Το αμαρτωλό τρίγωνο που κατέστρεψε την οικονομία




Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ

Παρακολουθώ εκ του μακρόθεν τις πολιτικές δραστηριότητες του προέδρου του Δημοκρατικού Συναγερμού, και ομολογώ ότι ο πολιτικός αυτός άνδρας με προβληματίζει. Οι δηλώσεις του είναι αλλοπρόσαλλες, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το εθνικό θέμα της Κύπρου και τις σχέσεις με την Ελλάδα.

Πολλοί είναι αυτοί που ανησυχούν και ενημερώνουν πως ο κ. Αβέρωφ Νεοφύτου έχει κάνει μιαν απίστευτη στροφή ως προς το αν είναι Κύπριος ή Έλληνας από την Κύπρο, και ότι στα σχέδιά του είναι η «κυπριοποίηση» του Δημοκρατικού Συναγερμού και η μετατροπή του από κόμμα «εθνικοφρόνων» σε ένα καθαρά κυπριακό κόμμα, το οποίο θα ηγηθεί δυναμικά και δυνατά του μετώπου για επιβολή ενός «πικρού συμβιβασμού».

Επειδή ντρέπονται να το πουν, ο πικρός συμβιβασμός είναι η χειρότερη μορφή της ερμαφρόδιτης διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας. Σίγουρα δεν ενοχλεί ότι ένας εκ των παλαιοτέρων πρεσβευτών έγραφε σε υψηλά ιστάμενο αξιωματούχο στην Ουάσιγκτον ότι «ο κ. Νεοφύτου είναι δικός μας», διότι στην Κύπρο οι πολιτικοί ανήκουν… κάπου. Άλλοι προσκυνούν την Αμερική, άλλοι γονάτιζαν στην ΕΣΣΔ, άλλοι στην Ευρώπη και αρκετοί στη Βρετανία, η οποία μέσω αυτών, που δυστυχώς ανήκουν στην πολιτική και οικονομική ελίτ, διοικούν την Κύπρο.

Δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ αν δεν κοροΐδευε την «εθνικόφρονα» πτέρυγα του κόμματος, η οποία φαίνεται ότι προσφέρει στο κόμμα τους πιο πιστούς οπαδούς. Βεβαίως, είναι εύκολο για τον κ. Νεοφύτου, στα ξένα κέντρα να το παίζει… Αμερικανός και στο εσωτερικό… «ελληνόφρονας»!

Αλλά πόσο «ελληνόφρονας» είναι κανείς, κύριε πρόεδρε του ΔΗΣΥ, όταν στις Βρυξέλλες – σύμφωνα με την καταγγελία του ευρωβουλευτή Κώστα Μαυρίδη – ζητήσατε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να εφαρμόσει αυστηρά τους κανόνες οικονομικής πειθαρχίας χωρίς εξαιρέσεις; Ως γνωστόν οι Ευρωπαίοι, που τόσο θαυμάζει ο κ. Νεοφύτου, για την ώρα εφαρμόζουν αυστηρότατα τους κανόνες ΜΟΝΟ εναντίον των λαών της Ελλάδας και της Κύπρου. Να υποθέσω ότι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ υποστηρίζει την άκρατη λιτότητα, που έχει οδηγήσει σε ανείπωτη φτώχεια τον ελληνικό λαό και σε ανεργία και κατάπτωση την κυπριακή νεολαία; Να υποθέσω ότι υποστηρίζει τα σκληρότατα μέτρα που επέβαλε η Τρόικα των δανειστών στους πολίτες της Κύπρου και της Ελλάδας, τη στιγμή που ακόμα και η Αμερική – την οποία λατρεύει ο κ. Αβέρωφ – καλεί για άμεσο τερματισμό και των μέτρων και της λιτότητας;

Πρέπει να υπενθυμίσουμε στον πρόεδρο του ΔΗΣΥ ότι για την οικονομική τραγωδία της Κύπρου φέρει ευθύνη ο πολιτικός κόσμος, οι επιχειρηματίες και οι τραπεζίτες. Ως πολιτικός και πρόεδρος του μεγαλύτερου κόμματος, ο κ. Νεοφύτου είναι μέλος αυτού του αμαρτωλού τριγώνου που οδήγησε το νησί στη χρεοκοπία. Έχει λάβει αποφάσεις καταστροφικές για την Κύπρο από κοινού με τους υπόλοιπους πολιτικούς, έχει προστατεύσει επιχειρηματίες οι οποίοι είναι πνιγμένοι στα δανεικά και υποψιάζομαι ότι κάλυψε και αυτός τούτες τις απαράδεκτες περιπτώσεις.

Ποιοι πίεζαν τους τραπεζίτες να δίνουν τα δάνεια κύριε πρόεδρε του ΔΗΣΥ; Μα οι πολιτικοί. Ποιοι άλλοι; Και ποιο ήταν το όφελος των πολιτικών από αυτές τις συναλλαγές; Είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να απαντήσουν οι ανακριτές και οι εισαγγελείς, οι οποίοι – και λυπάμαι γι’ αυτό – καθυστερούν επικίνδυνα ή δεν ασχολούνται καθόλου με την ανάμειξη των πολιτικών στα σκάνδαλα. Η υπόθεση διαφθοράς στην Πάφο και η καταδίκη και φυλάκιση πολιτικών ικανοποίησε τον λαό, αλλά φοβάμαι πως θα είναι η πρώτη και τελευταία καλή πράξη της Δικαιοσύνης.

Οι λαμογιές των πολιτικών δεν σταματούν στη γενέτειρα του κ. Νεοφύτου. Η μαφία της πολιτικής, που ελέγχει το οικονομικό και τραπεζικό σύστημα, αλλά και το «όπιο του λαού», το ποδόσφαιρο, έχει πλοκάμια σε όλο το νησί. Είναι τυχαίο ότι εν ενεργεία βουλευτές δεν πλήρωσαν φόρους, παραβιάζοντας τους νόμους που ψήφισαν; Γι’ αυτό το οικονομικό έγκλημα δεν πλήρωσε κανένας, ενώ ο εφοριακός που κάλυψε την υπόθεση, αντί της φυλακής απολαμβάνει τη σύνταξη που του έδωσε απλόχερα το κράτος – άρα οι πολιτικοί.

Όπως είπαμε πολλές φορές, η Κύπρος, κύριε πρόεδρε του ΔΗΣΥ, είναι ένα χωριό και όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας…

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Δεν έχω καμία πρόθεση να υποστηρίξω τον υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη για το θέμα της «εγκατάλειψης» της Ελλάδας στο Eurogroup. Πιστεύω ότι η αλληλεγγύη μεταξύ της Αθήνας και της Λευκωσίας, και από τις δύο μεριές, πρέπει να είναι δεδομένη. Άλλωστε, δεν έχουμε άλλους γνήσιους συμμάχους. Βέβαια, η Κύπρος έχει τα δικά της προβλήματα, και το δικό της πρόγραμμα με την Τρόικα είναι στην κόψη του ξυραφιού. Δικαιολογημένα ανησυχεί ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, διότι έχει και εσωτερικούς «εχθρούς», ακόμα και στο παλιό του κόμμα, που προτιμούν να συνταχθούν με επιχειρηματίες, αντί να στηρίξουν τον ίδιο. Με αφορμή το θέμα που προέκυψε με την υποστήριξη (ή μη) του κ. Γεωργιάδη προς τον κ. Βαρουφάκη, έχω να καταθέσω ότι η Ε.Ε. δεν είναι ούτε αυτό που ελπίζαμε ούτε αυτό που ευχόμαστε. Οι λέξεις «εταίροι» και «σύμμαχοι» είναι άγνωστες στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Όλοι μιλούμε για το Eurogroup, αλλά ουδείς παραδέχεται πως είναι το όργανο που διευθύνει τις τύχες των ευρωπαϊκών λαών. Αυτό το σώμα διαθέτει δικτατορικές εξουσίες. Ό,τι και να έκανε ο κ. Γεωργιάδης, γνώριζε πως αν δεν ακολουθούσε τους ισχυρούς, θα το πλήρωνε η Κύπρος. Όμως, έπρεπε να βρει έναν τρόπο να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του. Και βεβαίως, για τέτοια θέματα – την επόμενη φορά – ας πιει το… αμίλητο νερό. Δεν χρειάζεται να κάνει δηλώσεις που εκθέτουν τον ίδιο και την Κύπρο.

www.philenews.com – www.mignatiou.com – Φωτογραφία ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Hellasjournal - Newsletter


%d bloggers like this: