Τα «αν» που σκοτώνουν τους αληθινούς κόσμους
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Πανίκου Παναγιώτου – www.philenews.com
Στο μυαλό μας γυροφέρνουν πάντα πολλά «αν». Από τα πρώτα παιδικά χρόνια, συμπορευόμαστε με το μεγάλο ερώτημα του «αν».
Μπροστά σε προκλήσεις, προβλήματα, αδιέξοδα, επιλογές, αποφάσεις, λύσεις, αποτυχίες, προδοσίες και ασθένειες, αναδύεται αβίαστα το «αν».
Θα ήταν διαφορετική η ζωή μας, αν ακολουθούσαμε έναν άλλο δρόμο;
Πώς θα εξελισσόταν μια προσωπική ή φιλική ή επαγγελματική σχέση, αν δεν γινόταν αυτό το λάθος, αν χειριζόμασταν την υπόθεση με αλλιώτικο τρόπο;
Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα, αν δεν συνέβαινε εκείνο το γεγονός ή αν παίρναμε άλλες αποφάσεις;
Εκ των υστέρων, για κάθε θέμα δικό μας, κοινωνικό, εθνικό, παγκόσμιο, συνηθίζουμε στις συζητήσεις με τον εαυτό μας και με άλλους να ανασύρουμε δεκάδες «αν».
Και για το κάθε «αν» δίνουμε κάθε λογής ερμηνείες, με βάση το δεδομένο του αποτελέσματος και της πραγματικότητας. Οι συνέπειες όμως των «αν» παραμένουν άγνωστες.
Μόνο με τη φαντασία και τα σενάρια κινηματογραφικών ταινιών υπάρχει η δυνατότητα να αντιπαραθέσουμε αυτό που έγινε με αυτό που θα μπορούσε να γίνει μέσα από τα «αν».
Το έκανε ο Πολωνός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Κριστόφ Κισλόφσκι (φωτογραφία) με το έργο «Τυφλή τύχη», όπως και ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης με την ταινία «Αν» και αρκετοί άλλοι.
Έχουμε ανάγκη τα «αν» για να ξεφεύγουμε, ακόμη και με ονειρική διάθεση.
Πολλές φορές όμως, ο άνθρωπος έχει την αδυναμία και την «αρρώστια» να θέλει όλο και περισσότερα, κουβαλώντας μέσα στις σκέψεις του μόνο τα «αν».
Δεν ικανοποιείται με αυτά που έχει. Και γι’ αυτή του την απληστία συμβάλλει και το γεγονός ότι βομβαρδίζεται καθημερινά με πρότυπα και εικόνες που τον σπρώχνουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Έτσι, τα «αν» ξεπερνούν τα όρια της φαντασίας και της ομορφιάς. Γίνονται βασανιστικά, ενοχοποιητικά, ανήθικα, ακόμη και εγκληματικά. Φέρνουν άγχος, καταπιεστικά συναισθήματα και στο τέλος ασθένειες και θάνατο.
Η απελευθέρωση από τέτοιου είδους «αν» σώζει ζωές.
Και επειδή στις 21 Ιουνίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής, είναι ακόμη μια ευκαιρία να συνοδέψουμε τα «αν» με ταξίδια, χρώματα και μουσικές.
Μακριά από διαφημίσεις, ιδέες και συμφέροντα που κάνουν υπόδουλους ανθρώπους και λαούς, που κλέβουν χαρές και όνειρα και πάνω απ’ όλα που δημιουργούν ψεύτικους και άπιαστους κόσμους, σκοτώνοντας τους αληθινούς.