ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Του Δρα Παναγιώτη Κ. Αυξεντίου
Διευκρινίζεται από την αρχή και δικαιώνεται από το περιεχόμενο ότι ο τίτλος του άρθρου δεν αναφέρεται στην έμφυτη φαντασία ή περιέργεια που είναι απαραίτητες στην επιστημονική πρόοδο. Η πολιτική μεθοδολογικά δεν ανήκει στις επιστήμες και οι κατ’ εξοχήν ασκούντες την πολιτική είτε συνήθως προέρχονται από τη νομική η οποία πόρρω απέχει από την επιστημονική οικογένεια είτε λόγω κεκτημένης θεσμοθέτησης ακολουθούν την πρακτική των νομικών και αποξενώνονται από την επιστημονική φαντασία.
Οι φανταστικές σκέψεις του κειμένου ανήκουν στην τάξη των πιθανοτήτων που μπορούσαν να είχαν κάμει οι πολιτικοί είτε που είχαν σκεφθεί να κάμουν είτε που θα ήθελαν να κάμουν αλλά λόγω πολιτικού κόστους δεν τολμούσαν να εκστομίσουν. Ανήκουν στην κατηγορία του απίστευτου αλλά αληθινού και από τη φύση τους δεν λείπουν η αστειότητα και το χιούμορ.
Παραδείγματα από την Κυπριακή πραγματικότητα υπάρχουν αρκετά από τα οποία γίνεται μια ιδιαίτερη επιλογή. Είναι φυσιολογικό τα κόμματα και οι αρχηγοί τους να βρίσκονται στο στόχαστρο της διακωμώδησης στα μέσα μαζικής επικοινωνίας, από τα οποία δεν εξαιρείται η παρούσα ταπεινή συνεισφορά.
Η Τρόικα και τα μνημόνια βρίσκονται στην καθημερινότητα. Ο Χριστόφιας είναι γνωστό ότι την προσκάλεσε αλλά δεν υπόγραψε το μνημόνιο για λόγους που δεν θα επαναλάβουμε αλλά θα προσθέσουμε την πιθανή σκέψη του: «Είμαι σίγουρος ότι επόμενος πρόεδρος θα είναι ο Αναστασιάδης. Σαν αναγνωρισμένος μεγάλος ηγέτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και για το καλό της Κύπρου δεν υπόγραψα γιατί ο διάδοχος μου θα εξασφάλιζε καλύτερους όρους από μένα».
Ο Αναστασιάδης σαν αρχηγός του ΔΗ.ΣΥ. επιρρίπτει όλες τις ευθύνες της δημοσιονομικής κατρακύλας στον Χριστόφια παρόλο που ανελλιπώς εψήφιζε τα δημοσιονομικά νομοσχέδια. Γιατί; «Αν δεν τα ψήφιζα ο Χριστόφιας θα επανερχόταν με άλλα μεγαλύτερα σε δημόσιες παροχές νομοσχέδια, άρα με τη ψήφο μας πέτυχα τον μετριασμό της επερχόμενης καταστροφής. Επιπλέον η επερχόμενη οικονομική καταστροφή θα μεγάλωνε την φτωχολογιά, θα ενίσχυε δηλαδή τις τάξεις του ΑΚΕΛ, και θα εμπόδιζε την εκλογή μου σαν προέδρου της δημοκρατίας».
Σαν μικρό κράτος μέλος της ΕΕ είναι απαραίτητο να αντιπροσωπευόμαστε με διακεκριμένες προσωπικότητες, και όχι να υπηρετούμε καθαρά κομματικά και προσωπικά συμφέροντα. Τα προσόντα των αντιπροσώπων μας πρέπει να συνάδουν με τα καλώς νοούμενα ευρωπαϊκά πρότυπα και όχι να προκαλούμε το γέλωτα και τις ειρωνείες της ΕΕ με την αποστολή φλύαρων και ξενογλωσσικά αμαθών αντιπροσώπων. Το σκεπτικό διορισμού ή εκλογής φαίνεται να είναι: «Θέλουμε να ξεφορτωθούμε μερικούς τους οποίους στέλλουμε για να προκαλέσουν σύγχυση και να εκδικηθούμε την παρατηρούμενη αδιαφορία της ΕΕ έναντι μας».
Στη διεθνή πολιτική το μέγεθος και η δύναμη του ισχυρού υπήρξαν ανέκαθεν πρωταγωνιστικοί παράγοντες. Ο Πλάτωνας στην «Πολιτεία» δια στόματος του Θρασύμαχου ανέλυσε την αρχή του δικαίου του ισχυρού και αργότερα ο Θουκυδίδης έθεσε τα θεμέλια της στρατηγικής στην πολιτική. Χωρίς περιστροφές, πολιτικοί μικρών χωρών που κομπάζουν σαν διεθνείς προσωπικότητες, βρίσκονται εκτός πραγματικότητας και όντας αδύναμοι να χαράξουν προσωπική πολιτική προσαρμόζονται με τις πολιτικές των ισχυρών και κατά κανόνα υιοθετούν την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο. Διαφορετικά γελοιοποιούνται. Ο Αναστασιάδης στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία στην πρωταγωνιστικά ανύπαρκτη Ευρωπαϊκή του προσωπικότητα και προσγειώθηκε επιστρέφοντας σαν πρόεδρος αναξιόπιστος με δική του παραδοχή. Ενδιαφέρον για κάθε Κύπριο είναι κατά πόσο «το πιστόλι στον κρόταφο» το πρωτοείπε στη συνεδρίαση του Eurogroup ή στην ερευνητική επιτροπή Πική σαν φτηνό ευφυολόγημα σε παρατήρηση του Προέδρου Γιώργου Πική «δηλαδή σου έβαλαν το μαχαίρι στο λαιμό».
Σαν απροετοίμαστος, κατά δική του παραδοχή, θα επέδειξε αποπροσανατολισμό με αστείες δικαιολογίες όπως οι μαθητές σε παρόμοιες περιπτώσεις που λέγουν άλλα αντ’ άλλων. Επειδή τα πρακτικά των συνεδριάσεων του Eurogroup παραμένουν μυστικά, ο αποπροσανατολισμός μπορεί να οδήγησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην εξής φανταστική εισαγωγή: «Βρίσκομαι μεταξύ φίλων και σας εκμυστηρεύομαι τις ευαισθησίες που κληρονόμησα από το DNA του πατέρα μου ο οποίος μετά την επίσκεψη του στην Αθήνα που νοσηλευόμουνα για σοβαρό πρόβλημα υγείας ενώ ήλθε με μαύρα μαλλιά ξύπνησε την επομένη με άσπρα.
Όπως ο πατέρας μου σαν αστυνόμος σε χωριό της Πάφου στις διακοινοτικές συγκρούσεις του 1963-64 έσωσε Τουρκοκύπριους από φανατικούς Ελληνοκύπριους, με το ίδιο πάθος θα συνενώσω τις δυο πλευρές σαν Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα συνεισφέρω στην ειρήνη στην Ανατολική Μεσόγειο, και με την εκμετάλλευση των υδατανθράκων θα ανεξαρτητοποιήσουμε μαζί την Ευρώπη από τις ρωσικές πηγές ενέργειας».
Με βάση την αγόρευση του Προέδρου της Δημοκρατίας η συλλογική απάντηση αποδίδεται συνοπτικά: «Λυπούμαστε που δεν γευτήκαμε όλοι μας όπως η κ. Μέρκελ τη γοητεία σας, αλλά σαν απροετοίμαστος βρίσκεσαι εκτός θέματος. Αντιλαμβανόμαστε ότι Κυπριακά χωριά δεν εστιάζουν αστυνόμους ενώ η ατυχής αναφορά σου στις διακοινοτικές ταραχές της εποχής φέρνουν ξανά στην επιφάνεια και ενισχύουν τους τουρκικούς διαμελιστικούς ισχυρισμούς του Ντενκτάς, αλλά παραδεχόμαστε ότι οι δυνατότητες του πατέρα σου επιβεβαιώθηκαν με την πραξικοπηματική του κατάληψη της Διοίκησης της Αστυνομίας Λεμεσού.
Επειδή δεν υπάρχουν πλέον πληθυσμιακά μικτά χωριά στην Κύπρο δυστυχώς δεν είναι δυνατό για μας να πιστοποιήσουμε αν όντως κληρονόμησες τις κατ’ εσένα προσεγγιστικές πατρικές δεξιότητες που θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε ευεργετικά στην ΕΕ. Σαν χάρη για το μικροσκοπικό ανάστημα της χώρας που αντιπροσωπεύεις δεν θα επιβαρύνουμε τα δημόσια οικονομικά της τα οποία προστατεύεις, αλλά με την εισηγητική συγκατάθεση σου θα κλέψουμε μέρος των μεγάλων καταθέσεων των Κυπριακών τραπεζών αρκετές των οποίων ανήκουν σε ξένους, ιδιαίτερα σε αντιπαθείς Ρώσους. Με αυτό τον διακανονισμό ελπίζουμε ότι η ψυχολογική πίεση που θα υποστείς θα είναι ηπιότερη της αντίστοιχης του πατέρα σου τότε στην Αθήνα, αλλά για κάθε ενδεχόμενο σου δωρίζουμε την πιο αποτελεσματική βαφή μαλλιών «Πάντα Μαύρα». (Τις περαιτέρω ανταλλαγές μεταξύ Προέδρου της Δημοκρατίας και Eurogroup μπορεί να συμπληρώσει με τη φαντασία του ο αναγνώστης).
Εξερχόμενος από τη συνεδρίαση ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δήλωσε: «Τι νομίζουν ότι για χρόνια χρησιμοποιώ; Με την «Πάντα Μαύρα» τους την έφερα. Νενικήκαμεν».
Τουλάχιστον βγήκε νικητής κάπου, στις τρίχες. Γι’ αυτό από τότε με τους επικοινωνιολόγους του, επιδίδεται συστηματικά να κάμει σε όλους τους τομείς τα μαύρα-άσπρα.
*Ο Δρ. Παναγιώτη Κ. Αυξεντίου, είναι ομότιμος καθηγητής των Οικονομικών του Πανεπιστημίου Calgary, στον Καναδά