Η λιτότητα κατά της Δημοκρατίας στην Ελλάδα
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Απειλεί και την Ελλάδα το βακτήριο xylella fastidiosa που ευθύνεται για τη «μεγάλη σφαγή» των ιταλικών ελιών: Χωρίς αντίδοτο, ήρθε από τη λατινική αμερική με ένα φυτό καφέ [videos]
DW για ελληνικά ΜΜΕ: Η χειρότερη μορφή λογοκρισίας, είναι η αυτολογοκρισία – Οι φίλοι του… αφεντικού, τα non-papers και οι αγωγές κατά δημοσιογράφων
Εάν οι κρατούσες ελίτ της Ευρώπης θέλουν να σώσουν το ευρωπαϊκό σχέδιο και το ευρώ που βρίσκεται στο επίκεντρό του θα πρέπει να αρχίσουν να συνεργάζονται ενεργά με τα αριστερά κόμματα όπως τον ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos, αντί να τα αποφεύγουν. Εάν δεν το πράξουν θα οδηγήσουν ορισμένα από αυτά τα κόμματα σε ευκαιριακές συνεργασίες δεξιάς-αριστεράς, ή στην αποτυχία της διακυβέρνησής τους, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο σε πολιτικές δυνάμεις με θέσεις πολύ πιο ριζοσπαστικές από την αναδιάρθρωση χρέους ή την αντίθεση στη λιτότητα.
Αυτά αναφέρει ο Mark Blyth, καθηγητής πολιτικής οικονομίας στο Brown University και ο Cornel Ban, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Boston University, σε εκτενές άρθρο γνώμης στο FOREIGN AFFAIRS με τίτλο «Austerity vs. Democracy in Greece».
Το διακύβευμα τώρα δεν είναι απλά οι επόμενες κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη μια ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Αυτά είναι συμπτώματα όχι αίτια, επισημαίνουν οι αρθρογράφοι. Το πρόβλημα είναι ότι οι ευρωπαϊκές Αρχές, που καθοδηγούνται από την Γερμανία, επιβάλουν πολιτικές αποπληθωρισμού, υπό έναν επίπλαστο κανόνα χρυσού, με την ελπίδα ότι οι πολίτες θα ψηφίζουν αιώνια για την περαιτέρω φτωχοποίησή τους, ώστε να διασώσουν την αξία των περιουσιακών στοιχείων των πιστωτών. Σε έναν τέτοιο κόσμο, τόσο οι ακροαριστερές όσο και οι ακροδεξιές δυνάμεις δεν μπορούν παρά να κερδίζουν ολοένα έδαφος σε πολλές υποτιθέμενα σταθερές χώρες και πολύ πιο σύντομα από όσο νομίζουμε. Για να αποφευχθεί αυτό οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να επιτύχουν συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ τώρα, καθώς αυτό που ενδεχομένως θα ακολουθούσε θα ήταν πολύ χειρότερο.
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, μπορεί να φαίνεται παράξενη η χρήση μιας ρωμαϊκής παρομοίωσης για να χαρακτηρίσει κανείς τα πολιτικά γεγονότα στην Ελλάδα, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι εύστοχη. Όπως ο Ιούλιος Καίσαρας διάβηκε τον ποταμό Ρουβίκωνα επειδή μπορούσε, παρά τις προειδοποιήσεις της ρωμαϊκής Γερουσίας να μην το πράξει, έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, του κόμματος που τάσσεται κατά της λιτότητας, αποφάσισε να θέσει τέλος στην λιτότητα στην Ελλάδα, παρά τις αρνητικές δηλώσεις των Ευρωπαίων ηγετών. Εάν θα επιτύχει ο κ. Τσίπρας παραμένει ακόμη άγνωστο, αλλά ότι και να συμβεί η νίκη του αποτελεί κρίσιμο σημείο καμπής για την Ευρώπη. Ένα μήνυμα ότι ο χρόνος για τις πολιτικές λιτότητας έχει τελειώσει.
Καθώς η ευφορία της νίκης υποχωρεί και αναδεικνύεται η πραγματικότητα η νέα ακροαριστερή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αντιμέτωπη με το δύσκολο έργο της επίτευξης μιας ισορροπίας μεταξύ των αιτημάτων της εκλογικής του βάσης να τεθεί τέλος στη λιτότητα και των πιστωτών που ζητούν την αποπληρωμή του χρέους. Ο ΣΥΡΙΖΑ κληρονομεί επίσης τις ίδιες περιορισμένες δυνατότητες των προκατόχων του, ενώ πλησιάζουν οι καταληκτικές ημερομηνίες, θέτοντας επιπλέον πίεση στις συνομιλίες. Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις εισέρχονται σε αχαρτογράφητα πεδία η αβεβαιότητα αυξάνεται στην Ευρώπη, καθώς η επίτευξη συμφωνίας θα μπορούσε να αποδειχτεί απατηλή, αναφέρει ο Marco Vicenzino, διευθυντής του Global Strategy Project, σε άρθρο γνώμης στη HUFFINGTON POST με τίτλο «Europe and Greece: Managing Expectations and Driving Reform».
Όπως επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, καθώς πρέπει να ληφθούν σκληρές αποφάσεις που θα καθορίσουν εάν θα συνεχίσει να έχει ένα μέλλον στην Ευρώπη ή εάν θα αποτραβηχτεί σταδιακά. Ο κίνδυνος να μείνει πίσω παραμένει ισχυρός. Με την σαφή στήριξη της κοινής γνώμης ο Π/Θ, Αλέξης Τσίπρας, δεσμεύεται να κρατήσει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Μολονότι η ΕΕ έχει την ευθύνη της για τη σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, οι ρίζες της ελληνικής κακοδαιμονίας βρίσκονται στην οικονομική κακοδιαχείριση και στην ανεξέλεγκτη διαφθορά. Εντέλει η βούληση για την επίλυση και την θεραπεία αυτών των ασθενειών και η εφαρμογή πραγματικών μεταρρυθμίσεων μπορεί να προέλθει μόνο από την ελληνική κοινωνία.
http://www.huffingtonpost.com/marco-vicenzino/europe-and-greece-managin_b_6565612.html