Ομήρου: Η μη λύση οφείλεται στη διεκδίκηση των στρατηγικών συμφερόντων της Τουρκίας




Το μέχρι σήμερα άλυτο του προβλήματος οφείλεται στην παράνομη αλλά μεθοδευμένη διεκδίκηση από την Τουρκία των στρατηγικών συμφερόντων της επί της Κύπρου και της περιοχής, τα οποία αντιβαίνουν στα συμφέροντα του κυπριακού λαού αλλά εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Μεγάλης Βρετανίας και των συνοδοιπόρων της, που ακολουθούν σταθερά φιλοτουρκική πολιτική, δίνοντας ελάχιστη ή καθόλου σημασία στα συμφέροντα και στη βούληση του λαού της Κύπρου.

Τα παραπάνω είπε ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Γιαννάκης Λ. Ομήρου.

Σε χαιρετισμό του στην παρουσίαση του βιβλίου του Δώρου Θεοδώρου «Το Αληθινό Πρόσωπο της Διζωνικής», ο κ. Ομήρου ανέφερε ότι αρκετούς μήνες μετά την έναρξη των διαπραγματεύσεων, μετά και την ανάδειξη του κ. Ακιντζί στην ηγεσία της τ/κ κοινότητας, είναι αναγκαίος ένας αδρός απολογισμός, χωρίς αναφορά σε λεπτομέρειες των συζητήσεων στις συνομιλίες.

Η ανεπάρκεια και οι αμφισημίες της συμφωνίας της 11ης Φεβρουαρίου, είπε, εξακολουθούν να αποτελούν σοβαρή αδυναμία στην από μέρους της ελληνικής κυπριακής πλευράς διεκδίκηση λύσης στη βάση αρχών.

Η διαχρονική διαφοροποίηση του Τ/κ ηγέτη Μ. Ακιντζί, σε σχέση με τους προηγούμενους ηγέτες της τουρκοκυπριακής κοινότητας, σημείωσε, δεν έχει αποδειχθεί στην πράξη. Από τα μέχρι τώρα δεδομένα στις διαπραγματεύσεις αλλά και από επανειλημμένες πρόσφατες δηλώσεις του, συνέχισε, δεν προκύπτει ουσιώδης μεταβολή στις βασικές προσεγγίσεις της τουρκικής πλευράς για το περιεχόμενο της λύσης – τα δείγματα γραφής τα οποία αναμένονταν από τον κ. Ακιντζί δεν υπήρξαν.

“Με δεδομένη την αναλλοίωτη αλήθεια, ότι το κλειδί της λύσης βρίσκεται στην Άγκυρα και ότι χωρίς την εγκατάλειψη της τουρκικής αδιαλλαξίας και κακοπιστίας δεν είναι δυνατή η επίτευξη λύσης δημοκρατικής, λειτουργικής και βιώσιμης, οφθαλμοφανής είναι η διαπίστωση ότι ουδέν έπραξε η Τουρκία που να αποδεικνύει διαφοροποίηση της στάσης της”, πρόσθεσε.

Η δημιουργία αναιτιολόγητου κλίματος ευφορίας και η καλλιέργεια υπερβολικών προσδοκιών για επίτευξη λύσης, είπε, μόνο αρνητικές υπηρεσίες προσφέρουν στην ικανοποίηση της ομόθυμης θέλησης του κυπριακού ελληνισμού για τη συντομότερη δυνατή λύτρωση από τα δεινά της συνεχιζόμενης κατοχής. Αν εκπέμπεται το μήνυμα, συνέχισε, ότι η ελληνική κυπριακή πλευρά είναι ικανοποιημένη, πώς αναμένουμε παρεμβάσεις – πιέσεις, άσκηση επιρροών προς την τουρκική πλευρά; Σε όσους δε τρίτους αναφέρονται σε μεγάλη ευκαιρία για επίτευξη λύσης η οποία δεν πρέπει να χαθεί, συνέχισε, χρέος μας είναι να τους υποδεικνύουμε ότι, αν πράγματι είναι ειλικρινείς στο ενδιαφέρον τους, οφείλουν να στραφούν προς την πλευρά της Τουρκίας.

Επιβάλλεται, ανέφερε ο κ. Ομήρου, η ελληνική κυπριακή πλευρά να προβάλει ενώπιον της τουρκικής πλευράς προς τοποθέτηση τις θεμελιώδεις πτυχές του Κυπριακού -της αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων, της επιστροφής των προσφύγων, του εποικισμού και της οριστικής κατάργησης των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960, ακόμα της αδιαπραγμάτευτης θέσης για εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Δικαίου κα του κοινοτικού κεκτημένου χωρίς μόνιμες παρεκκλίσεις.

Μια ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική, σημείωσε, επιβάλλεται να περιέχει εναλλακτικές επιλογές κινήσεων, δράσεων και πρωτοβουλιών – αυτό είναι ένα καθήκον που δεν πρέπει να υποβαθμίζεται και να αμελείται. Η ιστορία του Κυπριακού είναι ως προς τούτο εξόχως διδακτική.

Επείγει ταυτόχρονα, είπε, η αξιοποίηση των νέων γεωστρατηγικών γεωοικονομικών δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή μας και ανέτρεψαν παγιωμένες ισορροπίες δεκαετιών. “Η παταγώδης αποτυχία της τουρκικής πολιτικής στη Συρία και την Αίγυπτο, οι βαθύτατα τραυματισμένες της σχέσεις με τη Ρωσία και το Ισραήλ, η συνεργασία Κύπρου-Ισραήλ-Ελλάδας και Κύπρου-Αιγύπτου-Ισραήλ, σε συνδυασμό με το συγκριτικό πλεονέκτημα των φυσικών μας πόρων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, συνιστούν το νέο πεδίο πάνω στο οποίο πρέπει να οικοδομείται η εθνική μας στρατηγική”, πρόσθεσε.

Θα πρέπει ακόμα, είπε, η στρατηγική μας να λαμβάνει υπόψη τις αποσταθεροποιητικές και ανώμαλες εξελίξεις στην περιοχή – με το απεχθές Ισλαμικό Κράτος και τη βαρβαρότητα της τρομοκρατίας. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον της αποσταθεροποίησης, Κύπρος και Ελλάδα, είπε, αποτελούν παράγοντες σταθερότητας, ασφάλειας και συνεργασία στην ευρύτερη περιοχή και καθήκον μας να αξιοποιήσουμε ευκαιρίες και δυνατότητες και να αποτρέψουμε κινδύνους.

“Για την αναγκαία αυτή πορεία, η συνειδητοποίηση της ιστορίας μας, η βαθιά γνώση των διαχρονικών συμπεριφορών της Τουρκίας, η εθνική αυτογνωσία, τα λάθη και οι παραλείψεις του παρελθόντος, η επίγνωση και η ορθή εκτίμηση της σημερινής συγκυρίας, αποτελούν απαραίτητο εφόδιο. Το βιβλίο του Δώρου Θεοδώρου υπό αυτή την έννοια είναι απολύτως χρήσιμο και πολύτιμο”, είπε.

Αναφερόμενος στον κ. Θεοδώρου, είπε ότι έχει δεκαετίες αγώνων στο ενεργητικό του, και συνεισφέρει αυτή τη φορά με τη συγγραφική του μελέτη, πολύτιμη βοήθεια, όχι μόνο για όσους ασχολούνται με το Κυπριακό στο πολιτικό πεδίο αλλά και για κάθε Κύπριο πολίτη.

“Με τη συσσωρευμένη εμπειρία μιας ηγετικής και εξέχουσας προσωπικότητας, πρωταγωνιστικού στελέχους του φοιτητικού δημοκρατικού κινήματος στην Ελλάδα, του ασυμβίβαστου αγωνιστή της δημοκρατίας τα δύσκολα χρόνια της υπονόμευσης του δημοκρατικού και πολιτειακού ιστού πριν από το πραξικόπημα, του αντιστασιακού, του βουλευτή, του υπουργού, ο Δώρος Θεοδώρου εξακολουθεί να αποτελεί ένα πολύτιμο κεφάλαιο στις προσπάθειες και στους αγώνες για λύτρωση του λαού μας από τα δεινά και τα μαρτύρια της κατοχής και της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών του”, είπε μεταξύ άλλων.

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: