Οι συνέπειες της άγνοιας για την πραγματικότητα στην Κύπρο
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
«Η έλευση του τουρκικού στολίσκου στη Γάζα θα αποτελέσει πρόκληση», επιμένει ο αρχηγός των Ε.Δ. του Ισραήλ: Παρασκηνιακές συνεννοήσεις Ισραήλ-Τουρκίας μέσω της Αιγύπτου
Ο σχεδιασμός της Άγκυρας για την Κύπρο και το μετέωρο βήμα των πολιτικών εργαλείων: Ο στρατηγικός έλεγχος (και της περιοχής) περνά από την τουρκοποίηση του νησιού…
Του Πανίκου Παναγιώτου – www.philenews.com
Στην Τουρκία, θα πραγματοποιηθούν πρόωρες εκλογές. Η χώρα του Αττίλα αντιμετωπίζει πολλαπλές εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις. Ενισχύει το Ισλαμικό Κράτος και εξοντώνει τους Κούρδους.
Στην Κύπρο, δημιουργούνται και πάλι προσδοκίες για λύση του Κυπριακού. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι η «χειρότερη περίοδος» για να επιχειρηθεί κάτι τέτοιο και άλλοι αντιπαραθέτουν ακριβώς το αντίθετο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι συνθήκες και τα πρόσωπα έχουν τη δική τους βαρύτητα σε διαδικασίες για διαιώνιση ή για επίλυση προβλημάτων.
Τον καθοριστικό όμως ρόλο διαδραματίζουν πάντα τα συμφέροντα. Και στην περίπτωση της Κύπρου πρόκειται για συμφέροντα πάνω στα οποία στηρίχθηκε μέχρι σήμερα η διατήρηση της τουρκικής κατοχής για σαράντα ένα και πλέον χρόνια.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά: Αν η Τουρκία καταφέρει μέσα από μια λύση να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της σε μεγάλο βαθμό, όπως αυτή τα ερμηνεύει και τα υπερασπίζεται, τότε θα είναι ξανά η πρώτη που θα πει το «ναι», όπως το 2004, ανεξάρτητα ποιος θα κυβερνά στην Άγκυρα ή ποιες συνθήκες θα επικρατούν.
Πρόκειται για τα ίδια συμφέροντα που προκάλεσαν την τουρκική εισβολή, που πραγματοποίησαν το χουντικό πραξικόπημα -με προδοτικές ευθύνες δικών μας-, που οδήγησαν σε διχασμό τους Ελληνοκυπρίους, που υποδαύλισαν εθνικιστικές διαμάχες μέσα στις δυο κοινότητες, που επέβαλαν τις βρετανικές κυρίαρχες βάσεις και που μέχρι σήμερα συντηρούν τη διαίρεση του νησιού μας.
Αυτά τα συμφέροντα διέπονται από μια βασική φιλοσοφία, όπως αυτή εκδηλώθηκε όλα αυτά τα χρόνια σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο: «Η Τουρκία έχει το δικαίωμα ελέγχου της Κύπρου».
Και μέχρι τώρα, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει κανένα ισχυρό κράτος, καμία σύμμαχος χώρα της Τουρκίας, κανένας διεθνής οργανισμός που να την αναγκάσει ή που να έχει διάθεση να την πιέσει πραγματικά, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, ώστε να σταματήσει να ελέγχει την πατρίδα μας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Επομένως, όσο κι αν θέλουμε να είμαστε αισιόδοξοι, μας προσγειώνει η ωμή πραγματικότητα, έστω κι αν κάποιες φορές νιώθουμε την ανάγκη να την αγνοήσουμε γιατί λαχταρούμε εκείνη τη μέρα που δεν θα υπάρχει κατοχή και συρματόπλεγμα.
Λαχταρούμε εκείνη τη μέρα που θα παρακολουθούμε θεατρικές παραστάσεις μαζί με συμπατριώτες και φίλους μας Τουρκοκύπριους σε μια λεύτερη πατρίδα, χωρίς να ελέγχουν τις αναπνοές μας οι κατακτητές.
Δεν έχουμε λοιπόν το δικαίωμα να αγνοούμε τις συνέπειες της άγνοιας των συμφερόντων και της πραγματικότητας.