Η αλυσίδα των «παραλείψεων» φανερώνει πολλά
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Χρειάζεται ταρακούνημα και πολιτικός σεισμός για να υπάρξουν ανατροπές στο Κυπριακό: Να αφουγκραστούν την κυπριακή κοινωνία και μετά να διαμορφώσουν τη στρατηγική τους
Η «Ημέρα της Ευρώπης» και το μέλλον της: Ευθυγραμμίστηκαν με την επιβολή κυρώσεων για την εισβολή στην Ουκρανία, χωρίς να τους πειράζει η τουρκική κατοχή σε χώρα-μέλος
Του ΚΩΣΤΑ ΜΑΥΡΙΔΗ
Η συνεχής ενδυνάμωση/αναβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας έπρεπε να ήταν αυτοσκοπός κάθε Κυβέρνησης. Αν ερωτηθούν οι κυβερνώντες (όπως και προηγούμενοι), θα επιμένουν πως «εργάζονται αδιάκοπα σε όλα τα επίπεδα για ενδυνάμωση της Κυπριακής Δημοκρατίας». Πόση αλήθεια υπάρχει σε αυτό;
Επισημαίνεται εξαρχής ότι ενέργειες/δηλώσεις οποιασδήποτε μορφής αναγνώρισης του ψευδοκράτους, είναι παράνομες βάσει του διεθνούς δικαίου (Συμβούλιο Ασφαλείας/ΟΗΕ) και του ευρωπαϊκού κεκτημένου αφού η Κύπρος εντάχθηκε με όλα της τα εδάφη στην Ευρωπαϊκή Ένωση με αναγνωρισμένο κράτος μόνο την Κυπριακή Δημοκρατία σ΄ όλη την Κύπρο, και την κατεχόμενη. Η πραγματικότητα όμως είναι αποκαρδιωτική.
Η απραξία της Κυβέρνησης είναι μια αλυσίδα «παραλείψεων» από μικρά μέχρι μέγιστα, αποκαλύπτοντας ότι πρόκειται για πολιτική επιλογή, που δεν ομολογείται όμως. Η περίπτωση της Ασιατικής Τράπεζας Επενδύσεων που στήνεται τους τελευταίους μήνες με πρωτεργάτη την Κίνα και θα επηρεάζει την οικονομίες και τις πολιτικές δεκάδων χωρών είναι χαρακτηριστική. Ήδη έσπευσαν να γίνουν ιδρυτικά μέλη, κράτη της ΕΕ και άλλες δυτικές χώρες. Τα προνόμια ενός συνιδρυτικού μέλους (μάλλον θα υπάρξουν πάνω από ένας γύροι ιδρυτικών μελών) είναι τεράστια και το ποσό συμμετοχής δεν είναι προκαθορισμένο. Παρά τις εκκλήσεις μας με επιστολές προς τον Πρόεδρο και τον Υπ. Οικονομικών, εξηγώντας τους ύψιστους εθνικούς λόγους και το στρατηγικό πλεονέκτημα ενδυνάμωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, δεν υποβλήθηκε ποτέ αίτημα.
Παρεμπιπτόντως, η Κίνα έχει εκδηλώσει πρόθεση για τεράστιες επενδύσεις στην ΕΕ μέσω του Σχ. Γιούνκερ όπου για κάθε έργο απαιτείται πολλαπλάσια ιδιωτική χρηματοδότηση. Η Κύπρος έχει ανάγκη αυτή την πολλαπλάσια χρηματοδότηση της Κίνας, για σημαντικά έργα υποδομών όπως της ενέργειας. Είναι μέσω τέτοιων σχέσεων που θα μπορεί να προωθήσει αποτελεσματικά το στρατηγικό πλεονέκτημα της συμμετοχής στην ΕΕ σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου. Μέσω τέτοιων οργανισμών διεθνούς εμβέλειας, αποκτούμε πολιτικό και οικονομικό πλεονέκτημα ασύγκριτης αξίας στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Φυσικά, η Τουρκία έχει υποβάλει τέτοιο αίτημα! Ποιος είναι ο λόγος που δεν υπήρξε καν ενδιαφέρον από την Κύπρο για υποβολή αιτήματος; Εάν η επίδειξη ενδιαφέροντος εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα μακροπρόθεσμα, τι μπορεί να εξυπηρετεί η απόλυτη απραξία;
Αλλά και στα … «μικρότερα» θέματα, ίδια απραξία. Τις προάλλες, ο κ. Ακκιντζί είχε συναντήσεις με διάφορους αξιωματούχους της ΕΕ, ανάμεσα τους ο Πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου ο οποίος δύο φορές αναφέρθηκε σε «κύριον Πρόεδρον». Σε αυτό δεν αντιδρούν όσοι στην Κύπρο για χρόνια στήριζαν τον ισλαμοδημοκράτη Ερντογάν και τώρα έγιναν φανατικοί του Ακκιντζί. Αλλά η Κυπριακή Κυβέρνηση πως ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές; Αντιδρούμε κάποιοι ευρωβουλευτές (απέστειλα σχετική επιστολή στον κ. Σουλτς), αλλά όπως και σε άλλες περιπτώσεις, φρόντισαν οι εκπρόσωποι της Κυπριακής Κυβέρνησης στην ΕΕ (ειδικά μερικοί σύμβουλοι στο Γραφείο του Κυπρίου Επιτρόπου) να … «ενημερώσουν» ότι στην Κύπρο μιλούν για κατοχή μόνο ελάχιστοι και η λύση θα είναι το Σχ. Ανάν.
Άλλη «παράλειψη» υπήρξε στο θέμα του εποικισμού ως εγκλήματος πολέμου για το οποίο έπρεπε να πρωτοστατεί η Κυπριακή Κυβέρνηση και όχι να καταγγέλλω με έγγραφο στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης τους εκάστοτε Διοικητές των κατοχικών στρατευμάτων (από το 2002) με την στήριξη ξένων ακαδημαϊκών και ιδρυμάτων αλλά με απούσα την Κυπριακή Κυβέρνηση. Δεν ξέρω πόσο έχει εισχωρήσει η απάθεια ή ο κομματισμός στα μυαλά των πολιτών στην Κύπρο ώστε να ανέχονται τέτοιες καταστάσεις, αλλά προσδοκώ στην υγιή κοινωνία που θέτει υπεράνω ατομικών και κομματικών συμφερόντων την Κύπρο, να αντιδράσει. Αντί να ενισχύεται η Κυπριακή Δημοκρατία ώστε να επιτύχουμε την καλύτερη δυνατή λύση, το μέτωπο της «όποιας λύσης», «παραλείπει» και ακυρώνει κάθε τέτοια ενισχυτική ενέργεια γιατί με το λαό σε απόγνωση και οικονομική δυστυχία, θα του περάσουν στο λαιμό την «όποια λύση». Αυτό είναι το σχέδιο ενόψει και μόνο η λαϊκή αντίδραση μπορεί να το ακυρώσει.
Ο Κώστας Μαυρίδης είναι Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – [email protected]