αδυνατούν να στοιχειοθετήσουν. Άλλωστε τα μοντέλα και σενάρια τους απέτυχαν παταγωδώς (ήδη και οι ίδιοι το ανεγνώρισαν στο παρελθόν). Η αδυναμία ανάλυσης-σύνθεσης και υποβολής προτάσεων, για αποτελεσματικές λύσεις από τα ακριβοπληρωμένα στελέχη τους, δικαιολογείται μόνον αν αποδεχθούν, ότι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία. Διατεταγμένη υπηρεσία, που στόχο είχε και έχει την άλωση και εξανδραποδισμό όχι μόνον του Ελληνικού Κράτους, αλλά ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας. Προφανώς δεν τους αρκεί το «λίπος»της Ελληνικής κοινωνίας (όπως έλεγαν στις συναντήσεις), αλλά θέλουν και το μεδούλι.
- Πηγαίνουν στην Κύπρο κρατούν επαίσχυντη, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου, γραμμή ίσων αποστάσεων από το κυρίαρχο Κυπριακό Κράτος (το αναγνωρισμένο από ΟΗΕ-Ε.Ε.και όλους τους Διεθνείς Οργανισμούς) σε σχέση με το ψευδοκράτος. Θύτες και θύματα στο ίδιο τσουβάλι. Τι έχουμε εδώ; Ανάληψη νέου ρόλου; Ποιός τους κάλεσε, ποιός τους ζήτησε να «προετοιμάσουν» μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης του και καλά ενιαίου (στο μέλλον) Κυπριακού Κράτους; Πότε πάρθηκαν οι σχετικές αποφάσεις και από ποιούς; Ή είναι πρωτοβουλία του Τόμσεν (υπεύθυνου του ΔΝΤ για της Ευρώπη). Τι κάνουν ο Έλληνας και Κύπριος αντιπρόσωποι στο ΔΝΤ; Θα τους αφήσουν ανεξέλεγκτους;
- Στην πρόσφατη συνάντηση των G20 στη Σαγκάη ζήτησαν άμεσα μέτρα για αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης, ακόμα και αύξηση των Δημοσίων επενδύσεων (μόνο τον Κέυνς δεν επικαλέστηκαν για να πείσουν).
Οι του ΔΝΤ θυμίζουν τον διπρόσωπο Ιανό. Την θεότητα που συμβόλιζε όλες τις ενάρξεις και μεταβάσεις. Την θεότητα που τοποθετούνταν στις θύρες-στις πύλες-στις γέφυρες και λειτουργούσε ως το μέσον προσανατολισμού ή και αποπροσανατολισμού, ως το μέσον υπόδειξης μιας πορείας.
Ποιά όμως είναι η πορεία που θέλει να επιβάλλει το ΔΝΤ και γιατί. Έχει ενιαία γραμμή ή παίζονται στο εσωτερικό του παιχνιδάκια εξουσίας-υλοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών-κάλυψης αδυναμιών ανάλυσης και επιβεβαίωσης από τα πράγματα των λαθεμένων σε πλείστες των περιπτώσεων κατευθύνσεων, που επιβάλλει; Ή μήπως τα στελέχη του ανασύρουν στη μνήμη τους τις περιπέτειες με τη δικαιοσύνη των κατά καιρούς Γενικών Διευθυντών του, μηδέ της επανεκλεγείσας κας Λαγκάρντ εξαιρουμένης (http://petras.lahaine.org/?p=2069) και επιλέγουν να πατούν σε δύο βάρκες; Ποιά εμπιστοσύνη αποπνέουν οι προτάσεις τους; Ποιά η αξιοπιστία τους; Ή μήπως ως γνήσιοι εκφραστές του Νεοφιλελευθερισμού βιώνουν στο εσωτερικό του Ταμείου την βαθειά Καπιταλιστική κρίση,κυρίως την κρίση και την αποτυχία του Νεοφιλελευθερισμού-ιδιαίτερα στην Ευρώπη, και εκδηλώνουν έτσι την αντικειμενική αδυναμία τους; Ή μήπως όλα αυτά είναι στάχτη στα μάτια και ο πλήρης αποπροσανατολισμός της Ελληνικής κοινωνίας;
Η αλήθεια είναι, οτι ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα βρίσκονταν και βρίσκονται υπό την άμεση επιρροή των ΗΠΑ. Λειτούργησαν και λειτουργούν στη λογική όχι μόνον της προάσπισης των συμφερόντων της τραπεζοκρατίας, αλλά κυρίως της Υπερδύναμης, η οποία επιχειρεί μέσω αυτών των μηχανισμών να ελέγχει και το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η δυνατότητα αυτού του ελέγχου, όμως, είναι οριακή καθώς δεν λείπουν οι έντονες αντιφάσεις του συστήματος.Και γίνεται περισσότερο οριακή όταν αυτού του είδους οι μηχανισμοί ασχολούνται κατ αποκλειστικότητα με τα θέματα ελλείμματος-χρέους-δανεισμού και όχι με την πραγματική οικονομία, την διεύρυνση της παραγωγικής βάσης ,την ίδια την παραγωγή.
Από τη «συμπεριφορά» του ΔΝΤ αποδεικνύεται, ότι οι ΗΠΑ παραμένουν αμετακίνητες στο να εφαρμοστεί ένα σκληρό νεοφιλελεύθερο μοντέλο εργασιακών σχέσεων και αμοιβών στην Ελλάδα. Ένα μοντέλο που επικρατεί πολλά χρόνια στις ΗΠΑ και που δεν έχει καμία σχέση με την μέχρι πρότινος κοινωνική Ευρώπη, τη δημόσια υγεία και τη δημόσια ασφάλιση,με υπηρεσίες Δημοσίου Συμφέροντος. Οι ΗΠΑ στην προηγούμενη περίοδο της κρίσης προέτασσαν την ποσοτική χαλάρωση, ενώ σε αυτή την περίοδο προτάσσουν,μέσω του ΔΝΤ, την κρίση χρέους για εντελώς διαφορετικούς λόγους από ότι η ελληνική Κυβέρνηση. Ασκούν πίεση προς την «γερμανική Ευρώπη». Παράλληλα προωθούν την περαιτέρω υποτίμηση της χώρας προκειμένου να γίνουν επενδύσεις με τριτοκοσμικούς όρους στην Ελλάδα και να κερδοσκοπήσουν ορισμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Αν σε αυτά συνυπολογισθούν οι προσπάθειες διαμόρφωσης από το ΔΝΤ «ενιαίου μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης» ολόκληρης της Κύπρου(ενόψει μάλιστα και της όποιας αξιοποίησης των υδρογονανθράκων) αντιλαμβανόμαστε, ότι όπου ΔΝΤ, θα πρέπει να βλέπουμε ΗΠΑ.
Η ουσιαστική επάνοδος επομένως του ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις, αλλά και η στάση-απαιτήσεις του, είναι στην ουσία ζήτημα των ΗΠΑ και όχι ζήτημα τεχνοκρατικό. Είναι στην πεμπτουσία του πολιτικό ζήτημα (με τις όποιες και γεωστρατηγικές συνέπειες). Αυτό θα πρέπει, με τον όποιο πρόσφορο τρόπο, να υπομνησθεί στον Αμερικανικό παράγοντα.
Ας μην λησμονούν ότι:
- Υπάρχει σε εξέλιξη η μακρά εκλογική διαδικασία για την κατ αρχήν ανάδειξη των υποψηφίων και στη συνέχεια του Προέδρου της Υπερδύναμης. Σε μια χώρα, όπου υπάρχει και το Ελληνικό λόμπυ, που αν τα πράγματα γίνουν οριακά μπορεί να είναι αποφασιστικής σημασίας η στήριξη σε συγκεκριμένους υποψηφίους.
- Στην Ελλάδα της ύφεσης και κρίσης των 6 ετών δεν αρκούμεθα πλέον σε καλά λόγια ή σε συγνώμες (για την περίπτωση της χούντας από τον Πρόεδρο Κλίντον). Πρέπει να δούμε έργα από την πλευρά των λεγόμενων φίλιων δυνάμεων.
- Επειδή, όμως, ο πελάτης έχει δίκιο επισημαίνουμε, ότι από το 1974 ως σήμερα έχουμε αγοράσει το 4% σχεδόν των οπλικών συστημάτων που πωλούν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό, δηλαδή για 16 τουλάχιστον μήνες τα εργοστάσια στις ΗΠΑ παρήγαν οπλικά συστήματα μόνον για την Ελλάδα (στοιχεία από το SIPRI/Διεθνές Ινστιτούτο Στοκχόλμης για την Ειρήνη και τον Αφοπλισμό). Κατά τον πρώην Υπουργό Οικονομικών κ. Χριστοδουλάκη ««τουλάχιστον 25 μονάδες του δημόσιου χρέους (σ.σ. δηλαδή το 1/4 του χρέους), οφείλονται στις δικαιολογημένες μεν, αλλά ιδιαιτέρως αυξημένες αμυντικές δαπάνες της χώρας μας» (2003 Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής).
- Αν γονατίσει και άλλο στο οικονομικό πεδίο η Ελλάδα, χάνεται ένας από τους ελάχιστους πυλώνες σταθερότητας και ασφάλειας στην εύφλεκτη περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου. Επιδιώκουν κάτι τέτοιο; Ας το δηλώσουν ευθαρσώς ως Κυβερνητική τους επιλογή και όχι δια της πλαγίας μέσω Λαγκάρντ-Τόμσεν, ΔΝΤ.
Έχουμε ανάγκη από πράξεις και όχι λόγια. Τώρα μετράμε όχι φίλους και εχθρούς, αλλά ταύτιση ή όχι συμφερόντων, ώστε να αποδίδουμε τα του Θεού στο Θεό και τα του Καίσαρος στον Καίσαρα.
- Πολιτικός Επιστήμων, Πολιτικός Αναλυτής